Σε ρυθμό “Τουρκίας” βρίσκεται και η Ουγγαρία (εδώ και καιρό) με σχεδόν πλήρη συντονισμό σε ότι αφορά την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Όπου η μεν Τουρκία λέει πως θα εγκρίνει το σχετικό αίτημα (απαιτείται ομοφωνία των κρατών-μελών της Συμμαχίας για ένταξη νέου μέλους) αλλά το συνδέει ως απόφαση με την έγκριση πώλησης F-16 από τις ΗΠΑ για την Τουρκική Αεροπορία.
Από πλευράς Ουγγαρίας τώρα, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν δήλωσε χθες πως “δεν υπάρχει βιασύνη για την έγκριση” και πως δεν βλέπει το επείγον ενώ για τον ίδιο η Σουηδία δεν αντιμετωπίζει κάποια ειδική απειλή.
Έτσι το θέμα παραμένει ανοιχτό και στις δύο χώρες, με πιθανή επανεξέταση του τον επόμενο μήνα, αλλά χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα. Διαφορές όμως υπάρχουν στην προσέγγιση Ουγγαρίας και Τουρκίας στο Ουκρανικό. Η Τουρκία “εξυπηρετεί” με πωλήσεις όπλων το Κίεβο, παρουσιάζοντας τις ως “παλαιές παραγγελίες που πρέπει να ολοκληρωθούν”, αλλά προσφέρει όπως φαίνεται και νέα όπλα, ενώ η Ουγγαρία έχει αρνηθεί να συνδράμει στον στρατιωτικό τομέα. Μάλιστα υπάρχει και τριβή με το Κίεβο, καθώς η Ουγγαρία διαμαρτύρεται πως γίνεται προσπάθεια “σίγασης” της πολιτισμικής ταυτότητας κάπου 150.000 ουγγαρόφωνων Ουκρανών. Το τελευταίο μάλιστα έχει δηλωθεί πως αποτελεί κομβικό στοιχείο των διμερών σχέσεων τους.
Πάντως Τουρκία και Ουγγαρία ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό στην άρνηση τους να θεσπίσουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας, με τον Ορμπάν να δηλώνει πως η χώρα του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό ενεργειακά από τη Μόσχα, κάτι που δεν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει, μέχρι να βρεθούν εναλλακτικές. Oι οποίες όμως σε μεγάλο βαθμό -κάπου 50% σε ότι αφορά το φυσικό αέριο- είναι “τουρκικές”, δηλαδή μέσω αγωγών που περνάνε από την Τουρκία (TurkStream) ή με απευθείας αγορές φυσικού αερίου από την Άγκυρα.
