Απουσία αμερικανικού αεροπλανοφόρου από τον Περσικό Κόλπο

Το USS Iwo Jima (LHD-7) με την 26 Μονάδα Εκστρατείας Πεζοναυτών (MEU) και το σύνολο της δύναμής του επέστρεψαν στην βάση τους στο ναύσταθμο Μέιπορτ της Φλόριντα στις 9 Αυγούστου 2018.

Με τον τρόπο αυτό ολοκλήρωσαν την προγραμματισμένη εξάμηνη επιχειρησιακή ανάπτυξη στις περιοχές ευθύνης του Έκτου (Μεσόγειος) και του Πέμπτου (Περσικός Κόλπος) Στόλου. Η ανάπτυξη άρχισε στις 7 Φεβρουαρίου 2018.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι όταν το Iwo Jima εισήλθε στην θαλάσσια περιοχή του Περσικού Κόλπου τον Ιούνιο του 2018, ήταν το πρώτο αμερικανικό αεροπλανοφόρο που επιχειρούσε μετά από διάστημα τριών μηνών.
Πρέπει να διευκρινίσουμε σ’ αυτό το σημείο, ότι από την στιγμή που ένα πλοίο έχει εκ κατασκευής ικανότητα μόνιμης υποστήριξης και διεξαγωγής αεροπορικών επιχειρήσεων με αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας (AV-8B Harrier II και πλέον και F-35B) τότε θεωρείται αεροπλανοφόρο και ουσιαστικά.

Τα σκάφη αυτής της κατηγορίας, από τα παλαιότερα της κλάσης Iwo Jima που έφεραν μόνο ελικόπτερα μέχρι τα νεότερα της κλάσης Tarawa που πρώτη φορά μπορούσαν να υποστηρίξουν μαχητικά αεροσκάφη AV-8B Harrier II, και πλέον τα υπερσύγχρονα σκάφη της κλάσης America, ανέκαθεν αντιμετωπίζονταν ως «capital ships» και χρησιμοποιούνταν εκτός των άλλων και για προβολή σημαίας και επίδειξη δύναμης εξίσου όπως και τα πιο μεγάλα αεροπλανοφόρα του αμερικανικού Ναυτικού πυρηνοκίνητα και μη.
Προηγουμένως, το αεροπλανοφόρο USS Theodore Roosevelt (CVN-71) ήταν παρόν κι έπλεε στην εν λόγω περιοχή, αλλά αποχώρησε τον Μάρτιο του 2018 χωρίς αντικατάσταση.
Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχουν καθόλου αμερικανικά αεροπλανοφόρα είτε πυρηνοκίνητα είτε συμβατικά στην περιοχή ευθύνης του 5ου Στόλου.
Η απουσία αμερικανικού αεροπλανοφόρου από την συγκεκριμένη περιοχή είναι κάτι μάλλον σπάνιο αφού οι ΗΠΑ θεωρούσαν ανέκαθεν την συγκεκριμένη περιοχή κρίσιμη στρατηγικά και πάντα ήθελαν παρουσία ενός στρατηγικού πλοίου προβολής σημαίας (capital ship) στην περιοχή.

Έχει παρατηρηθεί πρώτη φορά μόνο τα τελευταία χρόνια, αφού τα πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα είναι απαραίτητα περισσότερο από ποτέ στην περιοχή του Ειρηνικού λόγω της ναυτικής επέκτασης της Κίνας, αλλά και των πολυετών περιόδων αναβαθμίσεων τους που τα κρατάει εκτός υπηρεσίας.
Υπενθυμίζουμε ότι στο αποκορύφωμα της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου το 1991 είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή 6 αμερικανικά αεροπλανοφόρα με τα συνοδευτικά πλοία των ομάδων μάχης τους, δυο κλάσης κλάσης Tarawa και τέσσερα «απλά» ελικοπτεροφόρα κλάσης Iwo Jima. Πολλά «flattops» μαζεμένα στον ίδιο χώρο.
Είναι αντιληπτό λοιπόν σε περίπτωση πραγματικής κρίσης ή και πολέμου, δεν υπάρχει περίπτωση ένα αεροπλανοφόρο μόνο του να διεξάγει επιχειρήσεις, αλλά θα ενισχυθεί άμεσα και άλλα που θα αποχωρήσουν από άλλες λιγότερο «καυτές» περιοχές ευθύνης.
Αυτήν την στιγμή οι ΗΠΑ διαθέτουν περί τα 20 αεροπλανοφόρα όλων των κλάσεων αλλά δεν είναι αυτός ο αριθμός που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στα θέατρα επιχειρήσεων αφού αρκετά βρίσκονται σε διάφορες φάσεις συντήρησης, με αποτέλεσμα ο πραγματικός αριθμός να είναι μικρότερος.

Ακόμα και έτσι πάντως το αμερικανικό Ναυτικό είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην συγκεκριμένη κατηγορία με τεράστια διαφορά από τον αμέσως επόμενο αφού λίγες χώρες διαθέτουν αεροπλανοφόρο στο Ναυτικό τους και ακόμα λιγότερες παραπάνω από… ένα.