Η πλουσιότερη χώρα του κόσμου, με τον μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον κόσμο (και πολύ μακριά από το δεύτερο) με ένα επαγγελματικό στρατιωτικό προσωπικό που ξεπερνά το ενάμιση εκατομμύριο. Κι όμως, στις ΗΠΑ χιλιάδες στρατιωτικοί δεν καταφέρνουν να εξασφαλίσουν ούτε την απαραίτητη τροφή και αναζητούν βοήθεια σε κρατικά και τοπικά προγράμματα παροχής κουπονιών τροφίμων ή απευθείας τροφίμων.
Η κατάσταση αυτή αποτελεί «εθνική ντροπή» όπως την χαρακτηρίζουν πολλοί πολιτικοί της χώρας. Κι όμως ακόμη δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για το πόσοι στρατιωτικοί έχουν τέτοιες ανάγκες. Μια μελέτη του 2016 έδειξε ένα νούμερο περίπου 23.000 ατόμων να παίρνουν κουπόνια τροφίμων (που στις ΗΠΑ διατίθενται από το κράτος με βάση εισοδηματικά κριτήρια). Στην πράξη όμως είναι πολλοί περισσότεροι καθώς αρκετοί δεν πληρούν τυπικά τα κριτήρια αυτά, αν και είναι σε ένδεια. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η συστολή πολλών να ζητήσουν βοήθεια, καθώς θεωρούν ντροπή να είναι εν ενεργεία και να δηλώσουν αδυναμία ή εκτιμούν πως αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καριέρα τους.
Ακόμη, πολλοί στρατιωτικοί στις ΗΠΑ που τους παρέχεται ένα επίδομα στέγασης, προσπαθώντας να ζήσουν σε μια καλή γειτονιά με καλά σχολεία για τα παιδιά τους (να αποφύγουν δηλαδή γκέτο και υποβαθμισμένες ζώνες) ξοδεύουν πολύ περισσότερα για ενοίκια άρα μειώνεται αισθητά και το εισόδημα τους. Οπότε αντιμετωπίζουν έως και «διατροφική ανασφάλεια», όπως λέγεται -ευπρόσωπα- το φάσμα της πείνας.
Το ζήτημα χειροτέρεψε αισθητά εντός του περασμένου χρόνου με την πανδημία, όπου σε online έρευνα το 14% των συμμετεχόντων στρατιωτικών δήλωσε πως βίωσε «διατροφική ανασφάλεια» το προηγούμενο δωδεκάμηνο!
Αντίστοιχα και πιο έντονα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι βετεράνοι στις ΗΠΑ με το 11% να δηλώνει πως δεν είναι σίγουρο πως θα εξασφαλίσει την τροφή του τις ερχόμενες μέρες, ενώ έχουν καταγραφεί και περίπου 37.000 άστεγοι! Κι αυτό σε μια χώρα που έχει υπουργείο Βετεράνων και υπερηφανεύεται πως δαπανά μεγάλα ποσά για την περίθαλψη και την φροντίδα τους, πολλοί από τους οποίους φέρουν δια βίου σοβαρές αναπηρίες, τόσο σωματικές όσο και ψυχολογικές. Οι αμερικανοί βετεράνοι έχουν και ένα ακόμη θλιβερό ρεκόρ, αυτό σε αυτοκτονίες, όπου έχουν διπλάσιο ποσοστό από ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός, με 20 από αυτούς κατά μέσο όρο να αφαιρούν τη ζωή τους κάθε μέρα!
Εμφανίζεται έτσι ένα μεγάλο κενό: Τα τεράστια ποσά που ξοδεύουν οι ΗΠΑ κάθε χρόνο για άμυνα, πάνω από 700 δις δολάρια, να μην επαρκούν ούτε για τα μεγαλεπήβολα σχέδια νέων εξοπλισμών, π.χ. για «Ναυτικό των 600 πλοίων», να τρέφεται από αυτόν τον προϋπολογισμό μια τερατώδης αμυντική βιομηχανία που καταγράφει μεγάλα κέρδη, αλλά τελικά ο απλός στρατιώτης-ναύτης-αεροπόρος-πεζοναύτης να παραμένει με ένα χαμηλό μισθό, με συνεχείς μεταθέσεις, με «διατροφική ανασφάλεια» και με κίνδυνο να βρεθεί στην άκρη του κόσμου πολεμώντας κάποιον «εχθρό» (αληθινό ή πολιτική επιλογή της εποχής).
