Η απώλεια του T-2E «160098»

Σχετικά με την χθεσινή απώλεια του Buckeye, σύμφωνα με το φωτογραφικό υλικό που έγινε διαθέσιμο από τον τόπο του περιστατικού (περίπου 2 χιλιόμετρα από το ΑΔ Καλαμάτας, πλησίον πίστας Καρτ που υπάρχει στην περιοχή) το αεροπλάνο που συνετρίβη μετά την εγκατάλειψή του από το πλήρωμα ήταν το «160098».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν το αεριωθούμενο αεροσκάφος προκεχωρημένης και αρχικής προεπιχειρησιακής αεροπορικής (LIFT) εκπαίδευσης αντιμετώπισε αστοχία στον ένα κινητήρα και επέστρεφε στην Αεροπορική Βάση Καλαμάτας υπό συνθήκες ανάγκης όταν σημειώθηκε μείωση ισχύος και τελικά αστοχία και στον δεύτερο κινητήρα οδηγώντας τον εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενο να χρησιμοποιήσουν με επιτυχία τα εκτινασσόμενα καθίσματά τους.
Για το θέμα βέβαια δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε και τις πολλαπλές αναφορές ΜΜΕ (ειδικά κάποιες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές αλλά και σε κάποιους ιστότοπους στη γνωστή ζούγκλα του ελληνικού Διαδικτύου) που εστίαζαν αποκλειστικά και με “εύκολα” συμπεράσματα στην ηλικία των T-2C/E (τα οποία έχουν ήδη ξεπεράσει τα 40 χρόνια) με αρκετές από αυτές να μιλούν για «επικίνδυνα αεροπλάνα. Αρκετοί μάλιστα «θυμήθηκαν» και την Ερώτηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου που είχε καταθέσει το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση όταν ο τότε Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης Πτέραρχος ε.α. κ. Κων/νος Πριόνας στην τελευταία ημερήσια διαταγή επί τη αποστρατεία του είχε αναφερθεί στην ανάγκη άμεσης αντικατάστασης των T-2.
Αυτό που εμείς έχουνε να πούμε είναι ότι προφανώς και πρόκειται για παλαιά αεροπλάνα (τα T-2E έχουν παραδοθεί την περίοδο 1975-1977, ενώ τα αμερικανικά T-2C με τα οποία συμπληρώθηκε ο στόλος είναι ακόμη παλαιότερα),  αλλά το να διατυπώνονται θέσεις ότι «οι Ίκαροι ρισκάρουν τη ζωή τους» είναι εντελώς εξοργιστικές και φυσικά απαράδεκτες, ενώ προσβάλουν άμεσα τους τεχνικούς και μηχανικούς της ΠΑ.
Εφόσον τα αεροπλάνα πετάνε, τα αεροπλάνα ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΣΦΑΛΗ! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα 40χρονα Buckeye δεν  «υποφέρουν» από χαμηλές διαθεσιμότητες (κατάσταση που επιδεινώνεται και από την καθολική έλλειψη ανταλλακτικών και υποστήριξης που αντιμετωπίζει πλέον η ΠΑ αλλά και το σύνολο των ελληνικών ΕΔ σε σημείο –που κατά τα φαινόμενα- έχει ξεπεράσει το κρίσιμο). Επιπροσθέτως η διατήρηση τόσο παλαιών ιπτάμενων μέσων σε υπηρεσία γίνεται όλο και πιο δαπανηρή, στα όρια του δυσβάσταχτου και αντιοικονομικού, κατάσταση που κλιμακώνεται ραγδαία. Επιπλέον (και αυτό εμείς θεωρούμε ότι είναι το τεράστιο πρόβλημα των T-2) τα αεροπλάνα, που παραμένουν -σε ότι αφορά τον εξοπλισμό τους- στο επίπεδο που βρισκόντουσαν όταν αποκτήθηκαν πριν από τέσσερις δεκαετίες αποτελούν «πισογύρισμα» στην εκπαιδευτική διαδικασία, ειδικά όταν οι εκπαιδευόμενοι «αφήνουν» τα T-6A για να προχωρήσουν στα T-2!. Τα Buckeye δεν μπορούν πλέον (δεν μπορούν ήδη εδώ και πολύ καιρό) να «βάλουν» πιλότους στα πιλοτήρια των F-16 και Mirage 2000!  Αναφερόμαστε φυσικά στην προετοιμασία των νέων χειριστών για την μετάπτωσή τους στα σύγχρονα μαχητικά που διαθέτει η ΠΑ. Είναι πραγματικά αδιανόητο –για μια αεροπορία που θέλει να λέγεται σύγχρονη- οι χειριστές που έχουν ολοκληρώσει στο Στάδιο ΙV της εκπαίδευσης (αρχική προεπιχειρησιακή) να μεταβαίνουν στα ΣΜΕΤ των Πτερύγων Μαχητικών χωρίς την γνώση υποδομών όπως HUD, MFD, HOTAS κ.ά. και να χρειάζεται σημαντικός χρόνος εκπαίδευσης στη φάση μετάπτωσης σε διθέσια επιχειρησιακά εκπαιδευτικά μαχητικά (με πολύ μεγάλο κόστος χρήσης ανά ώρα πτήσης) για να εντρυφήσουν σε ένα αντικείμενο που θα μπορούσε να τους προσφέρει ένα σύγχρονο (ή έστω εκσυγχρονισμένο) εκπαιδευτικό αεροσκάφος LIFT.
Αυτό κατά την γνώμη μας αυτό είναι το πρόβλημα των T-2, πέραν φυσικά του κόστους διατήρησης των απαρχαιωμένων αεροσκαφών για ΑΣΦΑΛΗ χρήση. Αυτό ακριβώς τονίζουμε συχνά πυκνά στην αρθρογραφία μας στην Π&Δ με πολλαπλές αναφορές και σε ξένες αεροπορίες  (επειδή χρειάζεται και μέτρο σύγκρισης) για το τι πράττουν (άλλοτε με περισσότερη επιτυχία και άλλοτε με λιγότερη).

Η «βόμβα» στα θεμέλια της ΠΑ βρίσκεται στην εκπαίδευση και αυτό δεν έχουμε πάψει να το τονίζουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Εν κατακλείδι… και στο σημείο αυτό οι γείτονές μας έχουν κάνει άλματα και ανοίγουν την “ψαλίδα”.
ΦΓΚ
ΥΓ Στο τρέχον τεύχος μας υπάρχει ένα άρθρο για την επιχειρησιακή μετάπτωση των χειριστών των M2000 που βάζει άλλο ένα κομμάτι στο παζλ της εκπαίδευσης της ΠΑ που συνθέτουμε εδώ και χρόνια.