Για το Αμερικανικό Ναυτικό ο φόρτος των πυραύλων που έχουν τα καταδρομικά και αντιτορπιλικά του είναι από τις κρισιμότερες παραμέτρους ισχύος. Καθώς όχι μόνο πρέπει να είναι πολύ μεγάλος για να μπορεί να εξαπολυθεί μαζικά κατά ισχυρού εχθρού (με την Κίνα ως κύριο δυνητικό αντίπαλο), αλλά και για να υπάρχει απόθεμα στο κάθε πλοίο πριν χρειαστεί επαγέμιση. Καθώς η τελευταία σήμερα, μπορεί να γίνει μόνο σε συγκεκριμένα λιμάνια-βάσεις των ΗΠΑ διεθνώς.
Το πρόβλημα αυτό όμως το μελετούν στις ΗΠΑ αρκετά χρόνια προσπαθώντας να βρουν λύση με επαναφόρτωση των κελιών κάθετης φόρτωσης Mk41, εν πλω. Όπου π.χ. ένα αντιτορπιλικό θα το προσεγγίζει ένα μεγάλο πλοίο ανεφοδιασμού και με ειδικούς γερανούς θα ξαναγεμίζει τα κελιά του με ποικιλία πυραύλων (αντιαεροπορικοί, cruise, κατά υποβρυχίων).
Όπως αναφέρει το Naval News, επίκειται φέτος και σχετική δοκιμή του συστήματος φόρτωσης TRAM (Transferrable Re-Arming Mechanism) σε πραγματικές συνθήκες. Αυτό είναι ένας ειδικός γερανός, πάνω στο πολεμικό πλοίο ο οποίος “παραλαμβάνει” το κάνιστρο κάθε πυραύλου, στηρίζοντας το σε όλο σχεδόν το μήκος του (οπότε αυτό δεν κρέμεται από μια άκρη ώστε να δημιουργεί πρόβλημα ασφαλείας στην ανοιχτή θάλασσα), και μετά το φέρνει σε όρθια θέση και το εισάγει στο κάθετο κελί εξαπόλυσης του. O συγκεκριμένος γερανός έχει ήδη δοκιμαστεί στην ξηρά (στην φωτό κάτω φαίνεται ο μηχανισμός του), αλλά χρειάζεται και η ρεαλιστική δοκιμή για να φανεί πως λειτουργεί.
Για το ίδιο πρόβλημα είχαμε γράψει και εμείς παλαιότερα, αναφέροντας πως η Ελλάδα θα μπορούσε να επαναφορτώσει τα δικά της πολεμικά, είτε με προσέγγιση μικρών περιφερειακών λιμανιών όπου θα υπήρχε απόθεμα πυραύλων, είτε με χρήση των Πλοίων Γενικής Υποστήριξης, που με δικούς τους γερανούς θα έκαναν το ίδιο, προφανώς σε υπήνεμο μέρος.
Επαναφόρτωση πυραύλων σε πλοία, μεσοπέλαγα; Τι επιλογές υπάρχουν
