Ολοένα και περισσότερο βλέπουν το φως της δημοσιότητας Δυτικές αναλύσεις και μελέτες με θέμα την αύξηση των ικανοτήτων της Ρωσίας να προσβάλλει στόχους που είναι αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά χρησιμοποιώντας συμβατικά κατευθυνόμενα βλήματα.
Σε πρόσφατη δική του ανάλυση το «Wavell Room» εστιάζει κυρίως στα νεότερα «θαυματουργά» όπλα του Πούτιν, Iskander, Kalibr και Kinzhal. Τα τελευταία αποτελούν καρπό του εκσυγχρονισμού του ρωσικού οπλοστασίου στις δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας και έχουν σκοπό να παραλύσουν ζωτικές υποδομές του αντιπάλου.
Κύριο βαλλιστικό σύστημα του Ρωσικού Στρατού είναι η οικογένεια πυραύλων Iskander, ένα όπλο που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο σεβασμού της Συνθήκης INF, αλλά υποστηρίζεται ότι την υπερβαίνει στην έκδοση Iskander-K. Οι Iskander έχουν αποστολή την καταστροφή εχθρικών σημαντικών οπλικών συστημάτων, όπως αεροπλάνα και ελικόπτερα στο έδαφος, την εξουδετέρωση Α/Α συστημάτων και εκτοξευτών βαλλιστικών όπλων, κέντρων διοίκησης, στρατιωτικών υποδομών και στρατηγικών πολιτικών στόχων. Το μέγιστο βεληνεκές του Iskander-M φθάνει τα 480km και του Iskander-K εκτιμάται σε 2.500km. Να σημειωθεί, για την εξουδετέρωση χερσαίων στόχων χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία το 2015 ΣΚΒ Bastion, με τον υπουργό άμυνας της Ρωσίας Sergei Shoigu να υπογραμμίζει ότι το όπλο μπορεί να καταστρέψει στόχους στην ξηρά σε απόσταση έως 450km.
Η ανάπτυξη του Kalibr έχει τις ρίζες της στο 2014, όταν έγινε γνωστή η πρόθεση του Ρωσικού Ναυτικού να αποκτήσει το δικό του όπλο μακρού πλήγματος. Ο Kalibr φέρεται από υποβρύχια και κύριες μονάδες επιφανείας, από αντιτορπιλικό έως κορβέτα. Εκτός του Kalibr, δεν αποκλείεται η ύπαρξη ναυτικής έκδοσης του Kh-101, για χρήση από τα πυρηνικά υποβρύχια.
Η Ρωσική Αεροπορία επιχειρεί τα Kh-50, Kh-101, Kh-MT, Kh-47M2 και GZUR. Ο Kh-101 τέθηκε σε υπηρεσία την τρέχουσα δεκαετία και φέρεται από τα βομβαρδιστικά Tu-160 (12 εσωτερικά), Tu-95 (8 εξωτερικά) και Tu-22 (πιθανόν 4 εξωτερικά). Ο Kh-50 φέρεται επίσης από τα τρία αεροσκάφη, αλλά σε διαφορετικές ποσότητες σε σχέση με τον Kh-101. Επιπλέον, μπορεί να αξιοποιηθεί από το μαχητικά Su-34.
Το διαμάντι ωστόσο του αεροπορικού οπλοστασίου είναι το Kh-47M2. Ο Kinzhal είναι ένα αεροεκτοξευόμενο παράγωγο του Inskander-M, με μέγιστη εμβέλεια 2.000km, που μεταφέρεται για την ώρα από 10 τροποποιημένα MiG-31. Μελλοντικά, ο Kinzhal θα πιστοποιηθεί στα Tu-22. Κάθε MiG-31 μεταφέρει έναν Kinzhal.
Interfax says Russian MiG-31 with 2,000-km range Kinzhal (“Dagger”) dual-capable air-launched ballistic missile has been “on duty” over Caspian Sea since April. https://t.co/es2IeFzqrs MiG-31s were visible at Astrakahn AB in March. pic.twitter.com/KwtEHNloVm
— Hans Kristensen (@nukestrat) August 24, 2018
Η Ρωσία βρίσκεται ακόμη κοντά να εντάξει σε υπηρεσία τον πολυηχητικό 3K22 Tsirkon. Ο Tsirkon θα αναπτυχθεί σε τέσσερις εκδόσεις, κάθε μία για εκτόξευση από επίγειο φορέα, πλοίο, υποβρύχιο και αεροπλάνο. Το όπλο μπορεί να πετά με ταχύτητα 4,5 – 6 Mach.
Ο μοι γένοιτο, σε μια σύγκρουση Δυτικών χωρών με τη Ρωσία, τα ρωσικά όπλα θα μπορούσαν να πλήξουν αεροδρόμια, λιμάνια, λοιπές στρατιωτικές υποδομές και χώρους αποθήκευσης ή συγκοινωνιακούς κόμβους στην Ευρώπη και να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα στη δράση των Δυτικών πολεμικών πλοίων πλησίον της χερσονήσου Κόλα, τη Βαλτική, τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο. Επιπλέον θα μπορούσαν να απειλήσουν αμερικανικές, ιαπωνικές και ευρωπαϊκές περιοχές ώστε να περιορίσουν την παροχή υποστήριξης των αμερικανικών δυνάμεων. Ακόμη, θα εμποδίσουν την απρόσκοπτη μεταφορά στρατευμάτων στις εμπόλεμες περιοχές. Η χρήση τους στη Συρία είναι ένα μήνυμα αποτροπής.
