F-5N Tiger II: Οι «κακοί» του Ναυτικού παραμένουν… επιθετικοί

Την επέκταση της ζωής των μαχητικών F-5N που χρησιμοποιεί το Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών για την προκεχωρημένη εκπαίδευση των χειριστών τους στην εναέρια μάχη αποφάσισε το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας. Η Naval Air Warfare Systems Command ανέθεσε στις 12 Φεβρουαρίου στην Northrop Grumman ένα επιπλέον συμβόλαιο ύψους 16,8 εκατ. δολαρίων για την γενική επιθεώρηση, επισκευή και συντήρηση καθώς και τις έκτακτες τροποποιήσεις, μηχανολογική υποστήριξη και προμήθεια δομικών απαρτίων που θα απαιτήσει ο στόλος των 44 F-5N/F του Ναυτικού και της Εφεδρείας των Πεζοναυτών για να παραμείνει επιχειρησιακός.

Σύμφωνα με έκθεση του υπουργείου Άμυνας, οι εργασίες θα ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Τα αεροσκάφη θα περάσουν επιθεώρηση PDM στις εγκαταστάσεις του Fleet Readiness Center Southeast (FRCSE) στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα, με προβλεπόμενο ρυθμό απόδοσης 11 αεροσκαφών ετησίως.

Παρά την ηλικία τους –και την… έντονη εκμετάλλευσή τους– τα μικρά και ευέλικτα μαχητικά του τύπου έχουν κάνει πολλούς χειριστές να «ιδρώσουν» εντρυφώντας στα μυστικά της αερομαχίας που κάνουν την διαφορά σε μια αναμέτρηση και το Ναυτικό δεν δείχνει έτοιμο να τα αποχωριστεί ακόμη. Η εκπαίδευση DACT (Dissimilar Air Combat Training) που παρέχεται με τα F-5N εξοικονομεί κόστος συντήρησης και ώρες πτήσης από την ωφέλιμη ζωή μαχητικών πρώτης γραμμής όπως τα F/A-18 Hornet και F/A-18E Super Hornet και θεωρείται τόσο σημαντική ώστε οι ΗΠΑ έσπευσαν να αγοράσουν το διάστημα 2003-2005 έναν αριθμό ελβετικών αεροσκαφών όταν άρχισαν να αποσύρονται από την ενεργό υπηρεσία λόγω περικοπής δαπανών.

Η αμερικανική κίνηση είχε χαρακτηρισθεί τότε ως «αντίστροφη προμήθεια FMS» και είχε ως αποτέλεσμα την τόνωση των ‘Adversaries’ με αεροπλάνα που είχαν χαμηλές ώρες (2.500 κατά μέσον όρο) εν σχέσει με τα F-5E/F τα οποία ήταν φορτωμένα με 7.000 ώρες. Επίσης, τα 44 πρώην ελβετικά Tiger διέθεταν ραντάρ, βελτιωμένο αδρανειακό σύστημα ναυτιλίας, δυνατότητα έγκαιρης προειδοποίησης εγκλωβισμού από ραντάρ και ανάρτησης εκτοξευτών αναλωσίμων (chaff /flare) καθώς και σύστημα anti-skid. Χωρίς αυτά, το 73% των αεροσκαφών aggressors του Ναυτικού και των Πεζοναυτών θα είχε αποσυρθεί μέχρι το οικ. έτος 2007 λόγω εκτίναξης του κόστους υποστήριξής τους στα ύψη.
Στα χέρια των έμπειρων εκπαιδευτών των Μοιρών VFC-13 ‘Saints’, VMFT-401 ‘Snipers’ και VFC-111 ‘Sun Downers’, οι «Τίγρεις» με τα εξωτικά καμουφλάζ πετούν εναντίον πιλότων του Στόλου και των Πεζοναυτών προσομοιώνοντας αντίπαλες τακτικές και απειλές που ίσως αντιμετωπίσουν υπό συνθήκες μάχης. Υπενθυμίζεται ότι η διάθεση περισσοτέρων αεροσκαφών «adversary», όπως αποκαλεί το Ναυτικό τα μαχητικά F-16 και F-5 σε ρόλο επιτιθέμενου, ήταν μια από τις προτεραιότητες του Διοικητή των ναυτικών αεροπορικών δυνάμεων Αντιναυάρχου DeWolfe Miller για το 2019 καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να υποκατασταθούν από F/A-18 και F-35.
Αλέξανδρος Θεολόγου
Πρώτη δημοσίευση 15/2/2019