Πρώτη δημοσίευση: Πτήση, τεύχος 91, Μάιος 1992
Του Πάνου Ευαγγέλου
Το 1968 άρχισαν οι παραδόσεις των μαχητικών αεροσκαφών F-4K Phantom FG.1 στο Βρετανικό Ναυτικό (RN) και F-4M Phantom FGR.2 στην Αεροπορία (RAF).Τα μαχητικά αυτά διέθεταν σύστημα ελέγχου βολής AWG-11 και AWG-12 αντίστοιχα με PD ραντάρ Westinghouse APG-59 και εξοπλίσθηκαν αρχικά με βλήματα AIM-7D και AIM-7E2 Sparrow της Raytheon.
Το 1969 όμως η Βρετανική βιομηχανία άρχισε την ανάπτυξη ενός προηγμένου μονοπαλμικού ερευνητή, πολύ πριν την έναρξη ανάλογου προγράμματος στις ΗΠΑ. Το 1972 το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας (MoD) ζήτησε την αναβάθμιση του βλήματος AIM-7E2 με την αντικατάσταση του ερευνητή, του πυροσωλήνα, του αυτόματου πιλότου και της μονάδας παροχής ισχύος: το πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης του βλήματος XJ.521 ανατέθηκε στην τότε Hawker Siddeley Dynamics και μετέπειτα British Aerospace (BAe) Dynamics.
Αργότερα το βλήμα μετονομάσθηκε σε SKY FLASH και μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο πρόγραμμα δοκιμών του Νοεμβρίου 1975, το 1978 άρχισαν οι παραδόσεις αρχικής παραγγελίας 1.350 βλημάτων της RAF. Το βάρος εκτόξευσης του βλήματος είναι 193 κιλά, η διάμετρος 8 in (203mm), το εκπέτασμα 40in (1.016mm) και το μήκος 145in (3,68m). Το βλήμα είναι ουσιαστικά ένα AIM-7E2 με κύρια διαφορά τον ψηφιακό μονοπαλμικό ερευνητή της Marconi με ηλεκτρονικά στερεάς κατάστασης που λειτουργεί στην Ι-ζώνη συχνοτήτων.
O ερευνητής είναι συμβατός με PD ραντάρ μαχητικών αεροσκαφών παρέχοντας πλήρη ικανότητα look-down/shoot-down. Επίσης ο χρόνος προθέρμανσης μειώθηκε από 15 σε 2 δευτερόλεπτα. Το SKY FLASH διέθετε τον πυραυλοκινητήρα Πολυ-Βουταδιενίου/ Υπερχλωρικού Αμμωνίου (PB/AP) Mk52 Mod2 του AIM-7E2: η μέγιστη ταχύτητα φθάνει τα 4 Μαχ, ενώ η σχετικά περιορισμένη μέγιστη ακτίνα των 50 Χλμ., περίπου θεωρείται επαρκής για τις επιχειρησιακές συνθήκες του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος.
Το πρόγραμμα δοκιμών πραγματοποιήθηκε στο Point Mugu των ΗΠΑ και θεωρήθηκε το πλέον επιτυχημένο για οποιοδήποτε AAM. Περισσότερα από τα μισά βλήματα προσέκρουσαν στο στόχο, συχνά υπό εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες ελιγμών διαφυγής και έντονων διακυμάνσεων του φαινομενικού κέντρου των αντανακλάσεων ραντάρ (target glint).
H μέση απόσταση διέλευσης των υπολοίπων από τους στόχους ήταν το ένα δέκατο οποιουδήποτε άλλου AAM καθοδήγησης ραντάρ: στις περιπτώσεις αυτές ο εξαιρετικά αποτελεσματικός πυροσωλήνας προσέγγισης ενεργού ραντάρ της Thorn EMI εξασφαλίζει την καταστροφή του στόχου από την πολεμική κεφαλή συνεχούς ράβδου των 30 κιλών, που προέρχεται από το AIM-7E.
Το συνολικό ποσοστό καταστροφής στόχων στο πρόγραμμα ανάπτυξης έφθασε το ανεπανάληπτο 80%, ενώ το ποσοστό αξιοπιστίας των βλημάτων σε επιχειρησιακή χρήση αποδείχθηκε υψηλότερο του 95%. Οι υψηλές επιδόσεις και η επιτυχής ολοκλήρωση του βλήματος στα Phantom της RAF, οδήγησαν στην επιλογή του SKY FLASH από την Πολεμική Αεροπορία της Σουηδίας (Flygvapnet) ως Rb71 για τον εξοπλισμό των μαχητικών Saab JA37 Viggen, τα οποία διαθέτουν PD ραντάρ PS-46/A της LM Ericsson.
Το βλήμα εξοπλίζει επίσης το αεροσκάφος αναχαίτισης Panavia TORNADO F.3 ADV της RAF, το οποίο διαθέτει PD ραντάρ AI24 Foxhunter της Marconi. Για την ολοκλήρωση και την προσαρμογή του SKY FLASH στο δριμύτερο περιβάλλον του φακέλου πτήσης του αεροσκάφους, τα παραγόμενα βλήματα από το 1981 ενσωματώνουν το Σύνολο Ουσιωδών Μετατροπών για αεροσκάφη TORNADO (TEMP).
Ακολούθησε η αναβαθμισμένη έκδοση SUPER TEMP του SKY FLASH, για την αντιμετώπιση της προβλεπόμενης μελλοντικής απειλής. H αναβάθμιση περιλαμβάνει βελτίωση του ερευνητή, αναδιάταξη των ηλεκτρονικών, κινηματικές βελτιώσεις όπως οι λεπτότερες πτέρυγες, η βελτίωση των αεροδυναμικών χαρακτηριστικών της ατράκτου για χαμηλότερη οπισθέλκουσα και η εγκατάσταση του πυραυλοκινητήρα επιτάχυνσης/διατήρησης ταχύτητας HOOPOE της Royal Ordnance.
Δεν είναι γνωστό αν ο κινητήρας αυτός είναι μακρύτερος από τον προηγούμενο, επιβάλλοντας μετακίνηση της πολεμικής κεφαλής εμπρός από τις πτέρυγες. Οι παραδόσεις βλημάτων SKY FLASH SUPER TEMP στην RAF και στην Πολεμική Αεροπορία της Σαουδικής Αεροπορίας (RSAF) που απέκτησε επίσης αεροσκάφη TORNADO F.3, άρχισαν το 1985.
Το 1988 η BAe Dynamics ανέλαβε την αναβάθμιση βλημάτων παλαιότερης παραγωγής του αποθέματος της RAF σε επίπεδο SUPER TEMP, στα πλαίσια του συμβολαίου STRIP-1. Στις αρχές του 1989 η BAe Dynamics ανέθεσε στην Thomson-CSF την ανάπτυξη ενός ενεργού ερευνητή ραντάρ για το βλήμα ACTIVE SKY FLASH, το οποίο προτάθηκε τον Ιανουάριο του 1992 στην RAF για τον επανεξοπλισμό των TORNADO F.3.
