Οι ολλανδικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν -σταδιακά βέβαια- φθάσει σε επίπεδο “εξαΰλωσης” μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου, καθώς σε όλους τους κλάδους γινόταν απόσυρση παλαιού αλλά και μέσης ηλικίας οπλικών συστήματων σε μια γενικότερη αίσθηση νέας εποχής ασφαλείας και “έλλειψης κινδύνων“. Δυστυχώς η εποχή αυτή δεν συνεχίζεται και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει πυροδοτήσει κούρσα εξοπλισμών στην ήπειρο μας, που θα συνεχιστεί όπως φαίνεται για πολλά χρόνια.
Έτσι στην Ολλανδία τα μόνα βαρέα άρματα μάχης που σήμερα υπάρχουν, είναι τα λίγοτερα από 20 Leopard 2A6, τα οποία εντάσσονται σε μια κοινή ολλανδογερμανική μονάδα, η οποία τυπικά ανήκει στην 43 Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία της Ολλανδίας, ουσιαστικά τον μοναδικό σήμερα μεγάλο σχηματισμό Στρατού Ξηράς της χώρας.
Την κατάσταση αυτή “αρματικής λιτότητας” σκοπεύει να ανατρέψει η κυβέρνηση και όπως μεταδίδει το τοπικό NLC, στο Αμυντικό Μνημόνιο 2024 που σύντομα θα παρουσιαστεί, ως “οδικός χάρτης” επανεξοπλισμού, προβλέπεται η δημιουργία ενός τεθωρακισμένου τάγματος, με 50 νέα Leopard 2A8, όπως και τις ανάλογες υποδομές, με ετήσιο κόστος λειτουργίας τα 260 έως 315 εκατ. ευρώ για αρκετά χρόνια. Το κόστος αυτό υπολογίζει και την αρχική αγορά των αρμάτων, όπως και την εκπαίδευση του προσωπικού, τα λειτουργικά κόστη, την κατασκευή υποδομών και ότι άλλο χρειαστεί ώστε “να ξαναδεί η Ολλανδία άρμα”.
Η επιλογή τώρα του Leopard 2A8 θεωρείται δεδομένη, καθώς υπάρχει μεγάλη εμπειρία στον τύπο, στενή συνεργασία με τη Γερμανία που επίσης προμηθεύεται τέτοια νέα, όπως και άλλες χώρες (Νοργηγία π.χ.), άρα δεν υπάρχει λόγος για πειραματισμούς. Πάντως ο δρόμος για ενίσχυση του Στρατού Ξηράς της Ολλανδίας παραμένει μακρύς, μιας και οι μόλις 3 Ταξαρχίες που σήμερα διαθέτει, η 43η Μηχανοκίνητη, η 13η Ελαφρά και η 11η Αερομεταφερόμενη, είναι περιορισμένης επάνδρωσης και δομών σε σχέση με τα στάνταρτ του ΝΑΤΟ.
Ακολουθήστε μας, στο Facebook, στο Twitter, στο YouTube και στο Viber!
