Τα τελευταία χρόνια το Μαρόκο επενδύει στον εκσυγχρονισμό της Αεροπορίας του και ειδικοί κρίνουν πως έχει κομβική σημασία για την επιτυχία του εγχειρήματος η απόκτηση και η αξιοποίηση συστημάτων μη επανδρωμένων αεροχημάτων (ΜΕΑ).
Το Μαρόκο χρειάζεται τα ΜΕΑ για να ελέγχει ερημικές εκτάσεις στη Δυτική Σαχάρα (όπου δραστηριοποιείται το Μέτωπο Πολισάριο), υποστηρίζει στο «Defense News» ο Samuel Ramani, αμυντικός αναλυτής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Για τον σκοπό αυτό έχει παραγγείλει 12 Bayraktar TB2 από την Τουρκία και επιδιώκει να προμηθευτεί 4 MQ-9 Sea Guardian από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, έχει σε υπηρεσία 3 Harfang, που αποτελούν έκδοση του ισραηλινού Heron.
Σε αυτή την προσπάθεια το Μαρόκο έχει τη στήριξη των ΗΠΑ. Τον Μάρτιο του 2019 το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών άνοιξε τον δρόμο για την πώληση 25 καινούργιων μαχητικών F-16 Block 72 και την αναβάθμιση άλλων 23, ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου έτους εγκρίθηκε η πιθανή μεταβίβαση 36 επιθετικών ελικοπτέρων AH-64E Apache. «Η πώληση των πακέτων όπλων βοηθά στην ενίσχυση της ασφάλειας του Μαρόκου και των αμερικανικών συμφερόντων σε αυτή τη στρατηγική γωνιά της Αφρικής», λέει ο Theodore Karasik, αναλυτής του Gulf State Analytics.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν εξετάζονται διάφορα οπλικά συστήματα από άλλες χώρες. Σύμφωνα με τον Ramani, το Μαρόκο έχει εκφράσει ενδιαφέρον για τα τουρκικά επιθετικά ελικόπτερα T129 και έχει εξετάσει την αγορά Α/Α συστημάτων S-400 από τη Ρωσία. Παρόλα αυτά, το Μαρόκο παραμένει εξαρτημένο στην αμερικανική στρατιωτική τεχνολογία, «έτσι οφείλουμε να σκεφτόμαστε κάθε πάτημα ανατολικά», καταλήγει ο Ramani.
