Το αμερικανικό Ναυτικό πραγματοποίησε τελετή έναρξης συναρμολόγησης για τη ναυπήγηση του τελευταίου επιθετικού υποβρυχίου κλάσης Virginia, του USS Hyman G. Rickover (SSN 795) από τα ναυπηγεία General Dynamics Electric Boat πριν λίγες μέρες.
Τα απάρτια του υποβρυχίου άρχισαν να κατασκευάζονται στις 30 Σεπτεμβρίου 2015. Το αμερικανικό Ναυτικό όπως είναι γνωστό έχει κάνει προσπάθειες να επιταχύνει τις διαδικασίες ναυπήγησης νέων υποβρυχίων του τύπου, ώστε να διατηρήσει ένα κρίσιμο αριθμό σκαφών σε υπηρεσία.
Αυτό θα είναι το δεύτερο υποβρύχιο που θα πάρει το όνομα του περιβόητου ναύαρχου, προς τιμήν της προσφοράς του στην πυρηνική πρόωση των πλοίων του αμερικανικού Ναυτικού. Το προηγούμενο ήταν ένα επιθετικό υποβρύχιο κλάσης Los Angeles, το USS Hyman G. Rickover (SSN 709), το οποίο υπηρέτησε από το 1984 έως το 2006.
Ο ναύαρχος Frank Caldwell ο νεώτερος, διευθυντής του Προγράμματος Ναυτικής Πυρηνικής Πρόωσης, δήλωσε ότι «το δώρο του ναύαρχου Rickover στην άμυνα – ασφαλής, αξιόπιστη και στρατιωτικά ανώτερη ναυτική πυρηνική πρόωση – είναι ζωτικής σημασίας για την πολεμική μας άνοδο σήμερα ήδη από την αρχή του προγράμματος ναυτικής πρόωσης πριν από 70 χρόνια. Το αμερικανικό Ναυτικό και το έθνος μας είναι περήφανοι να τιμήσουν τα επιτεύγματά του και την κληρονομιά του με αυτό το υποβρύχιο».
Ο ναύαρχος Rickover υπηρέτησε συνολικά για 63 ολόκληρα χρόνια με αποτέλεσμα να είναι ο άνθρωπος με την πιο μακροχρόνια υπηρεσία στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις σε όλη την ιστορία τους. Ξεκίνησε την καριέρα του στο ναυτικό σε ηλικία 18 ετών εν μέσω του Α’ ΠΠ και έγινε ο νεότερος πρώτος μηχανικός σε πλοίο του τότε αμερικανικού Ναυτικού σε ηλικία 23 ετών.
Στη συνέχεια συνέχισε την καριέρα του συνδυάζοντάς την με πτυχίο μηχανολόγου μηχανικού από το πανεπιστήμιο Κολούμπια. Όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β’ ΠΠ, από τα πρώτα καθήκοντα που του ανατέθηκαν ήταν οι επισκευές των κατεστραμένων αμερικανικών πλοίων στο Περλ Χάρμπορ μετά την ιαπωνική επίθεση. Με τη λήξη του πολέμου οι ΗΠΑ είχαν μπει για τα καλά στην πυρηνική εποχή.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, έγινε διευθυντής του κλάδου των ναυτικών αντιδραστήρων του Γραφείου Πλοίων και στη συνέχεια συντόνισε τις προσπάθειες να αναπτυχθεί αυτό που θα γινόταν το USS Nautilus, το πρώτο πυρηνοκίνητο υποβρύχιο στον κόσμο. Ο Rickover καθιέρωσε και εφάρμοσε αυστηρά πρότυπα ασφαλείας, οδηγώντας στο ιστορικό ασφάλειας του Ναυτικού των ΗΠΑ, τα πυρηνοκίνητα πλοία του οποίου μέχρι σήμερα έχουν διανύσει πάνω από 162.000.000 μίλια.
Μέρος της θητείας του σ’ αυτό το διάστημα, το οποίο δεν δέχτηκε ποτέ να το αφήσει σε τρίτους, ήταν η προσωπική συνέντευξη κι έγκριση όλων των αξιωματικών που θα υπηρετούσαν σε πυρηνοκίνητα υποβρύχια. Είχε τη δυνατότητα να εγκρίνει ή να απορρίπτει πληρώματα ως ικανά ή ανίκανα να υπηρετήσουν σε πυρηνοκίνητα υποβρύχια, πράγμα που το έκανε πολύ συχνά προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις.
Στον αντίποδα, οι σκληρές του πρακτικές κι η αυστηρότητα του ίδιου και των κανόνων ασφαλείας που θέσπισε κι επέβαλε, είχαν ως αποτέλεσμα μηδέν μείζονα περιστατικά σε πλοία με πυρηνικούς αντιδραστήρες και καμία απώλεια.
Για σύγκριση, στο σοβιετικό ναυτικό έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα 12 μείζοντα συμβάντα κατά την ίδια διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και αρκετές απώλειες υποβρυχίων με εκατοντάδες νεκρούς.
Δηλαδή η εξέλιξη του στην ιεραρχία κι η μακροχρόνια παραμονή του στα ανώτατα αξιώματα ήταν καθαρά απόρροια της αποτελεσματικότητάς του. Έφτασε στο βαθμό του ναυάρχου και παρέμεινε παρά το πρωτόκολλο, αν και θα έπρεπε να αποστρατευθεί, συνεχίζοντας να συντονίζει το ναυπηγικό πρόγραμμα και την ανάπτυξη πυρηνοκίνητων πλοίων του αμερικανικού Ναυτικού.
Στον αντίποδα, η τότε ΕΣΣΔ είχε βασιστεί για τα πυρηνοκίνητα υποβρύχιά της σε πολλά διαφορετικά σχεδιαστικά γραφεία και σχολές σκέψης κι όχι μόνο σε ένα, με αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ τους και περισσότερες ευκαιρίες εξέλιξης.
Από ορισμένους είχε επισημανθεί ως το οξύμωρο της εποχής στον χώρο της σχεδίασης υποβρυχίων. Δημοκρατία (πολλά σχεδιαστικά γραφεία) στην τυραννική ΕΣΣΔ και δικτατορία (Rickover) στις δημοκρατικές ΗΠΑ!
