Η απόφαση του κινέζικου Ναυτικού να επιλέξει το J-20 για τον εξοπλισμό των μελλοντικών του αεροπλανοφόρων θα επηρεάσει σημαντικά τις εξελίξεις και τις προοπτικές στην εγχώρια αεροναυπηγική βιομηχανία, αφού επηρεάζεται άμεσα το πρόγραμμα ανάπτυξης του έτερου μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς της Κίνας, του FC-31.
Η Κίνα ξεκινάει (επίσημα) τη ναυπήγηση του τρίτου της αεροπλανοφόρου
Το J-20 έχει ήδη παραδοθεί στην Αεροπορία της χώρας κι έχει υποτίθεται κηρυχθεί κι επιχειρησιακό από το 2017, ενώ η μαζική του παραγωγή ξεκίνησε στα τέλη του περασμένου έτους. Προφανώς το πρόγραμμα ανάπτυξής του προηγείται σημαντικά από αυτό του FC-31.
Εάν επιβεβαιωθεί η επιλογή του J-20, αυτό θα σημάνει το τέλος πρακτικά του προγράμματος του FC-31 αφού δύσκολα θα μπορέσει να εξασφαλίσει κάποιον πελάτη στην συνέχεια, ώστε από τα κέρδη των πωλήσεων να συνεχιστεί το πρόγραμμα ανάπτυξής του.
Επιπλέον, η επιλογή του J-20 συνεπάγεται την ταχύτερη ένταξη σε υπηρεσία ως αεροσκάφους αεροπλανοφόρων, κι επομένως και την ταχύτερη επιχειρησιακή αξιοποίηση των νέων αεροπλανοφόρων που ναυπηγεί με πυρετώδεις ρυθμούς η Κίνα.
Αμερικανική εκτίμηση: Μέχρι το 2022 η Κίνα θα διαθέτει τρία αεροπλανοφόρα
Αν και σχεδιαστικά, τόσο το J-20 όσο και το FC-31 έχουν τα πλεονεκτήματά τους, η επιλογή του J-20 συνεπάγεται προμήθεια ενός σημαντικά ισχυρότερου αεροσκάφους με μεγαλύτερη ακτίνα δράσης και μεταφορική ικανότητα οπλικού φορτίου, αλλά με το τίμημα των μικρότερων αριθμών.
Το FC-31 ως μικρότερο αεροσκάφος θα μπορούσε να συμπληρώσει μελλοντικά το J-20 στα καταστρώματα των κινεζικών αεροπλανοφόρων, αλλά θα είναι δύσκολο αν όχι απίθανο να ολοκληρωθεί η ανάπτυξή του και κατ’ επέκταση να ξεκινήσει να λειτουργεί γραμμή παραγωγής χωρίς άλλον πελάτη.
Δεδομένης δε της οικονομικής ύφεσης καθώς και του εμπορικού πόλεμο που έχει ξεσπάσει με τις ΗΠΑ, οι προοπτικές για το μέλλον δεν δείχνουν καλύτερες αλλά χειρότερες.
H Κίνα ένα βήμα πριν την ναυπήγηση και πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου
Τέλος, μία ακόμα συνέπεια είναι ότι η Κίνα θα δυσκολευτεί με τις εξαγωγές της εγχώριων μαχητικών αεροσκαφών. Καθώς το J-20 θεωρείται ό,τι πιο ισχυρό και σύγχρονο διαθέτει, δύσκολα θα εγκρίνει την εξαγωγή του, έστω και σε υποβαθμισμένη εξαγωγική έκδοση.
Αντίθετα το FC-31 θα μπορούσε να λειτουργήσει για την Κίνα όπως το F-35 για τις ΗΠΑ σε σχέση με το ανώτερο, βαρύτερο κι ακριβότερο F-22A που δεν εξήχθη τελικά πουθενά.
Επιπλέον, το J-20 δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα μπορέσει να αξιοποιηθεί απροβλημάτιστα από τα νέα κινέζικα αεροπλανοφόρα, που προβλέπεται να ολοκληρώνουν συστήματα καταπέλτη (και μάλιστα ηλεκτρομαγνητικού) για την εξαπόλυση των μαχητικών τους.
Το ιδιαίτερα μεγάλο του μήκος πιθανόν θα καταστήσει κάτι τέτοιο επικίνδυνο και δύσκολο, ενώ το FC-31 εξ αρχής σχεδιάστηκε με αυτήν την παράμετρο υπ’ όψιν. Υποτίθεται ότι J-20 που θα κατασκευαστούν για χρήση σε αεροπλανοφόρα θα τροποποιηθούν ώστε να έχουν μικρότερο μήκος, αλλά τότε θα αλλάξουν τα πάντα στην αεροδυναμική του και την μεταφορική του ικανότητα, γεγονός που θα απαιτήσει νέα περίοδο δοκιμών χωρίς καμία εγγύηση επιτυχίας.
