Το βασικό πολεμικό σκάφος του Αμερικανικού Ναυτικού είναι (και θα παραμείνει για πολλά χρόνια ακόμη) το αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke, με σήμερα 73 σκάφη σε υπηρεσία. Και όπως ανακοίνωσε χθες το υπουργείο Ναυτικών των ΗΠΑ, από αυτά, 12 παλαιότερα (παρτίδας Flight I), θα συνεχίσουν να υπηρετούν, πέρα από την αρχικά προγραμματισμένη 35ετια, μετά από έλεγχο της κατάστασης τους. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε υπηρεσία 21 Flight I (εντάχθηκαν σε υπηρεσία στο διάστημα 1991-1997), οπότε κάπου τα δύο τρίτα κρίθηκαν κατάλληλα και για παράταση ζωής αλλά και για πρόγραμμα αναβαθμίσεων, ώστε να παραμείνουν αξιόμαχα.
Σήμερα τα νέα Arleigh Burke που παράγονται (είναι σε παραγγελία 11), είναι επιπέδου Flight III, με σημαντικές αλλαγές από τα αρχικά της κλάσης, ενώ ο στόλος διαθέτει και πολλά σκάφη Flight II kαι ΙΙΑ, δηλαδή ενδιάμεσων παρτίδων και διαμορφώσεων.
Ο λόγος της διατήρησης των παλαιότερων αντιτορπιλικών δεν είναι μόνο ένας. Το Αμερικανικό Ναυτικό χρειάζεται πολλά σκάφη για να διατηρήσει την παραμονή του σε όλο τον πλανήτη, τα μεσοδιαστήματα γενικών επισκευών και αναβαθμίσεων των σκαφών γίνονται όλο και μεγαλύτερα, οπότε είναι αναγκαία η “περίσσεια” πλοίων, που να καλύπτουν τα κενά, ενώ υπάρχει γενική ανησυχία, πως ο Κλάδος αντιμετωπίζει “έλλειμμα σωλήνων”. Το τελευταίο αφορά τον αριθμό των κάθετων κελιών εκτόξευσης που έχουν τα πυραυλοφόρα αυτά σκάφη. Τα Arleigh Burke διαθέτουν 96 τέτοια κελιά, ενώ τα παλαιότερα καταδρομικά κλάσης Ticonderoga είχαν 122 κελιά. Οπότε καθώς όλα τα Ticonderoga αποσύρονται, το σύνολο των “κελιών/σωλήνων” για όλο το Ναυτικό μειώνεται, κάτι που θα χειροτερεύσει αν παράλληλα έβγαιναν σε απόσυρση και τα πιο παλιά Arleigh Burke.
Όλα τα παραπάνω συν την γενικότερη πρόβλεψη πως το Αμερικανικό Ναυτικό πρέπει να αυξήσει σταδιακά τον συνολικό αριθμό μάχιμων πλοίων του, επέβαλλαν την διατήρηση των Flight I, για τα οποία αναμένεται να ζητηθεί και κονδύλι αναβάθμισης/επισκευών από τον προυπολογισμό του 2026.
