H ιστορία δεν είναι πρόσφατη, οπότε ακόμη και εάν «αποκαλύπτει» κάτι είναι ετεροχρονισμένη αλλά έχει ενδιαφέρον και αν μη τι άλλο εξάπτει την φαντασία. Ειδικά αν το συνδυάσουμε με την σημερινή πληροφορία για τον τουρκικό RIM-66E που έπεσε σε λυβικό έδαφος.
Το «Flightradar 24» και όλα τα παρακλάδια του έχουν αποδειχθεί πολύτιμα εργαλεία ώστε να μην μένει τίποτε «κρυπτόν υπό τον ήλιον». Στις 18 Μαρτίου ένα από αυτά τα παρακλάδια, το «Itamilradar» που έχει αποκαλύψει πολλές φορές ενδιαφέρουσα δραστηριότητα ιχνηλάτησε (ΕΔΩ) ένα ελληνικό C-27J («4122») το οποίο απογειώθηκε από την Ελευσίνα και προσγειώθηκε στην Ρόδο στης 07:50 Zulu (Ώρα Γκρίνουιτς, 09:50 Ώρα Ελλάδας).
Η παραμονή του εκεί ήταν σύντομη. Απογειώθηκε και πάλι μετά από λίγο και αρχικά ακολούθησε κατεύθυνση νότια-νοτιανατολική, πριν όμως αλλάξει πορεία με δυτική κατεύθυνση. Το ενδιαφέρον όμως στη συγκεκριμένη πτήση ήταν ότι στις 08:31 Zulu (10:31 Ώρα Ελλάδας) το «4122» «εξαφανίστηκε». Κατά τα φαινόμενα έκλεισε το transponder και έτσι δεν ήταν πλέον ορατό στην κάλυψη του «Itamilradar». Το C-27J «εμφανίστηκε» και πάλι δυο ώρες αργότερα στις 10:25 Zulu (12:25 Ώρα Ελλάδας) με βόρεια κατεύθυνση και τελικά προσγειώθηκε στον Άραξο μισή ώρα αργότερα, μετά τις 11:00 Zulu.
Η πτήση δεν θα τραβούσε την προσοχή εάν το χρονικό διάστημα που το αεροπλάνο δεν καταγραφόταν μέσω transponder δεν είναι μια χρονική ευθεία δυο ωρών ανάμεσα στο σημείο που «εξαφανίστηκε» και στο σημείο που «επανεμφανίστηκε». Στην πραγματικότητα η απόσταση αυτή δεν απαιτεί χρονικά περισσότερη από μισή ώρα πτήσης.
Τίποτε λοιπόν το διπλό ερώτημα γιατί το «4122» έγινε «αόρατο» και το έκανε στο μεσοδιάστημα.
Για το τι έκανε μπορεί να υπάρχουν πολλές «απλές» εξηγήσεις ανάμεσα στις οποίες και η πτήση ναυτιλίας νότια της Κρήτης. Ο συνδυασμός όμως με την «εξαφάνιση» αφήνει ανοικτό το παράθυρο για ένα πλήθος σεναρίων.
Η περιοχή αυτή είναι γνωστή στους χρήστες του «Flightradar 24» ως το «τρίγωνο των βερμούδων των transponder» αφού πολλές πτήσεις μέσα σ’ αυτή διακόπτουν τον συγκεκριμένο ραδιοναυτιλιακό εξοπλισμό, «εξαφανίζονται» και μετά καταλήγουν στην Λιβύη. Είναι διαβόητες οι πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών, την εποχή που ο Ερντογάν μετέφερε τις εκατοντάδες των μισθοφόρων του για να βοηθήσει την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας κατά του Εθνικού Λιβυκού Στρατού του στρατηγού Χαφτάρ.
Τα τουρκικά μισθωμένα επιβατικά αλλά και μεταγωγικά της THK είχαν ενεργό transponder έως και τα όρια του ελληνικού FIR νότια της Κρήτης και μετά «χανόντουσαν» μέσα στο λιβυκό. Το ίδιο έκαναν ρωσικά, ουκρανικά αλλά αεροπλάνα από τον Κόλπο που πηγαινοερχόντουσαν και πηγαινοέρχονται στην πολύπαθη βορειοαφρικανική χώρα.
Υπό αυτό το πρίσμα υπάρχουν κάποιοι, ανάμεσά τους και το «Itamilradar», που υποστηρίζουν ότι ίσως το «4122», στο διάστημα της «εξαφάνισής» του προσγειώθηκε στην Βεγγάζη. Ο χρόνος των δυο ωρών έως και την εμφάνισή του ήταν υπεραρκετός για να φτάσει την λιβυκή πόλη, να προσγειωθεί και στη συνέχεια να απογειωθεί και πάλι φτάνοντας στη σημείο όπου ξαναλειτούργησε το trasponder.
Στο σενάριο βέβαια αυτό το αμέσως επόμενο ερώτημα που γεννάται είναι ποιος ήταν ο σύντομος σκοπός της «επίσκεψης» ή ακριβέστερα τι μετέφερε στη Λιβύη από την Αθήνα ή την Ρόδο ή τι… πήρε από τη Βεγγάζη και το μετέφερε στον Άραξο;
Είναι εύκολα αντιληπτό ότι, ακόνη και σ’ αυτό το πλαίσιο τα σενάρια είναι πολλά. Εάν επρόκειτο για πτήση μεταφοράς προς την Λιβύη, η μετάβαση στη Ρόδο ως πρώτο σκέλος ίσως εξηγείται και ως μια καλή παραπλάνηση για το δεύτερο σκέλος της αποστολής, δίνοντας την ευκαιρία αλλαγής πορείας σε μια περιοχή μακριά από το σημείο ενδιαφέροντος. Μια απ’ ευθείας πτήση από την Ελευσίνα ή η χρήση ενδιάμεση σταθμού στην Κρήτη δεν θα είχε τα ίδια «οφέλη».
Εάν η αποστολή ήταν πτήση μεταφοράς από την Λιβύη γιατί το αεροπλάνο κατέληξε στον Άραξο και όχι την Ελευσίνα; Ήταν η 116ΠΜ ενδιάμεσος σταθμός για κάποιον ή κάποιους που αποβιβάστηκαν και συνέχισε από εκεί το ταξίδι τους. Ή ήταν ο τελικός προορισμός για κάποιο φορτίο (κάποιο σύστημα ή… συντρίμμια TB2 Bayraktar) που παραδόθηκε από τις δυνάμεις του Χαφτάρ; Τέλος, μπορεί πολύ απλά να ήταν μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού ή “παίξιμο” των νεύρων των τουρκικών επιτελείων. Σε κάθε περίπτωση, η πτήση με κλεισμένο transponder, δεν ήταν “τυχαία”.
