Με καθυστέρηση 23 ημερών τελικά εκδόθηκε χτες η πρωταπριλιάτικη ανακοίνωση του ΚΥΣΕΑ. Η απόφαση ενεργοποίησης των -φοβερών και τρομερών- οπλικών συστημάτων του C-27J φέρνει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις κοντά στην παραλλαγή του MC-27J, απόγονο του AC-47 και AC-119.
Προφανώς, καθώς οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν λύσει όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, και δεν υφίστανται σοβαρές ανάγκες πλέον, το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε να προσθέσει “οπλικά συστήματα” στα C-27J, μετατρέποντας το αξιόπιστο μεταγωγικό σε ένα “εξωτικό” όπλο. Και είναι απόλυτα λογικό, καθώς χρειάζεται υποστήριξη από αέρος η αποστολή των 8 ελληνικών μεραρχιών στη ζούγκλα της Νότιας Αμερικής, που έχουν σταλεί να πολεμήσουν τα ορκ που καταστρέφουν την οικονομία της Βενεζουέλας.
Πέρα από την πλάκα (που δεν την ξεκινήσαμε εμείς), το πρόγραμμα των C-27J (αν μπορεί να ονομαστεί “πρόγραμμα” μια συμφωνία αγοράς ανταλλακτικών και υποστήριξης για ένα παρατημένο όπλο), είναι ίσως το μόνο “πρόγραμμα” που θα μπορούσε να περάσει σαν “αντιμιλιταριστικό”, καθώς τα “φτωχά” C-27J κατά κύριο λόγο εκτελούν “κοινωνικές” αποστολές, μεταφοράς ασθενών από νησία του Αιγαίου, δεν είναι “όπλο θανάτου”.
Μέχρι τα διάφορα “παπαγαλάκια” να μας μεταφράσουν το τι ακριβώς καλό προσφέρει στην χώρα η “ατολμία” και σε εμάς τους “πράχτορες”, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε αρκετά σημεία με το δημοσίευμα του Defence-point.gr, γιατί, όπως λένε πάλι οι Άγγλοι, enough is enough. Για τους φίλους αναγνώστες που περίμεναν κάτι “καλό” χτες, ζητούμε συγνώμη που δεν ανακοινώσαμε “λήξη συναγερμού, non-business as usual”.
Μόλις χαλαρώσουμε λίγο από την δύσκολη χτεσινή μέρα, αλλά και τελειώσουμε το τεύχος του επόμενου μήνα, θα επανέλθουμε. Απλά ,δεν θα είμαστε και τόοοοοσο ευχάριστοι.
