Σε αρκετά ΜΜΕ εμφανίζεται από χθες το εξής σενάριο: Ότι μελετάται παραχώρηση (ή πώληση με χαμηλό αντίτιμο) των 59 Mirage 2000-9 (68 συνολικά με ακόμη 9 παλαιότερου τύπου) που διαθέτει η πολεμική αεροπορία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων σε Μαρόκο και Αίγυπτο για ενίσχυση των δικών τους αεροποριών. Τα Mirage αυτά τα ΗΑΕ θα τα αντικαταστήσουν με την παραγγελία των 80 Rafale που ανακοινώθηκε πρόσφατα.
Το σκεπτικό αυτής της δράσης -εφόσον αληθεύει καθώς δεν μπορεί ακόμη να διασταυρωθεί- είναι πολλαπλό. Από τη μια τα Εμιράτα εμφανίζονται ως μεγάλος χρηματοδότης και ευεργέτης δύο σημαντικών αραβικών χωρών της Βόρειας Αφρικής, δημιουργώντας ένα δικό του άξονα ισχύος εντός του αραβικού-ισλαμικού κόσμου. Οι καλές σχέσεις με την Αίγυπτο είναι δεδομένες και τώρα ενισχύονται με το Μαρόκο, όπου τα Εμιράτα εμφανίζονται να στηρίζουν και τη διεκδίκηση από το τελευταίο της Δυτικής Σαχάρας, όπου διεξάγεται μια πολύχρονη σύγκρουση με το τοπικό μέτωπο του Πολισάριο.
Μια δεύτερη ανάγνωση αυτής της πιθανολογούμενης εξέλιξης είναι πως μέσω των Εμιράτων επεκτείνει και η Γαλλία την δική της επιρροή στην περιοχή. Όπου ήδη το Παρίσι έχει κάνει μεγάλες πωλήσεις όπλων στην Αίγυπτο (ελικοποτεροφόρα Mistral, φρεγάτα FREMM, μαχητικά Rafale) αλλά και στο Μαρόκο ενώ ήδη συζητείται η εκεί πώληση οκτώ ελικοπτέρων H225 Caracal. Ενώ φυσικά η μεταπώληση ή παραχώρηση των εμιρατιανών Mirage μπορεί να γίνει μόνο με την άδεια του Παρισιού και την στήριξη του.
La Boom! 80 Rafale αγοράζουν τα Εμιράτα, η μεγαλύτερη παραγγελία που έγινε ποτέ
Τρίτη ανάγνωση είναι η ισχυροποίηση ενός «τριγώνου» ισλαμικών χωρών, Εμιράτα-Αίγυπτος-Μαρόκο, ως αντίβαρο των φονταμενταλιστικών εξάρσεων που παρατηρούνται σε Λιβύη και Τουρκία. Το «τρίγωνο» μάλλον μπορεί να γίνει και «τετράγωνο» περιλαμβάνοντας την Τυνησία, που βρίσκεται εντός μεγάλης πολιτικής αναταραχής, με τον πρόεδρο Kais Saied να έχει καταργήσει το κοινοβούλιο και να κυβερνά μέσω μιας διορισμένης κυβέρνησης.
Αν όλα τα παραπάνω αληθεύουν βλέπουμε να εξελίσσονται εντός του Αραβικού κόσμου μεγάλες αλλαγές και συσπειρώσεις με νέους πόλους ισχύος: η Αίγυπτος διατηρεί την ηγετική της θέση αλλά ενισχύεται και παραχωρεί εν μέρει σκήπτρα στα Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία ακολουθεί και αναζητά τη δική της συμμαχία, το Κατάρ ενισχύει την Τουρκία, αλλά και κοιτά προς τα ανατολικά, η Τουρκία ψάχνει παντού να αναβιώσει τις διαρρηγμένες σχέσεις της.
Μια τέτοια πιθανή εξέλιξη αφορά και την ελληνική ελπίδα-υπόθεση να μπορούσαμε να πάρουμε κάποια Mirage 2000-9 από τα Εμιράτα (τα οποία είναι σε πολύ καλή κατάσταση) και να ενισχύσει η ΠΑ τη δική της δύναμη των 2000-5 για μια περίπου δεκαπενταετία, ως μια φθηνή αλλά αξιόλογη αναβάθμιση των ικανοτήτων της. Προφανώς αν όλα τα παραπάνω συμβούν αυτή η ευκαιρία χάνεται και απομένει μόνο μια νέα επένδυση στο Rafale, το οποίο αποκτά πλέον και πολιτικό χαρακτήρα ως κοινό μαχητικό «Αραβικών-Μεσογειακών χωρών».
