Του Γιάννου Χαραλαμπίδη από το Sigmalive της Κύπρου
Ενώ ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ετοιμάζεται να συναντηθεί στις 2 Απριλίου με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ για τα ΜΟΕ, οι Τούρκοι εδραιώνουν την κατοχή. Και πώς το πράττουν; Φέρνουμε σήμερα στο φως ένα νέο οπλικό σύστημα, το οποίο τυφλώνει την Εθνική Φρουρά και διακόπτει τις επικοινωνίες. Πρόκειται για το κινητό σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου VURAL ES/EA, που είναι συνδεδεμένο με το σταθερό ραντάρ TRS-22XX με ακτίνα δράσης τα 500 χιλιόμετρα. Αμφότερα έχουν ως βάση τους την κορυφή του Πενταδακτύλου, το «Ύψωμα 888».
Το VURAL είναι προηγμένης τεχνολογίας και ειδικό για θέματα ηλεκτρονικού πολέμου. Υπάρχουν τέσσερα VURAL μόνο και είναι τουρκικής κατασκευής και προελεύσεως. Το ένα εξ αυτών βρίσκεται στην Κύπρο από τον προηγούμενο χρόνο (2024) και είναι ενταγμένο στο «Δόγμα Ερντογάν» για την ποιοτική αναβάθμιση του Αττίλα στο νησί, επί του οποίου επενδύει η Τουρκία γεωπολιτικά, στη λογική και πρακτική εφαρμογή της Γαλάζιας Πατρίδας, καθώς και της εξουδετέρωσης των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς, η οποία πάσχει σε θέματα ηλεκτρονικού πολέμου. Η εξέλιξη αυτή όπως και άλλες καταδεικνύουν ότι, εναλλακτική στρατηγική δεν θα αποχωρήσει από την Κύπρο.
Ο ηλεκτρονικός πόλεμος
Το VURAL δύναται:
- Να διενεργεί παρεμβολές επί του εδάφους και στον αέρα σε ηλεκτρονικά συστήματα, με άλλα λόγια να δρα σε βάρος σταθμών ασυρμάτων έως και πολεμικών αεροσκαφών.
- Να τυφλώνει οθόνες ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης ή να διακόπτει επικοινωνίες μεταξύ ασύρματων δικτύων και δη κέντρων επιχειρήσεων και μονάδων, ή μονάδων μεταξύ τους. Συνεπώς, έχει την ικανότητα να παραλύει τα δίκτυα Συστημάτων και Σταθμών Διοικήσεως και Εγκαίρου Προειδοποιήσεως.
- Να εντοπίζει εχθρικούς σταθμούς ασυρμάτων και ραντάρ. Πρόσθετα, δε, σε συνδυασμό με τη δράση άλλων οπλικών συστημάτων, όπως το STR 700G -που βρίσκεται, όπως έχουμε ήδη αποκαλύψει, στο Κιόνελι- έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει σταθμούς ασυρμάτων και τις μονάδες τους. Ως εκ τούτου δίνει πληροφορίες σε μονάδες πυροβολικού, για παράδειγμα, είτε απευθείας είτε μέσω του STR 700G για την εξουδετέρωσή τους. Υπενθυμίζουμε ότι το STR 700G μπορεί να εντοπίζει τον χώρο από τον οποίο εκτοξεύτηκε βλήμα από πυροβόλα ή εκτοξευτές και να δίνει οδηγίες για αντιμέτρα. Κατ’ αναλογίαν, αυτό συμβαίνει με το δίδυμο των TRS-22XX και VURAL σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρονικά συστήματα είτε επί του εδάφους είτε στον αέρα.
- Να προχωρεί σε υποκλοπές και να τις μεταφέρει στα διάφορα κέντρα συγκέντρωσης, ανάλυσης και αξιολόγησης πληροφορίων για να υπάρχει επίγνωση της κατάστασης και λήψη των κατάλληλων αποφάσεων αναλόγως της περιπτώσεως.
Γραμμή αντιπαράταξης
Το εν λόγω δίδυμο (TRS-22XX και VURAL) είναι συνδεδεμένο με μικρότερα, που μπορούν να βρίσκονται στη γραμμή αντιπαράταξης -ακτίνας 20 χιλιομέτρων- με κλωβούς διαβιβάσεων και άλλα ηλεκτρονικά συστήματα. Το VURAL δύναται εκ των πραγμάτων να διενεργεί αμυντικό και επιθετικό ηλεκτρονικό πόλεμο και έχει δοκιμαστεί τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία. Είναι, δηλαδή, αξιόπιστη η δράση του σε συνθήκες πολεμικών επιχειρήσεων. Οι Τούρκοι θέλουν να είναι «Βήματα Μπροστά». Προς αυτήν την κατεύθυνση βοηθά και η αδυναμία της Εθνικής Φρουράς στα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.
«Καλή γειτονία»
Υπό αυτές και άλλες συνθήκες, ο Πρόεδρος θα συναντηθεί με τον κατοχικό ηγέτη στις 2 Απριλίου, κάτω από την τουρκική απειλή, για να συζητήσει περί των ΜΟΕ που αφορούν, μεταξύ άλλων, τα ανοίγματα οδοφραγμάτων και ζητήματα χαμηλής πολιτικής, που είναι ενταγμένα στην «εν δυνάμει λύση». Πρόκειται για τη φόρμουλα του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, που προνοεί ότι, εφόσον έχει γίνει δεκτό πως ο βορράς θα είναι εσαεί τουρκικός και ο νότος υπό Ελληνοκυπριακή Διοίκηση, θα πρέπει να γίνονται μεταξύ των μερών βήματα για την αποδοχή της μίας από την άλλη (acknowledgment – ανακλητή αναγνώριση). Η αποδοχή αυτή είναι ενταγμένη στην αντίληψη των «δύο οντοτήτων», που θα αναγνωριστούν ως «δύο συνιστώντα κράτη» με «πολιτική ισότητα», που συνιστούν την πηγή της «ισότιμης κυριαρχίας» και των «δύο κρατών».
ΜΟΕ λύσης
Υπό αυτές τις συνθήκες: Πρώτο, τα ΜΟΕ εξελίσσονται σε διαδικασία «καλής γειτονίας», «χαλαρών συνόρων» με σκληρό τουρκικό στρατό, που ενισχύουν στους Τουρκοκυπρίους τη συνείδηση για χωριστά κράτη είτε συνιστώντα είτε άλλως πως. Δεύτερο, γιατί η Αμμόχωστος και δη η επιστροφή της δεν είναι τμήμα των ΜΟΕ, ώστε να δημιουργηθεί μια ζώνη κοινής συμβίωσης και εμπορίου μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ και τους νόμους της ΕΕ και της Κυπριακής Δημοκρατίας; Θα πρόκειται για μερική άρση του λεγόμενου εμπάργκο σε βάρος των Τουρκοκυπρίων και μερική εφαρμογή του Κεκτημένου στα κατεχόμενα, δηλαδή στην Αμμόχωστο, που με βάση το Πρωτόκολλο 10 έχει ανασταλεί λόγω κατοχής σε όλον τον βορρά. Η δε εφαρμογή του επιβάλλεται από τη σύμφωνη γνώμη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εάν οι Τουρκοκύπριοι και η Τουρκία θέλουν λύση, γιατί να μη δεχθούν την πρόταση; Εάν δεν δεχθούν, τότε θα πρέπει να έχουν το βάρος της απόδειξης για το όχι. Αλλά, ταυτοχρόνως, θα πρέπει να υπάρχει Σχέδιο Β, στη βάση της αποτροπής και του μπλοκαρίσματος της Τουρκίας στην ΕΕ και αλλού, που σημαίνει τη γεωπολιτική στρατηγική στη στρατηγική πρακτική του ενιαίου χώρου από τα Βαλκάνια μέχρι το Ισραήλ ως αντιστάθμισμα της τουρκικής αυθάδειας έναντι της Ρωσίας και των ΗΠΑ.
Τρίτο, τα ΜΟΕ γιατί να μην επικεντρώνονταν, εκτός των άλλων, στην πλήρη αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο εντός 12 π.χ. μηνών με ταυτόχρονη: 1) Άρση του βέτο της Κύπρου και της Ελλάδας για τη συμμετοχή της στα νέα προγράμματα της ΕΕ για την αμυντική βιομηχανία, που φτάνουν τα 150 δις ευρώ. 2) Έναρξη των διαδικασιών για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ, το οποίο, μαζί με σύστημα ασφάλειας της ΕΕ μπορούν ν’ αντικαταστήσουν τις αναχρονιστικές εγγυήσεις και τα μονομερή δικαιώματα επέμβασης.
Η εναλλακτική επιλογή και το Ισραήλ
Επί τη βάσει των ανωτέρω μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι θα ήταν δυνατό να οικοδομηθεί μια νέα στρατηγική σε τρία επίπεδα: Πρώτο, της αποτροπής, που σημαίνει ασφάλεια και κόστος στην Τουρκία εάν επιχειρήσει σε βάρος μας ή εάν δεν γίνει διαλλακτική. Δεύτερο, του «αμοιβαίου οφέλους», που θα στηρίζεται στην αντίληψη των ΜΟΕ όπως έχουν ήδη περιγραφεί μέσω της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της Αμμοχώστου στο πλαίσιο μιας άλλης διαδικασίας στη λογική και πρακτική εφαρμογή τής «εν δυνάμει λύσης», που δεν θα οδηγεί στη διχοτόμηση δύο συνιστώντων κρατών, ή σκέτων κρατών, τα οποία θα συνεταιριστούν στην πρακτική μιας συνομοσπονδίας.
Και πού θα καταλήγει; Σε μια πολιτειακή φόρμουλα στη βάση των αρχών δικαίου, που θα επιτρέπει τη συνέχεια και όχι τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, μια τέτοια διευθέτηση θα πρέπει να φέρει τον τερματισμό της κατοχής και την επανενσωμάτωση των Τουρκοκυπρίων στην Κυπριακή Δημοκρατία, της οποίας ο ενιαίος χαρακτήρας θα μεταρρυθμιστεί εκεί και όπου χρειάζεται, αντί να διαλυθεί, είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, για να τεθεί κάτω από τον έλεγχο της Τουρκίας.
Και επί τούτου είναι που θα πρέπει να δοθεί το μήνυμα στους εταίρους μας και στις ΗΠΑ. Ότι, δηλαδή, η τουρκοποίηση της Κύπρου δεν συμφέρει εκ των πραγμάτων ούτε αυτούς, διότι θα αυξηθεί η εξάρτησή τους έναντι της Άγκυρας. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο γίνεται αντιληπτό από το Ισραήλ, το οποίο μπορεί ν’ αποτελέσει δικό μας σύμμαχο, για την αποτροπή χειρότερων εξελίξεων. Και αυτό δεν θα συμβεί, όχι λόγω της δική μας εξευμενιστικής πολιτικής, αλλά επειδή εάν πέσει η Κύπρος απειλούνται τα δικά του συμφέροντα από την Άγκυρα. Και ειδικά η έξοδός του προς Δυσμάς, ένεκα της έλλειψης στρατηγικού βάθους. Εκτός και αν κλείσει το παράθυρο της ευκαιρίας. Διότι μπορεί τώρα να είναι Ισραήλ και Τουρκία άσπονδοι εχθροί, αλλά ποιος ξέρει την επαύριον πώς τα συμφέροντα θα εξελιχθούν, ελέω ΗΠΑ; Συνήθως, δε, τιμωρούνται όσοι δεν έχουν σχέδιο Β΄ ή ακόμη και Γ΄ για ν’ αρπάξουν την ευκαιρία όταν είναι… «βραστό το σίδερο».
