Μεγάλη κουβέντα άνοιξε στο Διαδίκτυο για τη φιέστα της ονοματοδοσίας του TF-X σε Kaan, ενταγμένη πλήρως στην προεκλογική εκστρατεία του Ερντογάν και τα success stories στον χώρο της Άμυνας που προβάλει μεθ’ επιτάσεως ο Τούρκος πρόεδρος.
Σήμερα η συζήτηση πέρασε σε μια λεπτομέρεια της τελετής και ειδικά σε ένα κόκκινο κοντάρι που υποστήριξε την ανοικτή καλύπτρα πριν την είσοδο του Ερντογάν στο μαχητικό.
Πολλοί, ανάμεσά τους και αρκετοί Τούρκοι σχολίασαν την ύπαρξή του στα ΜΚΔ και πόσο αυτό το υποστήριγμα συνάδει με την όλη εικόνα που ήθελε να προβάλει η τουρκική προεδρία.
Υπήρχαν μάλιστα και αρκετοί που υποστήριζαν ότι το κοντάρι ήταν απόδειξη της πραγματικής κατάστασης που βρίσκεται το πρωτότυπο TF-X, που εντάχθηκε εσπευσμένα στην προσπάθεια επανεκλογής του Ερντογάν, μαζί με οτιδήποτε άλλο πρωτότυπο οπλικό σύστημα μπορούσε να βγει από τα εργοστάσια για την εικόνα των success stories.
Από ότι φαίνεται οι εικασίες αυτές δεν έχουν βάση και το Kaan είναι ένα λειτουργικό αεροσκάφος, ενώ το κοντάρι είναι μάλλον ένα υποστήριγμα ασφαλείας… υπερβολική πρόβλεψη μη τυχόν και συμβεί κανένα «ατύχημα» στον πρόεδρο, όταν μπαινόβγαινε στο πιλοτήριο.
Προφανώς δεν είναι… σκουπόξυλο αλλά ένα κοντάρι που να τοποθετείται σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν δηλαδή το σύστημα που ανοίγει την καλύπτρα (υδραυλικό, ηλεκτρικό ή πνευματικό), είναι εκτός ισχύος και παρά τις ενσωματωμένες διατάξεις που υπάρχουν, ως επιπλέον διασφάλιση να μην κλείσει η καλύπτρα.
Για μας όμως υπάρχει ένα άλλο ζήτημα που εγείρεται και αφορά στη διαμόρφωση του πιλοτηρίου TF-X, πλέον Kaan και έχει να κάνει με την επιλογή της καλύπτρας που ανοίγει προς τα εμπρός, μια «αντιγραφή» της διάταξης του F-35.
Στο JSF όμως η επιλογή αυτή έγινε για άλλους λόγους, που έχουν να κάνουν με την ανάγκη της όσο το δυνατόν υψηλότερης συνάφειας ανάμεσα στις τρεις εκδόσεις. Έτσι, για την απλοποίηση της κοινής δομής στο σημείο πίσω από το πιλοτήριο, όπου η έκδοση STOVL φιλοξενεί τον «ανεμιστήρα ανύψωσης» (lift fan) η άρθρωση της καλύπτρας μετακινήθηκε εμπρός.
Αυτό βέβαια είχε θετικές και αρνητικές επιπτώσεις.
Στις πρώτες συγκαταλέγεται η ευκολία αφαίρεσής της όπως και του εκτινασσόμενου καθίσματος, που μπορεί να γίνει χωρίς την αφαίρεση της καλύπτρας, όπως απαιτείται στα περισσότερα άλλα τζετ, δηλαδή σε αυτά που αυτή ανοίγει προς τα πίσω.
Ένα άλλο δευτερογενές όφελος είναι η εύκολη πρόσβαση στο πίσω μέρος της κονσόλας του πίνακα οργάνων, χωρίς να υπάρχει απαίτηση για θυρίδες πρόσβασης.
Στις αρνητικές επιπτώσεις, το πλαίσιο της καλύπτρας, που κατά την εκτίναξη παραμένει «κλειδωμένη» στο πλαίσιο του πιλοτηρίου, απαιτεί διάταξη με εκρηκτικό μηχανισμό που «κόβει» και θρυμματίζει το διαφανές τμήμα πριν από την πυροδότηση του καθίσματος.
Πρόκειται για μια επιλογή με πολύ μεγαλύτερες ανάγκες συντήρησης από μια καλύπτρα που θα άνοιγε προς τα πίσω.
Το ερώτημα είναι γιατί οι σχεδιαστές του TF-X επέλεξαν την ίδια λύση με το F-35 και ποιοι από τους παραπάνω λόγους τους οδήγησαν προς αυτή την κατεύθυνση (προφανώς όχι η ύπαρξη… STOVL μοντέλου, που ήταν ο κύριος λόγος στην περίπτωση του JSF). Επιπλέον η ύπαρξη του μηχανισμού που ανοιγοκλείνει την καλύπτρα στο πάνω μέρος του ρύγχους, σε εγγύς γειτνίαση με το ηλεκτρο-οπτικό συγκρότημα που βρίσκεται εκεί, δεν είναι ότι το καλύτερο.
Θα πουν βέβαια κάποιοι ότι και οι Κινέζοι στην μετάπτωση του Shenyang FC-31 σε J-35 υπήρξε μια αντίστοιχη επιλογή με καλύπτρα, που επίσης αντιγράφει το F-35 και θα έχουν δίκαιο.
Απαντήσεις αναζητούνται και για αυτή την περίπτωση, πέραν του ότι και οι Κινέζοι αντέγραψαν στο F-35, έτσι χωρίς λόγο…
