Ένα συμβάν φέτος στο μέτωπο της Ουκρανίας προκάλεσε πολλές συζητήσεις στη Δύση από πλευράς τεχνολογικών εξελίξεων. Αυτό ήταν στις 5 Οκτωβρίου, όταν ένα ζεύγος ρωσικών αεροσκαφών πετούσε κοντά στο μέτωπο, συγκεκριμένα ένα μαχητικό 5ης γενιάς Su-57, έχοντας ως “συνοδό” ένα μη επανδρωμένο S-70 Okhotnik-B, που εξελίσσεται σε ρόλο “πιστού ακολούθου” του (loyal wingman). Το S-70 όμως βγήκε εκτός ελέγχου, οπότε ο πιλότος του Su-57 αναγκάστηκε να το καταρρίψει, για να μην πέσει στα χέρια των Ουκρανών. Κάτι όμως που τελικά συνέβη, οπότε και ανακτήθηκαν τα συντρίμμια του.
Σύμφωνα με ανακοίνωση όμως της ουκρανικής υπηρεσίας πληροφοριών των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (GUR), στο ρωσικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος βρέθηκαν πολλά δυτικής κατασκευής εξαρτήματα, κυρίως διαφόρων ειδών τσιπ, από γνωστές εταιρείες, όπως οι Analog Devices, Texas Instruments, Vishay, Fairchild Semiconductor και Xilinx από τις ΗΠΑ, η γερμανική Infineon Technologies και η ελβετική STMicroelectronics. Η ύπαρξη τους βέβαια στο συγκεκριμένο αεροσκάφος δεν πρέπει να ξαφνιάζει, καθώς τα λίγα πρωτότυπα του, είχαν κατασκευαστεί πριν την έναρξη της ρωσικής εισβολής, οπότε είναι δεδομένο πως θα χρησιμοποιούνταν δυτικά εξαρτήματα.
Αντίστοιχα ευρήματα υπάρχουν και σε πολλά άλλα ρωσικά όπλα, και από εταιρείες ηλεκτρονικών της Ταϊβάν, της Κίνας, της Νότιας Κορέας, της Σουηδίας, της Σιγκαπούρης, της Ιταλίας, της Ισπανίας, και άλλων χωρών.
Η επισήμανση αυτή της GUR γίνεται για δύο λόγους: αρχικά για να δείξει πόσο σημαντικό είναι για την Ουκρανία να ενταθούν τα μέτρα εμπάργκο κατά της Ρωσίας, ειδικά σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, ώστε να “φρενάρει” η παραγωγή εξελιγμένων όπλων. Και μετά, για να αναδειχθεί η γενική υστέρηση των ρωσικών γραμμών παραγωγής σε κρίσιμα εξαρτήματα, τα οποία δεν παράγονται τοπικά, και απαιτείται η εισαγωγή τους.
Το πρόβλημα είναι βέβαια, πως πολλά από αυτά τα ηλεκτρονικά απάρτια, όπως και άλλα εξαρτήματα και μηχανήματα (π.χ. ρουλεμάν ελάχιστων ανοχών, μηχανήματα μετρήσεων και διαστασιολόγησης, τρισδιάστατοι εκτυπωτές, εξελιγμένες προγραμματιζόμενες εργαλειομηχανές, composites, εργοστασιακά ρομπότ), είναι “γενικής/διπλής” χρήσης, δηλαδή μπορεί να αξιοποιηθούν τόσο σε πολιτικές όσο και σε στρατιωτικές εφαρμογές. Οπότε είναι δύσκολο να υπάρξει ένα γενικό εμπάργκο σε κάθε τύπου βιομηχανικό εργαλείο και εξάρτημα.
Αλλά και εκεί, η Ρωσία έχει αναπτύξει ένα δίκτυο παράλληλων αγορών, όπου πολλά τέτοια υλικά αγοράζονται από εταιρείες τρίτων χωρών, π.χ. με έδρα στην Τουρκία, στο Καζακστάν, στο Ουζμπεκιστάν, στο Τατζικιστάν, και μετά απλώς μεταφέρονται εντός Ρωσίας. Έτσι ένας συνδυασμός τέτοιων έμμεσων ροών, συν τα όποια στοκ υπήρχαν, μαζί με τις νόμιμες αγορές “γενικής φύσεως” προιόντων, επιτρέπουν στη Ρωσία να συντηρεί την “πολεμική οικονομία” της, μαζί βέβαια με την αξιοποίηση του σοβιετικού αποθέματος όπλων και πυρομαχικών.
Διασυρμός για τη Ρωσία: κατέρριψε το δικό της μοναδικό εξοπλισμένο στελθ μη επανδρωμένο Sukhoi S-70
