Έγκριση για έναρξη κανονικής παραγωγής πήρε το σύστημα Integrated Battle Command System (IBCS) της Northrop Grumman, το οποίο έχει επιλεγεί από τον Αμερικανικό Στρατό ως κύριο στοιχείο για την ενοποίηση των δικτύων αεράμυνας του. Το συγκεκριμένο δεν είναι «όπλο» αλλά αποτελεί ένα δείγμα των σημαντικών εξελίξεων που συμβαίνουν ήδη στο σύγχρονο πεδίο μάχης. Συνοπτικά το IBCS μπορεί να περιγραφεί ως σύστημα διοίκησης, ένας ψηφιακός «ενοποιητής» κάθε αισθητήρα και δικτύου δεδομένων όπως και αντιαεροπορικών όπλων, ώστε να παράγει μια ενοποιημένη εικόνα πεδίου.
Συστήματα πως το IBCS είναι πλέον κρίσιμα καθώς λύνουν το μεγάλο πρόβλημα της πανσπερμίας όπλων, ειδικών δικτύων επικοινωνιών τους, πολλών πρωτοκόλλων και κρυπτογραφήσεων και διαφορετικών απαιτήσεων, που για να συντονιστούν απαιτούν είτε φωνητικές οδηγίες και αναμεταδόσεις -με μεγάλη καθυστέρηση και σύγχυση- είτε χρήση τους μόνο ανά «ομάδες» που είναι συμβατές μεταξύ τους.
Έτσι γίνεται κατορθωτή η αυτοματοποίηση και ο ψηφιακός «συγχρονισμός» όλων των στοιχείων και η σύνθεση ενιαίας εικόνας. Για παράδειγμα το IBCS έχει δοκιμαστεί να καταρρίπτει πύραυλο cruise μέσω πυραύλων Patriot, αλλά χωρίς χρήση του ραντάρ των αντιαεροπορικών πυροβολαρχιών, καθώς τα δεδομένα στοχοποίησης έρχονται από άλλους αισθητήρες. Άλλα τεστ έχουν συνδυάσει δορυφορικά δεδομένα για αποκάλυψη εισερχόμενων βαλλιστικών πυραύλων, έχει γίνει στοχοποίηση πυραύλων cruise σε καθεστώς έντονων ηλεκτρομαγνητικών παρεμβολών κ.ο.κ. Η δικτύωση πετυχαίνει και την καλύτερη αξιοποίηση κάθε μέρους αλλά και την αλληλοκάλυψη τους, π.χ. η απώλεια ενός αισθητήρα (ενός ραντάρ, μιας κάμερας εντοπισμού) μπορεί να αντιμετωπιστεί από παράπλευρα συστήματα. Στην ενοποίηση μετέχουν και μαχητικά αεροσκάφη, μη επανδρωμένα, δορυφόροι, ραντάρ πλοίων, κ.λπ. Το IBCS προσφέρει βέβαια και την αξιολόγηση κινδύνου, την αναγνώριση του και το διαμοιρασμό των στόχων ανά αντιαεροπορικό, αποφασίζοντας ποιο είναι το πιο κατάλληλο και με μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας.
Το σύστημα είναι φορητό σε κλωβούς και μπορεί να μετακινηθεί ως τοπικό-υπερτοπικό ψηφιακό στρατηγείο, αποφεύγοντας έτσι και τον εύκολο εντοπισμό του. Πέρα από τον Αμερικανικό Στρατό που έχει δώσει ένα αρχικό συμβόλαιο 1,4 δις δολάρια, το IBCS έχει επιλεγεί και από την Πολωνία ως πυρήνας οργάνωσης της εκεί αεράμυνας που εξελίσσεται με αγορές νέων όπλων, και έχει ήδη ξεκινήσει η παράδοση των 6 κέντρων ελέγχου. Ακόμη, το IBCS εξετάζεται και από την Αυστραλία για το δικό της πρόγραμμα ενοποιημένης αεράμυνας.
Για την Ελλάδα όπου γίνεται τελευταία συζήτηση για σοβαρή αναβάθμιση της αεράμυνας μας, τέτοια συστήματα είναι “θεμελιώδη”: καθώς το μικρό της έκτασης της χώρας μας απαιτεί τον ταχύτερο δυνατό συντονισμό και την άμεση επικοινωνία και αξιοποίηση των όποιων νέων αντιαεροπορικών, που πρέπει να ενωθούν σε μια ενιαία αυτοματοποιημένη ομπρέλα, ώστε να αντιμετωπίσουν τον πολλαπλασιασμό των απειλών.
