Σας έχουμε συνηθίσει σε αρκετές “αιρετικές” προσεγγίσεις, σήμερα θα θίξουμε κάτι που μάλλον δεν έχει μέχρι σήμερα απασχολήσει και πολλούς. Αφορά το θέμα πιθανού εκσυγχρονισμού των νέων και εκσυγχρονισμένων Mirage 2000-5Mk2 της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Ας εξηγήσουμε όμως πως φτάνουμε σε αυτό το “λογικό” άλμα.
Σε παλαιότερα άρθρο, είχαμε θίξει το θέμα του εκσυγχρονισμού των Mirage EGM/BGM που αυτή την στιγμή βρίσκονται σε κατάσταση φθίνουσας επιχειρησιακής αξιοποίησης. To άρθρο, με τίτλο “Όσα θέλετε να μάθετε για τον εκσυγχρονισμό (ή μη) των Mirage 2000EGM/BGM” που δημοσιεύσαμε στις 20 Σεπτεμβρίου, μάλλον έκανε ρεκόρ σχολίων (δημοσιεύτηκαν 240 σχόλια), ενώ ακόμη και σήμερα συγκεντρώνει αναγνώστες, μήνες μετά την πρώτη του δημοσίευση. Εκεί αναφέραμε όσα είναι γνωστά και στο περιοδικό, το γεγονός ότι ο εκσυγχρονισμός είναι μάλλον αντιοικονομικός, καθώς το κόστους του μπορεί να έφτανε σε ύψος αγοράς ενός νέου F-16C/D Block 52+Adv, ή γιατί όχι και F-16V. Ταυτόχρονα δεν προσέφερε στα αεροσκάφη ούτε ραντάρ AESA, ούτε HMD, ούτε καν Link16.
Φυσικά δεν πρόκειται να συνεχίσουμε να επιχειρηματολογούμε υπέρ ή κατά της λύσης αυτής, καθώς φαίνεται πως η ΠΑ έχει πάρει τις αποφάσεις της σε συνδυασμό με την οικονομική στενότητα. Αυτή την στιγμή δίνεται μια “μάχη” προκειμένου να “κλείσει” η συμφωνία για την μετατροπή/εκσυγχρονισμό των F-16 Block52+/Block52+Adv σε F-16V, κάτι που θα προσδώσει για λίγα χρόνια ποιοτική υπεροχή πάνω από το Αιγαίο. To κόστος εκσυγχρονισμού των Mirage 2000 EGM/BGM φαίνεται να είναι βαρύ και ασήκωτο για τον πενιχρό προϋπολογισμό του Υπουργείου Αμύνης, συνεπώς η ΠΑ έχει πάρει την δύσκολη απόφαση της απόσυρσης των όσων Mirage 2000EGM/BGM μένουν επιχειρησιακά κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Επίσης η ΠΑ φαίνεται πως παίρνει την απόφαση που έχουν πάρει όλες οι Αεροπορίες παγκοσμίως (όλες πλην της Τουρκικής), για μείωση των οροφών των μαχητικών αεροσκαφών, καθώς τα νέα μαχητικά που μπαίνουν σε υπηρεσία είναι κατά πολύ ικανότερα από τα παλαιότερα. Συνεπώς η Πολεμική Αεροπορία θα κινηθεί σύντομα ανάμεσα στα 150-200 μαχητικά, εκτός κι αν συμβεί κάτι άλλο που θα αλλάξει τα δεδομένα (ελπίζουμε τα οικονομικά, κι όχι τα γεωπολιτικά).
Με βάση λοιπόν 85 μαχητικά F-16V (4,5 γενιάς) και 37 F-16C/D Block 52+Adv (4ης γενιάς) θα πρέπει να κάποιο τρόπο να ενισχύσει τις ικανότητές της. Τα 25 Mirage 2000-5Mk2 είναι ιδανικός πολλαπλασιαστής ισχύος, καθώς τα όπλα του (MICA, ειδικά το IR, αλλά και ο SCALP EG), είναι εδώ. Το αεροσκάφος όμως, παρά τα προηγμένα όπλα του είναι τεχνολογικά κοντά στο F-16 Block 52+, μιας και ο υπολογιστής του αλλά και το ραντάρ (αν και εξαιρετικά ικανό) είναι προϊόν σχεδιασμού 2 δεκαετιών πίσω. Επίσης η έλλειψη HMD περιορίζει τις δυνατότητές του στις κλειστές αερομαχίες ενώ δεν υπάρχει ούτε Link16.
Περνάμε τώρα σε ένα άλλο θέμα. Μια αεροπορία στο Περσικό Κόλπο, με αρκετές προκλήσεις στην περιοχή, φαίνεται να “μοιάζει” αρκετά με την Ελληνική. Μιλάμε για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που με την μεικτή δύναμη F-16 Block60/Mirage2000-9 “φέρνει” αρκετά με στην δική μας σε εξοπλισμό.
Οι Άραβες πρόσφατα πήραν μια απόφαση αρκετά ενδιαφέρουσα. Προχωρούν σε ταυτόχρονο εκσυγχρονισμό των F-16/M2000, αντί να προχωρήσουν σε αγορά νέων μαχητικών (περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο τελευταίο μας τεύχος Δεκεμβρίου 2017). Φυσικά σύμφωνα με τα ελληνικά διαδικτυακά καφενεία της άμυνας, αυτό είναι λάθος, και θα έπρεπε να κάνουν διαφορετικά. Να αφήσουν δηλαδή τις επενδύσεις τους να καταρρεύσουν, και να πάνε σε νέα αεροσκάφη. Πέρα από την πλάκα, είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε τις επιλογές που έχουν κάνει τα ΗΑΕ, ενώ όπως είναι γνωστό “λεφτά υπάρχουν” (για τα ΗΑΕ, μην ξεχνιόμαστε).
Υπενθυμίζουμε πως τα Block60 των ΗΑΕ ήταν μέχρι πρόσφατα τα ικανότερα F-16 παγκοσμίως, με ραντάρ AESA και IRST. Έκριναν όμως πως το APG-83 SABR είναι πολύ ικανότερο και αξίζει η τοποθέτησή του λίγο καιρό μετά την παραλαβή των Block 60. To SABR μοιράζεται τεχνολογία και δυνατότητες με το APG-81 του F-35, ενώ η στοιχειοκεραία του είναι αντίστοιχης πυκνότητας με αυτή του F-35. Συνεπώς η επιλογή του είναι λογική, στα πλαίσια της αξιοποίησης της επένδυσης που έχουν κάνει στα F-16. Κάπου εδώ να πούμε πως κάποιοι διατείνονται πως σύντομα θα εμφανιστούν ραντάρ AESA GaN κάνοντας τα SABR παρωχημένα. Ακόμη κι αν γίνει αυτό, ραντάρ με τεχνολογία GaN δεν θα είναι διαθέσιμα στα F-16 για τουλάχιστον 10+ έτη.
Συνεπώς όποιος τα τοποθετήσει (ενώ φυσικά δεν υπάρχουν, τώρα αναπτύσσονται) παίρνει και το ρίσκο της πιστοποίησής τους στα αεροσκάφη (ουσιαστικά δημιουργεί μια νέα παραλλαγή, με ότι κόστος σημαίνει αυτό).
Η κατάσταση με τα Mirage 2000 των ΗΑΕ είναι κάπως “περίεργη”. Ενώ η Lockheed Martin έχει διαθέσιμο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού για όλα τα Block των F-16, η Dassault δεν έχει προχωρήσει στην δημιουργία κάτι περισσότερο από το πρότυπο Μ2000-5ΜΚ2. Δηλαδή το εξαιρετικό Μ2000, κατ’ επιλογή της Dassault θα τελειώσει την καριέρα του χωρίς ραντάρ AESA και HMD. Αυτό για τους Γάλλους είναι λογικό, καθώς πολύ θέλουν να δουν τους πελάτες των Μ2000 να πηγαίνουν αντί σε ένα M2000+ σε ένα Rafale. Αυτό λέγεται και “εμπορική επιλογή” του πωλητή. Το ότι οι πελάτες θα πάνε σε F-16V, Gripen ή κάτι άλλο μονοκινητήριο, μάλλον δεν ενδιαφέρει τελικά την Dassault, η οποία μοιάζει “εγκλωβισμένη” στην λογική του “Rafale ή τίποτα”.
Πάντως η είδηση για το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Mirage 2000 των ΗΑΕ, προκάλεσε αίσθηση, από την στιγμή που όπως είναι γνωστό τα ΗΑΕ ενδιαφέρονται για Rafale. Καθώς όμως το κόστος φαίνεται να είναι εξαιρετικά χαμηλό (θεωρείται θα είναι περίπου 300 εκ. ευρώ για 42 αεροσκάφη), πολύ θεώρησαν πως είναι απίθανο να περιλαμβάνει ραντάρ AESA (όπως το RBE2) ή ενσωμάτωση ενός IRST. Αντίθετα κυκλοφόρησε η είδηση πως στην θέση των RDY-2 θα τοποθετηθούν RDY-3.
Και πάλι, το κόστος των 7 περίπου εκ. ευρώ για κάθε μαχητικό φαίνεται εξαιρετικά χαμηλό, καθώς AESA ή όχι, τα ραντάρ κοστίζουν κάπου εκεί! Σίγουρα πάντως τα ΗΑΕ θα πιστοποιήσουν νέα όπλα, νέα συστήματα (TALIOS) και αναμφίβολα θα αντικαταστήσουν τον πυρήνα κάθε σύγχρονου μαχητικού, θα αλλάξουν τον υπολογιστή με πολύ πιο σύγχρονο. Αυτό που λέμε πως η είδηση για αντικατάσταση του ούτως ή άλλως εξαιρετικά ικανού RDY-2 με το RDY-3 δεν είναι τόσο σίγουρη ότι θα γίνει.
Σε όσους έχουν “ενστάσεις” στις αλλαγές υπολογιστών (καθώς υπήρχαν πολλοί που θεωρούσαν πως ο εκσυγχρονισμός των F-16 B52+/B52+Adv ήταν περιττός καθώς τα αεροσκάφη ήταν “σύγχρονα”), θα τους ρωτήσουμε αν έχουν αλλάξει κινητό τα τελευταία 20 χρόνια, ή βολεύονται με αυτό που απέκτησαν κάπου στις αρχές του 2000. Το ίδιο ισχύει και με τα αεροσκάφη, καθώς η τεχνολογία αλλάζει με δραματικούς ρυθμούς, οι αεροπορίες πρέπει να έχουν την απαραίτητη υπολογιστική ισχύ στα μαχητικά τους. Ο εκσυγχρονισμός των ελληνικών F-16 θα έχει σαν βάση όχι το SABR, αλλά τον νέο υπολογιστή. Και τα δυο μαζί είναι που θα το κάνουν μαχητικό 4,5 αν όχι 4,75 γενιάς.
Κυκλοφορεί ευρέως στην Γαλλία αλλά και στην αεροπορική κοινότητα η είδηση πως τα ΗΑΕ μέσω την αναβάθμισης των ΗΑΕ θα αποκτήσουν δυνατότητα βολής Meteor. Περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς και σε σχετικό μας άρθρο “Meteor στα ελληνικά Mirage 2000-5Mk2 μέσω ΗΑΕ; Γιατί όχι;“.
O Meteor θα μπορούσε να είναι αυτό που λέμε game changer για το Αιγαίο. Οι δυνατότητές του είναι ανώτερες στο ΑΙΜ-120 σε όλες τις εκδόσεις, ενώ έχει no escape zone στα 60 χιλιόμετρα. Ταυτόχρονα θα εξοπλίσει και τα F-35, κάτι που κάνει την διαδικασία πιστοποίησής του στα F-16V πιο εύκολη υπόθεση (το F-16V μοιράζεται αρκετά κρίσιμα συστήματα με το F-35). Συνεπώς, πιστοποίησή του στα “εκσυγχρονισμένα” Μ2000 των ΗΑΕ θα άνοιγε τον δρόμο και για τα ελληνικά Μ2000-5ΜΚ2.
Ερχόμαστε τώρα στα ελληνικά Mirage 2000-5Mk2. Αν και παραμένουν ανάμεσα στα ικανότερα αεροσκάφη της ΠΑ (μαζί με τα Β52+/Β52+Adv), εντούτοις κινδυνεύουν να απαξιωθούν στο μελλοντικό πεδίο της μάχης. Ο εκσυγχρονισμός που θα προχωρήσουν τα ΗΑΕ έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και θα μπορούσαμε να το δούμε κι εμείς. Μεγάλο από το κόστος που αναφέρεται θα πάει για την πιστοποίηση όπλων και συστημάτων (Meteor, TALIOS κοκ). Μόλις αυτά γίνουν, τότε ο επόμενος “πελάτης” θα βρει αυτά τα “προβλήματα” λυμένα (αν και δεν ξέρουμε αν τα ΗΑΕ θα ζητήσουν ανάκτηση μέρους του κόστους, εξαρτάται από την συμφωνία με την Dassault/ Thales/ Safran).
Πιθανολογείται πως στον εκσυγχρονισμό θα προστεθεί κι ένα HMD, ενώ δεν αποκλείεται η όλη διαμόρφωση να είναι συμβατή με Link16 (χωρίς τροποποιήσεις). To κόστος χωρίς τις πιστοποιήσεις δεν θα ξεπερνούσε τα 5 εκ. δολάρια ανά αεροσκάφος ή 200 εκ. δολάρια για 25 αεροσκάφη, ένα μη απαγορευτικό κόστος για να κρατήσουμε τα Mirage 2000-5Mk2 στην πρώτη γραμμή, και να αξιοποιήσουμε για πολλά χρόνια ακόμη τις επενδύσεις που έχουμε κάνει στα Μ2000, τα όπλα και τις υποδομές υποστήριξής τους.
Κι εδώ φτάνουμε στο σημερινό μας ερώτημα. Μήπως αξίζει τον κόπο, να εξετάσουμε το ενδεχόμενο μερικού εκσυγχρονισμού των Mirage 2000-5Mk2 με νέο υπολογιστή βολής, βελτιώσεις στο ραντάρ, πιστοποίηση νέων όπλων (γιατί όχι και των παλαιών ΑΜ39), HMD, αλλά και το βασικότερο, Link16;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άρθρο, όπως και όλα τα ΘΕΜΑτα της Κυριακής έχουν σαν σκοπό τον γόνιμο και δημιουργικό διάλογο. Μέχρι σήμερα πρέπει να σημειώσουμε πως η ΠΑ δεν έχει εκδηλώσει κανένα ενδιαφέρον ή επιθυμίαγια τον εκσυγχρονισμό των Μ2000-5.
