Σε άρθρο του στο NikkeiAsia ο γνωστός ελληνικής καταγωγής αμερικανός ναύαρχος ε.α. James Stavridis (ο οποίος είχε φθάσει στη θέση του ανώτατου στρατιωτικού διοικητή ΝΑΤΟ Ευρώπης) σκιαγραφεί το πως θα εξελιχθεί ένας πόλεμος μεταξύ των δύο μεγάλων σημερινών υπερδυνάμεων, δηλαδή των ΗΠΑ και της Κίνας.
Ο ίδιος βέβαια τονίζει πως σε τέτοιο πόλεμο, πραγματικός νικητής δεν μπορεί να υπάρξει, οπότε για να αποφευχθεί είναι σημαντικό μια πλευρά να έχει τέτοια υπεροπλία ώστε να «πείθει» τον αντίπαλο της όταν θα υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες.
Επιγραμματικά ο Stavridis λέει τα εξής:
Από πλευράς αμυντικών προϋπολογισμών οι ΗΠΑ προηγούνται σαφώς καθώς επενδύουν πάνω από 700 δις δολάρια το χρόνο, ενώ η Κίνα είναι περίπου στα 212 δις. Από την άλλη, η Κίνα έχει μεγάλο στρατό εφέδρων, οπότε δεν έχει το αντίστοιχο κόστος των επαγγελματιών αμερικανών. Επίσης η Κίνα διαθέτει όλο τον προϋπολογισμό της για να υπερασπίσει την περιοχή της, χωρίς την διεθνή παρουσία που οι ΗΠΑ έχουν ως βασική στρατηγική τους.
Από πλευράς στόλων, η Κίνα ήδη προηγείται των ΗΠΑ σε πλοία, έχοντας περίπου 350 (που αυξάνονται συνεχώς με νέες ναυπηγήσεις σε φοβερό ρυθμό) έναντι 300 αμερικανικών. Οι ΗΠΑ όμως προηγούνται ακόμη σε ποιότητα συστημάτων, εμπειρία πληρωμάτων και σε συνολικό τονάζ. Ενώ πρέπει να συνυπολογιστεί η υπεροχή των ΗΠΑ σε συστήματα διοίκησης.
Γεωγραφικά η Κίνα φυσικά και είναι σε καλύτερη θέση καθώς ο πόλεμος -αν γίνει- θα διεξαχθεί στη δική της περιοχή και κυρίως στη θαλάσσια ζώνη της, εκεί δηλαδή που έχει σαφώς το πάνω χέρι σε εφοδιασμό και υποστήριξη. Ταυτόχρονα έχει δημιουργήσει στα ανοιχτά της μια σειρά από τεχνητά νησιά-βάσεις, τα οποία οι αμερικανοί προβληματίζονται πως θα εξουδετερώσουν.
Οι συμμαχίες τώρα: Οι ΗΠΑ έχουν ένα ισχυρό δίχτυ στην περιοχή με Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Σιγκαπούρη, Αυστραλία και πολλές ακόμη χώρες, αλλά δεν είναι σαφές αν αυτές θα παρέθεταν την δική τους στρατιωτική ισχύ σε πιθανό αμερικανικοκινεζικό πόλεμο. Η Κίνα με τη σειρά της έχει χτίσει σοβαρές σχέσεις με τη Ρωσία, το Πακιστάν, το Ιράν και πρόσφατα τις Φιλιππίνες και κινείται δραστήρια για ενίσχυση διπλωματικών σχέσεων με αρκετές ακόμη χώρες. Προς το παρόν όμως οι ΗΠΑ είναι σε καλύτερη κατάσταση από πλευράς συμμάχων.
Στο τεχνολογικό πεδίο τώρα: Οι ΗΠΑ είναι σε καλύτερη κατάσταση αλλά η Κίνα τις πλησιάζει, ειδικά σε πολυηχητικά βλήματα, τεχνητή νοημοσύνη, κυβερνοπόλεμο.
Έτσι ο Stavridis καταλήγει πως αν και προς το παρόν οι ΗΠΑ «κερδίζουν» -υποθετικά- σε ένα τέτοιο πόλεμο (που όλοι απεύχονται) αυτή η νίκη θα είναι δύσκολη και εντός της επόμενης δεκαετίας μπορεί η κατάσταση να έχει ανατραπεί υπέρ της Κίνας.
Φυσικά η ανάλυση του Stavridi στηρίζεται στην υπόθεση πως ένας τέτοιος πόλεμος θα διεξαχθεί με συμβατικά μέσα, και όχι με χρήση πυρηνικών, όπου η αμερικανική υπεροπλία είναι δεδομένη (έναντι της Κίνας). Και μάλλον έχει δίκιο, καθώς η χρήση πυρηνικών στην Ασία, μπορεί πανεύκολα να πυροδοτήσει αντίστοιχες «απαντήσεις» από Ρωσία, Ινδία και Πακιστάν, για πλανητικό ολοκαύτωμα…
