Όπως έχουμε ήδη γράψει, το Πολεμικό Ναυτικό βρίσκεται πολύ κοντά στην υπογραφή μιας σύμβασης προμήθειας δυο φρεγατών Belh@rra, που θα καλύψουν τις ανάγκες AAW, σε δύσκολες περιοχές, όπως η Ανατολική Μεσόγειος. Οι αναγνώστες μας θα θυμούνται πως το “αρχικό” σχέδιο προέβλεπε την μίσθωση δυο φρεγατών FREMM σε Hot Transfer από το Γαλλικό ΠΝ και στη συνέχεια αγορά δυο “ψηφιακών” φρεγατών Belh@rra. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά το ναυάγιο της μίσθωσης των FREMM, αλλά τουλάχιστον “διασώθηκε” η συζήτηση για τις Belh@rra.
“Ελληνική” Belh@rra με 3 Sylver A50 και 2 Sylver A70, 24 ASTER 15/30 + 16 SCALP Naval;
Οι συζητήσεις για τις Belh@rra ευτυχώς συνεχίστηκαν, και όλα δείχνουν πως πρόκειται για ένα εξαιρετικά προηγμένο σχέδιο, η επόμενη γενιά φρεγατών με ένα κορυφαίας τεχνολογίας ραντάρ όπως το SeaFire 500. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως το ΠΝ έχει προχωρήσει αρκετά στις συζητήσεις, έχει βρεθεί τρόπος χρηματοδότησης, ενώ απομένει η τελική διαμόρφωση των πλοίων. Για την διαμόρφωση της Belh@rra Hellenique θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο μας.
Κανονικά, οι συζητήσεις αφορούσαν το ενδεχόμενο μιας παραγγελίας 2+2 πλοίων, με την ελληνική πλευρά να προσπαθεί να κατασκευάσει τα πλοία σε ελληνικό ναυπηγείο. Η πολυπλοκότητα όμως του πλοίου, απαιτούσε, και φυσικά συνεχίζει να απαιτεί, υψηλές επενδύσεις που θα εκτόξευαν τα κόστη για τα πλοίο Νο3 και 4. Αυτό όμως δεν σημαίνει, πως το ΠΝ, ακόμη και με δυο ακόμη Belh@rra θα ικανοποιούνταν σε ότι αφορά τους αριθμούς κύριων μονάδων που πρέπει να έχει στη θάλασσα σε περίοδο επιχειρήσεων.
Σήμερα το ΠΝ διαθέτει 13 Φ/Γ και η οροφή σύμφωνα με την ισχύουσα Δομή Δυνάμεων για μεγάλες μονάδες επιφανείας είναι τα 12 πλοία. Με εξαίρεση τις MEKΟ200HN, οι οποίες χρειάζεται να εκσυγχρονιστούν άμεσα, θα πρέπει στην επόμενη 5ετία να αντικατασταθούν οκτώ Φ/Γ κλάσης «S», των οποίων η ηλικία το 2025 θα φθάσει τα 47 έτη για την παλαιότερη εξ αυτών!
Με δεδομένη την περιορισμένη αγορά αξιόλογων μεταχειρισμένων σκαφών, ειδικά από τη μεγάλη παραδοσιακή δεξαμενή του US Navy, o αριθμός των τεσσάρων πλοίων (εξαιρούνται οι δύο Belh@rra) πρέπει να αφορά νέες ναυπηγήσεις. Θεωρούμε δεδομένη την απόκτηση δυο επιπλέον Belh@rra, καθώς η υποστήριξη δύο μόνο μονάδων είναι αντιοικονομική, άρα το ΠΝ πρέπει να αναζητήσει τουλάχιστον τέσσερα νέα πλοία στο διάστημα της επόμενης 5ετίας.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Αν επιθυμούμε ΠΝ με οροφή 12 κύριων μονάδων, πρέπει υποχρεωτικά να πάμε σε κορβέτες
Αυτά υποχρεωτικά πρέπει να είναι κατηγορίας κορβέτας, ώστε να συγκρατηθεί το κόστος σε ανεκτά επίπεδα. Ενδεικτικά, η Βραζιλία για τέσσερις MEKO A-100 Compact μεγάλου εκτοπίσματος (3.445 τόνων) θα πληρώσει $1,6 δις, ήτοι €360 εκατ. ανά πλοίο, ενώ τα ΗΑΕ για 2+2 Gowind 2500 θα πληρώσει €750 εκατομμύρια.
Έτσι, το ΠΝ προσανατολίζεται για πρώτη φορά μάλλον, στη δημιουργία ενός ναυπηγικού προγράμματος που θα περιλαμβάνει την εγχώρια κατασκευή 6 ελαφριών φρεγατών ή βαρέων κορβετών τύπου Gowind. To πιθανότερο είναι η συζήτηση με τη Naval Group να αφορά τον τύπο Gowind 3100. To ενδιαφέρον είναι πως η διαπραγμάτευση αφορά την εξολοκλήρου κατασκευή των Gowind στην Ελλάδα, σε ελληνικό(ά) ναυπηγείο(α).
Θυμίζουμε πως η σχεδίαση της Gowind, αν και προηγμένη, εντούτοις μπορεί να κατασκευαστεί με λογικού επιπέδου επενδύσεις σε ελληνικά ναυπηγεία. Φυσικά ο αριθμός των 6 κορβετών Gowind 3100 ξεπερνά σε κόστος αυτό των δυο επιπλέον φρεγατών Belh@rra, αλλά είναι προφανές πως το ΠΝ διαπίστωσε, πως όσο και να βελτιωθούν τα οικονομικά της Ελλάδας, δεν έχει άλλο τρόπο να αποκτήσει ικανό αριθμό μονάδων που θα αντικαταστήσουν τις πεπαλαιωμένες S.
Φυσικά, εδώ πρέπει να πούμε πως το ΠΝ έχει μιλήσει με αρκετούς κατασκευαστές, και παρά το ότι η Naval Group προηγείται λόγω χρηματοδότησης και σχέσεων με τη γαλλική κυβέρνηση, εντούτοις έχει εξετάσει και άλλες λύσεις, είτε αυτές είναι γερμανικές (Α-200 ή ίσως η Α-100) όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος ο ΑΓΕΝ. Θυμίζουμε επίσης το γεγονός ότι η Lockheed Martin έχει προσφέρει τη σαουδαραβική έκδοση της LCS, με κατασκευή σε ελληνικά ναυπηγεία και φυσικά χρηματοδότηση μέρους του εγχειρήματος με FMS.
Σήμερα η παγκόσμια αγορά βρίθει από εξαιρετικές σπονδυλωτές σχεδιάσεις που διαθέτουν ικανοποιητικό εξοπλισμό και οπλικά συστήματα, για να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε απειλή. Φυσικά τα πλοία που θα ναυπηγηθούν θα πρέπει να ανήκουν στο άνω εύρος του εκτοπίσματος που ορίζει η κατηγορία της κορβέτας, δηλαδή άνω των 2.000 τόνων. Αυτό είναι απαραίτητο, για να ενσωματώνουν ικανές επιδόσεις εμβέλειας και αυτονομίας και να μπορούν να αντικαταστήσουν πολύ μεγαλύτερες μονάδες, όπως οι Φ/Γ κλάσης «S».
Ας σημειωθεί ότι αυτές παρέχουν εμβέλεια 4.700 ν.μ. με ταχύτητα 16 κόμβων. Η επίδοση αυτή έχει σήμερα υποβαθμιστεί λόγω παλαιότητας του συστήματος πρόωσης, αλλά παραμένει οπωσδήποτε σε υψηλά επίπεδα. Ενδεικτικά, η MEKO A-100 με εκτόπισμα 2.400 τόνων παρέχει 4.500 ν.μ. με ταχύτητα 14 κόμβων, η Class 130 με εκτόπισμα 1.840 τόνων παρέχει 4.000 ν.μ. με ταχύτητα 15 κόμβων και η Gowind 2500 με εκτόπισμα 2.500 τόνων παρέχει 3.700 ν.μ. με ταχύτητα 15 κόμβων.
Η αλγερινή φρεγάτα MEKO A200 AN «Erradi» επισκέφθηκε για πρώτη φορά γαλλικό λιμάνι
Κανένα από τα ανωτέρω πλοία δεν επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα μεγαλύτερη των 30 κόμβων: MEKO A-100 28 κόμβους, Class 130 26 κόμβους και Gowind 2500 25 κόμβους. Η επιμονή, λοιπόν, του ΠΝ για ταχύτητα δεν πρέπει να είναι απαγορευτική για τις επιλογές του, γιατί στην περίπτωση αυτή θα δυσκολευτεί στην εξεύρεση κατάλληλης σχεδίασης.
Τα μεγάλη πλοία επιφανείας, ακόμη και οι κορβέτες, μάχονται πλέον «από απόσταση» χάρις στη μεγάλη εμβέλεια των αισθητήρων τους και το βεληνεκές των όπλων τους. Συνεπώς, η απαίτηση για υψηλή ταχύτητα, για να μην υποβαθμιστεί η ικανότητα ταχείας μετάβασης σε σημείο ενδιαφέροντος σε σχέση με τις υπάρχουσες μονάδες, δεν είναι μονόδρομος.
ΑΠΟΨΗ: Μπορούν δυο “κούκοι” από τη Γαλλία (Belh@rra) να φέρουν την Άνοιξη στο ΠΝ;
Η επιμονή στην ταχύτητα κατά το ΠΝ εδράζεται και στην ενίσχυση της ικανότητας αποφυγής τορπιλών με την εκτέλεση ταχέων ελιγμών, κάτι που ίσχυε ίσως για παλαιότερα μοντέλα όπλων αυτής της κατηγορίας, όχι όμως και για τα σημερινά, που ξεπερνούν τους 50 κόμβους. Άλλωστε, το ίδιο το ΠΝ στις προδιαγραφές του για τις νέες τορπίλες βαρέως τύπου που επιθυμεί να αποκτήσει, θεωρεί ως απαράβατο όρο την ικανότητα επίτευξης υψηλής ταχύτητας, ώστε να μην υπάρχει περιθώριο διαφυγής από τις μονάδες επιφανείας.
Ο εξοπλισμός μιας σύγχρονης κορβέτας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον αντίστοιχο μιας Φ/Γ μέσου εκτοπίσματος. Ενδεικτικά, αυτός των Gowind 2500 είναι εντυπωσιακός με CMS SETIS, SMART-S Mk2, σόναρ CAPTAS-2, σόναρ King Klip, 8xMM-40 Exocet, 16xVL-MICA, ελικόπτερο και δύο RHIB. Η μελλοντική εκπόνηση ναυπηγικού προγράμματος 4-6 Gowind 2500 στην Ελλάδα, στο δεύτερο μισό της επόμενης δεκαετίας, θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ελκυστική επιλογή στο πλαίσιο ευρύτερης συνεργασίας με τη Naval Group και στο πλέγμα ισχυρής στρατηγικής συνεργασίας Αθήνας-Παρισιού.
«Σημαντικές συνομιλίες μεταξύ Naval Group – ελληνικής κυβέρνησης για προμήθεια Belh@rra»
Αυτή είναι η μία άποψη, με την άλλη να υποστηρίζει ότι το ΠΝ μπορεί να διεκδικήσει καλύτερες τιμές και ναυπήγηση στην Ελλάδα μέσω ενός διεθνούς διαγωνισμού. Δεδομένου ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες στη χώρα μας είναι χρονοβόρες, θα μπορούσε ο διαγωνισμός να ξεκινήσει άμεσα με ορίζοντα κατακύρωσης το 2022-23 και έναρξη υλοποίησης το 2024-2025. Ενδεικτικά, πέραν των ανωτέρω κλάσεων μπορούν να αξιολογηθούν κι άλλα πλοία όπως η Multirole Corvette της Fincantieri ή η κορβέτα Next Generation της Saab ή παραλλαγές αυτών, όπως η Saar 6.
Το ενδιαφέρον πάντως είναι πως το ΠΝ έχει πλέον αρχίσει να σχεδιάζει την αντικατάσταση των φρεγατών κλάσης Kortenaer με σύγχρονες μονάδες, ικανές σε πολλαπλούς ρόλους, και έχει καταλάβει πως δεν μπορεί να αποκτήσει state of the art πλοία, όπως οι Belh@rra, σε ικανούς αριθμούς. Πρέπει να πούμε,
