Το ινδικό Ναυτικό έχει μελετήσει τις εναλλακτικές επιλογές για την πρόωση του νέου αεροπλανοφόρου εκτοπίσματος 65.000 τόνων. Η αρχιτεκτονική του υβριδικού-ηλεκτρικού συστήματος πρόωσης περιλαμβάνει ένα συνδυασμό ηλεκτρικής κίνησης με συμβατικούς κινητήρες.
Δυσκολίες στην Ινδία για τη ναυπήγηση του δεύτερου εγχώριου αεροπλανοφόρου
Ο αρχηγός του Ινδικού Ναυτικού ναύαρχος Καραμπίρ Σιγνκχ την Πέμπτη αρνήθηκε να δώσει οποιοδήποτε χρονοδιάγραμμα για την έναρξη του έργου, όμως επιβεβαίωσε ότι εξετάζεται η ηλεκτρική πρόωση: «Το σχέδιό μας είναι να ναυπηγήσουμε ένα αεροπλανοφόρο 65.000 τόνων, ενδεχομένως με ηλεκτρική πρόωση και διαμόρφωση CATOBAR (εξαπόλυση των αεροσκαφών με καταπέλτη) έτσι ώστε εάν έχουμε συνολικά τρία αεροπλανοφόρα, από τα οποία τουλάχιστον δύο σε υπηρεσία ανά πάσα στιγμή».
Για τον σκοπό αυτό, είναι γνωστό ότι η Ινδία έχει επιδιώξει την απορρόφηση σχετικών τεχνολογιών από τις ΗΠΑ (ήδη από εποχής προεδρίας Ομπάμα) αλλά και από την Γαλλία με τη συνεργασία της Naval Group. Ακόμα και η Αγγλία έχει προσφεθρεί να βοηθήσει στον τομέα αυτό:
Η BAE Systems προσφέρει τα σχέδια του αεροπλανοφόρου Queen Elizabeth στην Ινδία
Επί του παρόντος, το Ινδικό Πολεμικό Ναυτικό έχει έναν μόνο αεροπλανοφόρο- το ρωσικής προέλευσης INS Vikramaditya, μία βαριά μετασκευή του καταδρομικού αεροπορίας Admiral Gorshkov, κλάσης Kiev.
Η Ινδία ήδη έχει καθελκύσει το πρώτο της εγχώριο αεροπλανοφόρο στα ναυπηγεία Cochin Shipyard Limited και αναμένεται να μπει σε υπηρεσία το 2021.
Το δεύτερο ινδικό αεροπλανοφόρο έχει εκτόπισμα 37.500 τόνων, μήκος 260 μέτρα, με μέγιστο πλάτος 50 μέτρα. Σχεδιάστηκε για να μεταφέρει 12 αεροσκάφη MiG-29K, οκτώ αεροσκάφη Tejas LCA και 10 ελικόπτερα κάθε είδους.
Μόνο οι ΗΠΑ και η Γαλλία προς το παρόν έχουν υιοθετήσει την λύση της πυρηνικής πρόωσης στα αεροπλανοφόρα τους, ενώ η Αγγλία επέλεξε συμβατικές λύσεις.
10 λόγοι γιατί τα αεροπλανοφόρα κλάσης Queen Elizabeth δεν είναι πυρηνοκίνητα
