Μια νέα ανακάλυψη ίσως βοηθήσει να ξεπεραστούν οι περιορισμοί του Νόμου του Μουρ

 
Ως «Νόμος του Μουρ» ονομάζεται η παρατήρηση πως ο αριθμός των τρανζίστορ ενός πυκνού ολοκληρωμένου κυκλώματος διπλασιάζεται κάθε δύο χρόνια. Με πιο απλά λόγια, ο Gordon Moore, συνιδρυτής της Intel,  περιέγραψε το 1965 το γεγονός πως η υπολογιστική ισχύς των ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα διπλασιάζεται κάθε 2 χρόνια.
To 1965, o Γκόρντον Μουρ, συνιδρυτής του γίγαντα των ημιαγωγών Intel, δημοσίευσε μια ιστορική μαθηματική μελέτη, στην οποία έδειχνε ότι η πυκνότητα των τρανζίστορ στα τσιπ (ο αριθμός των τρανζίστορ ανά μονάδα επιφάνειας) διπλασιάζεται κάθε περίπου δύο χρόνια. Με άλλα λόγια, η υπολογιστική ισχύς διπλασιάζεται και το κόστος των υπολογιστών μειώνεται στο μισό σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Μια νέα μελέτη ερευνητών του MIT ωστόσο, φαίνεται πως αψηφά τον Νόμο του Μούρ. Επί του παρόντος, τα δεδομένα διαβάζονται και γράφονται ένα bit κάθε φορά – ένα επίτευγμα που επιτυγχάνεται μεταβάλλοντας την τοποθέτηση μαγνητικών σωματιδίων σε έναν δίσκο.  Αντ ‘αυτού, η νέα μέθοδος που προτείνουν οι ερευνητές, χειρίζεται τα «σκυρμιόνια» – εικονικά σωματίδια που αποτελούνται από μικρές διαταραχές στον προσανατολισμό του μαγνητισμού – χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά πεδία. Αυτά τα εικονικά σωματίδια, τα οποία εμφανίζονται σε μια λεπτή μεταλλική μεμβράνη που συγκολλάται σε μια μεμβράνη διαφορετικού μετάλλου, μπορούν να ελεγχθούν χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά πεδία και να αποθηκεύσουν δεδομένα για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω ενέργεια.
Ο Geoffrey Beach, αναπληρωτής καθηγητής υλικών επιστήμης και μηχανικής στο MIT, είναι ο επικεφαλής της αρχικής μελέτης που κατέγραψε για πρώτη φορά την ύπαρξη σκυρμιονίων το 2016. Στη νέα μελέτη, απέδειξε για πρώτη φορά ότι είναι δυνατή η δημιουργία εικονικών σωματιδίων σε συγκεκριμένες τοποθεσίες. Αυτή η πιο πρόσφατη εξέλιξη θα είναι το κλειδί στη δημιουργία βελτιωμένων συστημάτων αποθήκευσης δεδομένων.
Οι τρέχουσες δυνατότητες αποθήκευσης που υπάρχουν στα μαγνητικά συστήματα τηρούν τον Νόμο του Μουρ, αλλά φθάνουν στα όριά τους. Αν έπρεπε να αντικατασταθούν από τη νέα μέθοδο, η οποία χρησιμοποιεί σκυρμιόνια, ο νόμος θα μπορούσε όχι μόνο να ξεπεράσει, αλλά θα μπορούσε να εξαλειφθεί εξ ολοκλήρου. Αυτό που εμποδίζει την αλλαγή της νέας μεθόδου είναι ότι χρειαζόμαστε έναν τρόπο για να προσπελαστούν τα αποθηκευμένα δεδομένα. Είναι δυνατή η χρήση φασματοσκοπίας ακτίνων Χ για να επιτευχθεί αυτό, αλλά ο απαιτούμενος εξοπλισμός είναι δαπανηρός και μη πρακτικός για χρήση σε υπολογιστές.
Θάνος Σ. Επαχτίτης