Πέρυσι τον Αύγουστο είχε παρουσιαστεί το «νέο» Project 23000 Shtorm, ένα νέο σχέδιο πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου, με υλοποίηση διπλής νησίδας και εκτόπισμα περί τους 90.000 τόνους. Τότε είχε εκφραστεί η άποψη για εισαγωγή σε υπηρεσία τουλάχιστον 4 αεροπλανοφόρων ενώ την προηγούμενη δεκαετία τουλάχιστον 6.
Πριν λίγες μέρες παρουσιάστηκε το νέο σχέδιο Project 11430E Lamantin παρουσιάστηκε στη Διεθνή Ναυτικό Αμυντική Έκθεση στην Αγία Πετρούπολη νωρίτερα τον Ιούλιο αλλά και πιο πριν στην Διεθνή Αμυντική Έκθεση Army Forum στη Μόσχα.
Το προηγούμενο προτεινόμενο σχέδιο αεροπλανοφόρου ήταν προϊόν του κρατικού επιστημονικού κέντρου Krylov, ένα ίδρυμα που ειδικεύεται σε προτεινόμενες σχεδιάσεις (concepts). Το νέο σχέδιο όμως είναι προϊόν του Σχεδιαστικού Γραφείου Nevskoye (NPKB), έναν από τους παλαιότερους ναυπηγικούς οργανισμούς της Ρωσίας.
Η Ρωσία παρουσιάζει νέο σχέδιο αεροπλανοφόρου στο Διεθνές Φόρουμ για την άμυνα «Army 2019»
Επί ΕΣΣΔ το NPKB ήταν υπεύθυνο για την ανάπτυξη όλων των μεγάλων πλοίων μεταφοράς αεροσκαφών κι ελικοπτέρων για το σοβιετικό Ναυτικό μεταξύ των οποίων και το Σχέδιο 1143 (κλάση Kiev) STOBAR.
Το NPKB χρησιμοποίησε την λύση STOBAR (βραχεία απονήωση αλλά προσνήωση με άγκιστρο) στο Admiral Kuznetsov (Σχέδιο 1143.5), που είναι και το μοναδικό αεροπλανοφόρο της Ρωσίας αυτή τη στιγμή, αλλά και μετασκευασμένο ινδικό αεροπλανοφόρο INS Vikramaditya (R33) με βάση το πρώην Admiral Gorshkov (Σχέδιο 11430).
Σύμφωνα με τον επικεφαλής σχεδιαστή του NPKB, Αλεξέι Γιουχίν, «Αυτό που θέτει την πρότασή μας σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο από τις άλλες γνωστές προτάσεις [από το Κέντρο Krylov] είναι ότι προτείνουμε να παραμείνουμε στην τεκμηρίωση και την εμπειρία που αποκτήθηκε κατά την ανάπτυξη και τη ναυπήγηση του αεροπλανοφόρου Ulyanovsk (Σχέδιο 1143.7). Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει όχι εξωτικές λύσεις: αντίθετα, όλες οι λύσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το σχέδιο είναι σαφείς και απλές στην κατανόηση και υλοποίηση.»
Το Ulyanovsk ξεκίνησε να ναυπηγείται στα ναυπηγεία Νικολάγιεφ της Ουκρανίας το 1988 και επρόκειτο να είναι το πρώτο πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο της Σοβιετικής Ένωσης πλην όμως το πρόλαβε η κατάρρευση του υπαρκτού κομμουνισμού και της ΕΣΣΔ και έμεινε ημιτελές με τη ναυπήγησή του να έχει φτάσει στο 60% με αποτέλεσμα να πουληθεί για παλιοσίδερα.
Το νέο προτεινόμενο αεροπλανοφόρο θα έχει εκτόπισμα κι αυτό 80.000 τόνους και θα έχει ένα υπόστεγο επιφάνειας άνω των 44.000 τετραγωνικών μέτρων. Κι ενώ ο αριθμός των πυρηνικών αντιδραστήρων θα εξακολουθήσει να είναι 4, θα είναι νεότερης σχεδίασης καθώς ο αρχικός KN-3 που θα εγκαθίστοτο στο Ulyanovsk δεν κατασκευάζεται πλέον.
Το μοντέλο υπό κλίμακα που παρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη έφερε πάνω από 30 αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας στο κατάστρωμα, ένα μείγμα Su-33 και MiG-29, καθώς και υποθετικά αεροσκάφη ΑΣΕΠΕ. Στη σύνθεση αναμένεται να περιλαμβάνονται και 6 με 10 μη επανδρωμένα αεροχήματα μάχης.
Βέβαια όλα αυτά έχουν αποκλειστικά θεωρητική αξία στην σφαίρα του υποθετικού, καθώς χρήματα για την υλοποίηση όλων αυτών των σχεδίων απλά δεν υπάρχουν στην Ρωσία σήμερα.
Εξάλλου ο Γιούρι Μπόρισοφ, αναπληρωτής πρωθυπουργός αρμόδιος για το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, εξήγησε ότι το τρέχον πρόγραμμα εξοπλισμών δεν περιλαμβάνει χρηματοδότηση τέτοιων πολεμικών πλοίων, αλλά “αυτό δεν σημαίνει απαγόρευση της ανάπτυξής τους”.
Εκτός της Γαλλίας και βέβαια και των ΗΠΑ πάντως, καμία άλλη χώρα δεν έχει ναυπηγήσει πυρηνοκίνητα αεροπλανφόρα. Ακόμα και το Ηνωμένο Βασίλειο που θα είχε τα φόντα για να κάνει κάτι τέτοιο, προτίμησε συμβατικά προωστήρια σκεύη για τα νέα του αεροπλανοφόρα κλάσης Queen Elizabeth.
10 λόγοι γιατί τα αεροπλανοφόρα κλάσης Queen Elizabeth δεν είναι πυρηνοκίνητα
