Αν κάτι χρειάζεται “χτες” ο Ελληνικός Στρατός είναι ένα ικανό ΤΟΜΑ που θα συμπληρώσει τις επιλαρχίες των αρμάτων μάχης. Εδώ και δεκαετίες, πρέπει να είμαστε ο μόνος στρατός παγκοσμίως που συνοδεύει άρματα μάχης μόνο με παλαιά Μ113Α1/Α2, τα οποία μάλιστα δεν έχουν καν κάποια ικανοποιητική αναβάθμιση για να σταθούν δίπλα στα πολύ πιο σύγχρονα Leopard 2HEL/A4. Με λίγα λόγια, η τακτική των τεθωρακισμένων επιλαρχιών μας, είναι μια “πατέντα” σε σχέση με τις σύγχρονες σχολές χρήσης αρμάτων μάχης.
Σήμερα δεν θα πούμε για όλες τις αποτυχημένες προσπάθειες να αποκτήσουμε κάποιο σύγχρονο ΤΟΜΑ, εκτός από την τελευταία, την ανταλλαγή 40 ΒΜΡ-1Ost με 40 Marder 1A3. Δεν ξέρουμε ποιος ήταν ο λόγος που το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν προχώρησε περαιτέρω, και δεν ανταλλάχθηκαν περισσότερα. Ίσως να ήταν οι ανόητες εγχώριες αντιδράσεις περί “αφοπλισμού των νησιών” και για το ότι “χάνουμε τα φοβερά ΒΜΡ-1 με το κανόνι”, ίσως απλά οι Γερμανοί να κατάλαβαν πως μας δίνουν υπερπολύτιμα Marder 1A3, τα οποία αν τα στείλουν στην Ουκρανία απευθείας, αποδίδουν πολύ περισσότερο και σε ένα πολύ πιο κρίσιμο για αυτούς πεδίο. Οπότε η μόνη λύση που απέμεινε στη χώρα μας, είναι το απόθεμα των αμερικανικών M2 Bradley. Δυστυχώς όμως, ούτε από αυτά υπάρχουν αρκετά προς διάθεση σε εμάς αυτή την περίοδο, καθώς η Ουκρανία απορροφά -και απαιτεί- μεγάλο όγκο από το αμερικανικό στοκ. Ήδη έχει πάρει 190 M2A2, ενώ όποτε λήξει ο πόλεμος θα ζητήσει και άλλα, για να ανασυγκροτήσει τον στρατό της.
Πώς μπορούμε λοιπόν να βρούμε περισσότερα από αυτά τα πολύ ικανά οχήματα για τις ανάγκες του Ελληνικού Στρατού που βρίσκεται σε αδιέξοδο; Αν και σε λίγες μέρες θα έρθει επίσημα η ειδοποίηση πως οι ΗΠΑ αποδεσμεύουν τα πρώτα 62 M2A2 ODS-SA, ένας ικανός αριθμός, αλλά πολύ μικρός για τις τεράστιες ανάγκες μας, και ίσως αργήσουμε να βρούμε περισσότερα.
Εδώ ίσως υπάρχει ένας τρόπος για να υπερπηδήσουμε το εμπόδιο. Και η λύση βρίσκεται σε μια άλλη έκδοση του ίδιου στρατιωτικού οχήματος, το Μ3 Bradley. Σχεδόν ίδιο με το Μ2, αλλά ο Αμερικανικός Στρατός το έχει σε άλλο ρόλο, αυτό της ένοπλης αναγνώρισης.
Το M3 σε αμερικανική υπηρεσία αντικατέστησε στις επιλαρχίες αναγνώρισης τα άρματα μάχης Μ60 σε αυτό το ρόλο καθώς και M113. Έτσι οι ΥΛΑΝ του Αμερικανικού Στρατού απέκτησαν ευκινησία και ισχύ πυρός, χωρίς να χάσουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουν τα εχθρικά άρματα. Συνολικά έχουν κατασκευαστεί πάνω από 2.000 οχήματα M3 για τον Αμερικανικό Στρατό και είναι σε αποθήκευση πάνω από 800.
Σχεδιαστικά, το M3 είναι παρόμοιο με το M2, με εξαίρεση τη διάταξη και τον εξοπλισμό του διαμερίσματος φιλοξενίας των οπλιτών. Έτσι αντί για εξαμελή ομάδα πεζικού στο Μ2, στο Μ3 στον ίδιο χώρο υπάρχουν δύο χειριστές συσκευών, όπως ηλεκτροοπτικών, και άλλου εξοπλισμού. Ενίοτε μια μοτοσικλέτα μεταφέρεται σε αυτό το διαμέρισμα για την εκτέλεση ειδικών καθηκόντων, ενώ δεν υπάρχουν θυρίδες για βολή με ατομικό οπλισμό.
Το όχημα έχει κατασκευαστεί, όπως και το Μ2, από συγκολλημένο αλουμίνιο. Είναι όμως εξοπλισμένο με επιπλέον θωράκιση πάλι από αλουμίνιο και ατσάλι, ενώ η μπροστινή θωράκιση των αρχικών εκδόσεων του ήταν σχεδιασμένη έτσι ώστε να ανθίσταται σε πυρά πολυβόλου των 14,5 χιλιοστών. Οι τελευταίοι όμως τύποι του M3 παρέχουν προστασία -στο εμπρόσθιο τόξο- ακόμη και από πυρά πυροβόλου των 30 χιλιοστών.
Το πάτωμα του όχηματος είναι ενισχυμένο με ατσάλινες πλάκες για βελτιωμένη προστασία από εκρηκτικά και νάρκες, ενώ υπάρχει σύστημα προστασίας από πυρηνική, βιολογική και χημική απειλή (NBC).
Τα όπλα αποτελούνται από το γνωστό πυροβόλο Μ242 25 χιλιοστών και ένα πολυβόλο Μ240 των 7,62 mm. Στην αριστερή πλευρά του πύργου βρίσκεται ένας διπλός εκτοξευτής κατευθυνόμενων πυραύλων TOW. Όμως ο μειωμένος αριθμός μεταφερόμενων στρατιωτών επιτρέπει την αποθήκευση περισσότερων πυρομαχικών, που είναι σχεδόν διπλάσια από ότι το M2. Κάτι πολύ ενδιαφέρον είναι πως στις επιχειρήσεις στο Ιράκ, από το 2003 έως το 2011, τα οχήματα της σειράς Bradley κατέστρεψαν περισσότερα ιρακινά άρματα μάχης παρά τα Abrams!
Επίσης το Μ3 παρά τον όγκο και το βάρος του, είναι αμφίβιο και οι δυνατότητες διάβασης υδάτινων κωλυμάτων (με περιστροφή των ερπυστριών) μπορούν να βελτιωθούν προσθέτοντας φουσκωτές δεξαμενές αέρα. Ο κινητήρας είναι diesel, Cummins VTA-903T, με ισχύ 500 ίππους, εγκατεστημένος στο εμπρόσθιο μέρος, με εύκολη αφαίρεση, οπότε διευκολύνει τη συντήρηση και επισκευή.
Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές του M3 Bradley, καθεμία με τα δικά της χαρακτηριστικά.
- Το M3A1, διαθέτει βελτιωμένους πυραύλους TOW-2 και νέο εξοπλισμό για το φιλτράρισμα βιολογικών και χημικών απειλών. Επιπλέον, έχει εισαχθεί ένας νέος τύπος διατρητικών βλημάτων για το πυροβόλο των 25 χιλιοστών.
- Στην εκδοχή M3A2, υπάρχουν πρόσθετα πάνελ θωράκισης στο μπροστινό και τα πλαϊνά μέρη του πήγματος και του πύργου. Το εσωτερικό έχει αντιθραυσματική επένδυση και ο κινητήρας είναι βελτιωμένος, με απόδοση 600 ίππων.
- Όσο για το M3A3, διαθέτει θωράκιση νέας γενιάς, βελτιωμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, καθώς και ένα νέο σύστημα ελέγχου πυρός, με αποστασιόμετρο λέιζερ και εξελιγμένο σύστημα θερμικής όρασης για τον αρχηγό.
- Τέλος, το M3A4 είναι εξοπλισμένο με έναν νέο κινητήρα που αναπτύσσει 675 ίππους, ενώ έχει βελτιωθεί περαιτέρω και ο ηλεκτρονικός του εξοπλισμός. Οι αναβαθμίσεις αυτές είναι παρόμοιες με αυτές του M2A4 Bradley. Η παράδοση αυτών των αναβαθμισμένων οχημάτων ξεκίνησε το 2020.
Έτσι διαπιστώνεται ένα ακόμη απόθεμα στον Αμερικανικό Στρατό από ΤΟΜΑ πολύ πιο σύγχρονα και με σαφέστατα μεγαλύτερη ισχύ πυρός από ότι έχουμε έως σήμερα. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι μας να αναζητήσουμε μέσω διαπραγματεύσεων την παραχώρηση τους, πριν και αυτά “εξαφανιστούν” για άλλες χώρες.
