Ξεκινά η τετραήμερη επική μάχη της Ταράουα στο μέτωπο του Ειρηνικού κατά το Β’ Παγκόσμιο. Το V Αμφίβιο Σώμα με την υποστήριξη του 5ου Αμερικανικού στόλου αποβιβάζεται στην ατόλη του κεντρικού Ειρηνικού, που υπερασπίζονται 2.620 Ιάπωνες στρατιώτες και 2.200 Ιάπωνες και Κορεάτες εργάτες. Με τη λήξη των μαχών 4.690 Ιάπωνες και 1.696 Αμερικανοί θα είναι νεκροί.
Το 1943, ο πόλεμος στον Ειρηνικό μαινόταν ήδη για δύο χρόνια. Το Αμερικανικό Ναυτικό είχε συνέλθει πλήρως από το χτύπημα στο Περλ Χάρμπορ, είχε αναλάβει τις δυνάμεις του και είχε πλήξει καίρια τον ιαπωνικό αυτοκρατορικό στόλο στο Μιντγουέι. Ακόμη, ο Ναύαρχος Νίμιτς είχε κάνει κινήσεις που άνοιξαν ένα ρήγμα στις άμυνες των Ιαπώνων στο Γκουανταλκανάλ και έκανε το βήμα προς τα νησιά Γκίλμπερτ. Αν έπαιρνε τα Γκίλμπερτ, το επόμενο βήμα ήταν τα νησιά Μάρσαλ και από εκεί η αλυσίδα νησιών των Μαριανών. Με τις Μαριάνες στην κατοχή του, οι μητροπολιτικές νήσοι της Ιαπωνίας θα ήταν πλέον εντός βεληνεκούς αεροπορικού βομβαρδισμού.
Τον Νοέμβριο του 1943, πρώτος στόχος στα Γκίλμπερτ ήταν η μικροσκοπική ατόλη της Ταράουα. Το μικρό νησάκι μήκους 3 χλμ. και πλάτους 800 μέτρων ήταν ένας κοραλλιογενής σκόπελος που μόλις εξείχε από την επιφάνεια του ωκεανού. Σε αυτόν, είχε κατασκευαστεί ένας μικρός διάδρομος απογειώσεων και υποδομές ελλιμενισμού, ενώ 100 οχυρές θέσεις βαρέων όπλων, εκτενές δίκτυο χαρακωμάτων, αναχώματα, εμπόδια και υπόγεια καταφύγια και αποθήκες το έκαναν το πιο καλά οχυρωμένο νησί του συμπλέγματος. Οι Ιάπωνες καυχώνταν πως οι Αμερικανοί δεν θα κατόρθωναν να πάρουν την Ταράουα “ούτε σε 100 χρόνια με 1.000.000 άνδρες”.
Η συνέχεια στο Military History