Σχέδια απόκτησης τριών παρακτίων πυροβολαρχιών πυραύλων cruise αποκάλυψε πρόσφατα ο ουκρανικός αμυντικό ιστότοπος Defense Express μεταφέροντας δήλωση του διευθυντή του κρατικού εργοστασίου χημικών του Πάβλογκραντ.
Το σύστημα RK-360MC Neptune είναι ουκρανικής ανάπτυξης και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά δημόσια στο Κίεβο το 2015 ενώ ο πύραυλος cruise R-360 πραγματοποίησε δοκιμαστικές εκτοξεύσεις κατά τα έτη 2018 και 2019.
Όπως αναφέρει ο ιστότοπος, κάθε πυροβολαρχία NEPTUNE περιλαμβάνει έξι τετραπλούς εκτοξευτές USPU-360. Ο πύραυλος R-360 ζυγίζει 870 κιλά από τα οποία τα 150 είναι η πολεμική κεφαλή. Το βλήμα έχει βεληνεκές 280 χιλιομέτρων και ταχύτητα 900 χλμ/ώρα πετώντας σε ύψη από 3 ως 10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αναφέρεται πως κάθε πυροβολαρχία μπορεί να εκτοξεύσει και τους 24 πυραύλους με διαστήματα 3-5 δευτερόλεπτα μετά από κάθε βολή.
Το συγκρότημα της πυροβολαρχίας είναι πλήρως κινητό, μπορεί να ταχθεί σε απόσταση έως 25 χλμ. από την ακτή και να πραγματοποιήσει τάξη για βολή εντός 15 λεπτών. Η σύνθεση του συγκροτήματος μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος κάθε εδάφους, μια χρήσιμη ευελιξία καθώς μπορεί να καλύψει μεγαλύτερο τμήμα της ακτογραμμής χωρίς να αφήνει κενά.
Η Ουκρανία δοκιμάζει με επιτυχία «νέο εγχώριο πύραυλο cruise»
Η τελευταία δοκιμαστική εκτόξευση πραγματοποιήθηκε πριν ένα μήνα στην περιοχή της Οδησσού όταν ένα σύστημα RK-360MT Neptun εκτόξευσε με επιτυχία δύο βλήματα που έπληξαν τους στόχους τους στο πεδίο βολής Alibey.
Η ολοκλήρωση του συστήματος NEPTUNE από τις ουκρανικές βιομηχανίες και η ενσωμάτωσή του στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι ένα σημαντικό βήμα στον επανεξοπλισμό των τελευταίων με σύγχρονα οπλικά συστήματα προσαρμοσμένα στις αμυντικές ανάγκες της Ουκρανίας και στις τελευταίες απειλές.
Η Ουκρανία διαθέτει πολλές δραστήριες πολεμικές βιομηχανίες αλλά αμέλησε για χρόνια τον εκσυγχρονισμό και την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεών της με αποτέλεσμα τη μείωση της ισχύος της. Η έκρηξη των πολιτικών προβλημάτων στις ανατολικές επαρχίες και στην χερσόνησο της Κριμαίας δεν έτυχε της αντίστοιχης ισχυρής παρουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως θα όφειλε, μια αδυναμία που σταδιακά, η πολιτική ηγεσία προσπαθεί να αμβλύνει.
