Η Northrop κάποτε πρόσφερε μία πετυχημένη σχεδίαση ελαφρού μαχητικού αεροσκάφους, του F-5A/B Freedom Fighter που εξελίχθηκε στο αναβαθμισμένο F-5E/F Tiger II και το οποίο υπήρξε μία ιδιαίτερα μεγάλη εξαγωγική επιτυχία ειδικά για χώρες που έψαχναν σύγχρονα για την εποχή μαχητικά αεροσκάφη σε σχετικά χαμηλές τιμές.
Η βασική σχεδίαση ήταν τόσο πετυχημένη, που η Northrop πρόσφερε αργότερα και τη ριζικά ανανεωμένη έκδοση του F-5E που έλαβε και νέα κωδικοποίηση ως F-20 Tigershark. To πρόβλημα ήταν ότι το συγκεκριμένο αεροσκάφος ήταν στα εξελιχτικά όρια της συγκεκριμένης σχεδίασης που όταν πια έγινε διαθέσιμο, είχαν εμφανιστεί πραγματικά νέες σχεδιάσεις όπως το F-16 που έμελε να κυριαρχήσει στην συγκεκριμένη αγορά τις επόμενες δεκαετίες.
Το F-20 λοιπόν υπήρξε μία αποτυχία που δεν μπήκε καν σε παραγωγή. Η ιστορία αυτή επαναλήφθηκε στο ίδιο μοτίβο για μία ακόμα φορά, αλλά σε άλλο τομέα. Το F-20 προορίζονταν να αντικαταστήσει παλαιότερα μαχητικά ή ακόμα και τα αρχικά πεπαλαιωμένα πια F-5A/B.
Το οποίο F-5Α/Β προέρχεται σχεδιαστικά από το εκπαιδευτικό Τ-38 Talon που ήταν και το αρχικό εξελικτικό στάδιο της συγκεκριμένης πλατφόρμας. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να βρεθεί ένας αντικαταστάτης για τον ίδιο τοT-38, η Northrop Grumman προσπάθησε να εφαρμόσει την ίδια λογική με το F-20. Πρόσφερε στην αμερικανική Αεροπορία ένα ανακατασκευασμένο T-38 με ελάχιστες πρακτικά σχεδιαστικές διαφορές και την καινούρια κωδικοποίηση Ν400.
Ένα πρωτότυπο πράγματι κατασκευάστηκε και δοκιμάστηκε πραγματοποιώντας εκτελώντας μερικές δοκιμαστικές πτήσεις. Το αποτέλεσμα όμως ήταν μία αποτυχία αφού φάνηκε ότι η απόδοση του αεροσκάφους φέρεται να ήταν τόσο πολύ κατώτερη των προσδοκιών, ακόμα και σε σχέση με το Τ-38 που υποτίθεται ότι θα αντικαθιστούσε, που η εταιρεία αποσύρθηκε οικειοθελώς από τον τότε ανταγωνισμό T-X της αμερικανικής Αεροπορίας.
Τελικά με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου δεν συνέβη τίποτα και απλά εγκρίθηκε ένα ευρύ πρόγραμμα αναβάθμισης και γενικής συντήρησης του υπάρχοντος στόλου εκπαιδευτικών Τ-38 τα οποία και μένουν σε υπηρεσία μέχρι σήμερα, μέχρι να αντικατασταθούν πια μετά από μισό και πλέον αιώνα υπηρεσίας από τα νεότερα αεροσκάφη του προγράμματος T-X, κατασκευής Boeing και Saab.
Πρώτη δημοσίευση 9/4/2019
αναρωτιέμαι εμείς γιατί δεν κρατήσαμε τα δικά μας Φ-5 για προκεχωρημένη εκπαίδευση…
Τυχαίο το άρθρο;
Σαν σήμερα,το 1959,η πρώτη πτήση του F-5A.
Διαφωνώ με την ανάλυση για το F-20. To F-20 ήταν μια ιδανική επιλογή για τις ανάγκες μιας χώρας όπως η Ελλάδας, αρκεί να γνώριζε εμπορική επιτυχία προκειμένου να διασφαλιστεί η μακρόχρονη εξέλιξη του τύπου, προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα όπως με το Mirage 2000. Πράγματι, ωστόσο, η ανάγκη για επίτευξη πωλήσεων του F-16, στο πλαίσιο του πρωτοδοκιμαζόμενου μοντέλου συμπαραγωγής που είχε ως μακροπρόθεσμο στόχο τις 4.000 πωλήσεις, κατέστησε το F-20 εμπορικά «ανεπιθύμητο» εντός και κατ’ επέκταση εκτός των ΗΠΑ.
https://www.youtube.com/watch?v=6BDgQwlfHII