Το Saab 21 ήταν ιδιάζον όχι μόνο λόγω των προηγμένων χαρακτηριστικών του, αλλά και λόγω του ότι υπήρξε ένα εκ των δύο αεροσκαφών που από εμβολοφόρα μετατράπηκαν σε αεριωθούμενα άνευ ουσιώδους τροποποιήσεως του πλαισίου τους. Ήταν προϊόν σουηδικής επινοήσεως, το οποίο προέκυψε από το στόχο της χώρας να διατηρήσει ουδετερότητα και την εδαφική της ακεραιότητα κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως εκ τούτoυ, επέλεξε να αναπτύξει ένα εγχώριο πρόγραμμα μαχητικών, καθώς η πρόσβαση σε ξένη προηγμένη τεχνολογία ήταν πολύ περιορισμένη.
Βασικά χαρακτηριστικά και διαφορές των δύο εκδόσεων
Ήταν μονοθέσιο, μονοκινητήριο που αργότερα «προήχθη» σε μαχητικό jet πρώτης γενιάς. Η σχεδίασή του περιελάμβανε διπλή ουρά, όπου ο κάθε βραχίονας ξεκινούσε από το μεσαίο τμήμα της πτέρυγας και εκτεινόταν προς τα πίσω. Ο βασικός σχεδιασμός του είχε ομοιότητες με το Lockheed P-38, διαφέροντας ως προς τον μονό κινητήρα τοποθετημένο στην κατάληξη της ατράκτου.
Η έκδοση του εμβολοφόρου διέθετε έναν Daimler-Benz DB 605B πίσω από το πιλοτήριο και ανάμεσα στους βραχίονες της ουράς. Η jet έκδοση είχε τους αεραγωγούς στις δύο πλευρές της ατράκτου και τροφοδοτείτο με έναν De Havilland Goblin 2. Η άτρακτος ήταν μακρύτερη και πλατύτερη στο σημείο εγκαταστάσεως του κινητήρος. Μια άλλη τροποποίηση ήταν το πηδάλιο ανόδου-καθόδου το οποίο μεταφέρθηκε στην κορυφή του διπλού ουραίου. Και στις δύο εκδόσεις, η πτέρυγα ήταν ευθεία μέχρι το σημείο ενώσεως με τους βραχίονες.
Το Saab 21 ήταν πολύ γρήγορο και στις δύο εκδόσεις του. Το εμβολοφόρο μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητες έως 400 μίλια/ώρα, ενώ το jet άγγιζε τα 500. Ο οπλισμός του πρώτου αποτελείτο από ένα πυροβόλο Bofors των 20 χλστ. ή ένα Hispano-Suiza HS.404, δύο πολυβόλα Bofors των 13,2 χλστ. στο ρύγχος και δύο ακόμη ιδίου τύπου στις πτέρυγες. Το αεριωθούμενο διέθετε ακόμη μεγαλύτερη ισχύ πυρός: ένα πυροβόλο Bofors των 20 χλστ., τέσσερα πολυβόλα M/39A των 13,2 χλστ. και οκτώ ακόμη πολυβόλα ιδίου διαμετρήματος κάτω από την άτρακτο. Τέλος, είχε δυνατότητα μεταφοράς ρουκετών στις πτέρυγες: είτε δέκα των 80 έως 100 χλστ., είτε πέντε των 180 χλστ.
Η μετάβαση από το Saab 21 στο Saab 21R
Το ιδιαίτερο αεροσκάφος σκόπευε στην υπεράσπιση των εναερίων συνόρων της Σουηδίας, αλλά και στην αντικατάσταση πολλών από τα υπάρχοντα πεπαλαιωμένα αεροπλάνα. Ο σχεδιασμός ξεκίνησε το 1939, υπό την εποπτεία του αεροναυπηγού Frid Wänström, ο οποίος σκεφτόταν αρχικώς τον κινητήρα Bristol Taurus για το δημιούργημά του. Οι εργασίες διεκόπησαν για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά επανεκκίνησαν το 1941. Ο λόγος είχε να κάνει με την προτεραιότητα που δόθηκε στα βομβαρδιστικά της Saab, B.17 και B.18.
Καθώς η όλη διαμόρφωση του νέου μαχητικού έτρεφε αμφιβολίες περί της ασφαλείας του πιλότου, εάν παρίστατο ανάγκη εγκαταλείψεως του αεροσκάφους, προτάθηκε, είτε η δυνατότητα αποκοπής ολοκλήρου του κινητήρος είτε μόνο της έλικας. Η λύση επήρθε τελικώς με το εκτινασσόμενο κάθισμα Bofors, το οποίο δοκιμάστηκε αρχικώς στο έδαφος και εν συνεχεία σε ένα Saab B.17.
H συνέχεια στο Military History
