Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που γίνονται γνωστές από τη περιοχή του Αφρίν, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και ο συμμαχικός FSA, βρίσκονται μόλις δυο χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, γεγονός που σημαίνει πως η τελική έφοδος κατά του Αφρίν, είναι θέμα χρόνου. Πως διαμορφώνεται η κατάσταση στο μέτωπο αυτή τη στιγμή και το κυριότερο, θα είναι το Αφρίν το «τουρκικό» Στάλινγκραντ;
Χθες (9/3) έγινε γνωστό πως ο Τουρκικός Στρατός και οι συμμαχικές δυνάμεις του FSA, κατέλαβαν ακόμη 4 χωριά στα βορειοανατολικά του Αφρίν, καθώς και το φράγμα που παρέχει πόσιμο νερό και ηλεκτρισμό στη πόλη, τα οποία έχουν διακοπεί ήδη από προχθές, 8/3. Η απόσταση που χώριζε τις τουρκικές δυνάμεις από το κέντρο του Αφρίν, δεν ήταν μεγαλύτερη από 5-6 χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες που κυκλοφόρησαν μέσω κοινωνικών δικτύων, οι τουρκικές δυνάμεις βρίσκονται πλέον μόλις δυο χιλιόμετρα από το Αφρίν. Όλες οι άμυνες στα βορειανατολικά τις πόλης έχουν εξουδετερωθεί, ενώ συνεχίζεται και η προέλαση από νοτιοδυτικά, μετά τη προχθεσινή κατάληψη της Ζανταρίς.
Η τακτική που έχουν χρησιμοποιήσει οι Τούρκοι στο καντόνι του Αφρίν (αλλιώς γνωστό και ως Ροζάβα), είναι μια κλασική τεχνική της «λαβίδας», αλλιώς γνωστή ως διπλή περικύκλωση, κατά την οποία ο εισβολέας επιτίθεται ταυτόχρονα και στις δυο πλευρές ενός εχθρικού σχηματισμού.
Ο Τούρκος Πρόεδρος δήλωσε χθες (9/3) πως οι τουρκικές δυνάμεις βρίσκονται πολύ κοντά στην είσοδο στη πόλη του Αφρίν και πως μετά την περάτωση της επιχείρησης, σκοπεύει να προχωρήσει ανατολικά προς τη Μαντζίμπ, μέχρι να σιγουρευτεί πως όλο το μήκος των τουρκοσυριακών συνόρων μέχρι τα ανατολικά του Ευφράτη, εκκαθαριστούν από τους «τρομοκράτες».
Πριν όμως συμβεί αυτό, θα πρέπει ο σχετικά ισχυρός κουρδικός θύλακας που βρίσκεται μέσα στη πόλη του Αφρίν να εξουδετερωθεί. Όπως φαίνεται από το παραπάνω χάρτη, οι Τούρκοι είναι πολύ κοντά στο κλείσιμο της «λαβίδας» γύρω από τη πόλη, γεγονός που θα σημάνει και τη τελική έφοδο. Το γεγονός πως δεν επιχείρησαν να επιτεθούν κατά μέτωπο και να καταλάβουν ολοκληρωτικά το καντόνι, σημαίνει πιθανότατα ότι δεν υπάρχουν αξιόλογες δυνάμεις στα σημεία που βρίσκονται ακόμη υπό κουρδικό έλεγχο (είναι ορεινά, δυσπρόσιτα και άνευ στρατηγικής σημασίας) και επέλεξαν να κινηθούν περιμετρικά για να αποκόψουν πιθανές ενισχύσεις. Η τακτική είναι ευφυέστατη από την άποψη πως οι Τούρκοι δεν σπατάλησαν χρόνο για να καταλάβουν σχετικά «ασήμαντα» εδάφη και κινούνται προς το σημείο το οποίο μόλις καταληφθεί, θα τους χαρίσει αποφασιστική νίκη σε όλο τη καντόνι του Αφρίν.
Τις τελευταίες ώρες έγινε γνωστό πως οι τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν στρατηγικές θέσεις στα ανατολικά του Αφρίν, σφίγγοντας περισσότερο το κλοιό γύρω από την σχεδόν περικυκλωμένη πόλη, με απώτερο σκοπό τη πλήρη αποκοπή της από τον “έξω κόσμο.”
Η τακτική κατάσταση στο μέτωπο του Αφρίν, θέλει τους Τούρκους να έχουν καταλάβει και αποκόψει τη πόλη από βόρεια και ανατολικά, ενώ οι δυνάμεις που κατέλαβαν προχθές τη Ζάνταρις, προελαύνουν ταχεως από νοτιοδυτικά, για να κλείσουν τη “λαβίδα” και να περικυκλώσουν τη πόλη. Πλέον, βρίσκονται στο μέσο της διαδρομής μεταξύ Ζανταρίς-Αφρίν, δίχως να συναντούν σοβαρή αντίσταση. Η κατάσταση όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή, στο παρακάτω χάρτη, με τα κόκκινα βέλη να αναπαριστούν τα σημεία προέλασης του Τουρκικού Στρατού και των συμμάχων του (FSA).
Τι θα γίνει όμως όταν οι Τούρκοι εισέλθουν στη πόλη; Το Αφρίν κατοικείται από περίπου 30.000 ανθρώπους, αν και αυτή τη στιγμή είναι άγνωστο πόσοι άμαχοι έχουν απομείνει. Σίγουρα όμως υπάρχουν αρκετές χιλιάδες. Εκτιμήσεις για τον αριθμό των Κούρδων μαχητών, κάνουν λόγο ακόμη και για 20.000, ειδικά μετά την άφιξη μερικών εκατοντάδων Σύρων πολιτοφυλάκων και μέχρι 1.700 Κούρδων του SDF. Ακόμη και εδώ όμως, οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν. Οι τουρκικές πηγές βέβαια μιλούν για “εξουδετέρωση” τουλάχιστων 3.200 “τρομοκρατών.”
Οι Τούρκοι στον αντίποδα, έχουν στη πρώτη γραμμή τουλάχιστον 6.500 στρατιώτες (στην αρχή της επιχείρησης, πλέον οι δυνάμεις έχουν αυξηθεί) και σύμφωνα με το Reuters, έως 25.000 μαχητές του συμμαχικού FSA. Στη μάχη έχουν ριχτεί δυνάμεις της 2ης Στρατιάς, ειδικές δυνάμεις του Στρατού και του Ναυτικού και μονάδες της Στρατοχωροφυλακής, όλες υποστηριζόμενες αδιαλείπτως από τη Τουρκική Αεροπορία.
Η μεγάλη διαφορά όμως είναι στη ποιότητα και ποσότητα του στρατιωτικού υλικού που κατέχουν οι δυο αντίπαλοι. Πέρα από τη πλήρη αεροπορική υπεροχή που απολαμβάνουν οι Τούρκοι, η χρήση πολλών σύγχρονων όπλων, φαίνεται να κάνει τη διαφορά. Οι Κούρδοι στον αντίποδα, δεν διαθέτουν μηχανοκίνητα τμήματα και βαρύ οπλισμό. Οι αρχικές επιτυχίες κατά τουρκικών αρμάτων και γενικότερα οχημάτων με τη χρήση αντιαρματικών βλημάτων (παλαιών κυρίως Fagot – έχουν καταμετρηθεί περί τις 38 τέτοιες επιθέσεις), έχουν εκμηδενιστεί το τελευταίο διάστημα και εδώ και τουλάχιστον 72 ώρες, δεν έχει υπάρξει ούτε μια καταγραφή χρήσης τέτοιου όπλου. Αυτό μπορεί να σημαίνει πως είτε οι Κούρδοι ξέμειναν από αντιαρματικά, είτε κρατούν όποια ελάχιστα τους έχουν απομείνει για τη τελική άμυνα μέσα στο Αφρίν. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση βαρέως ή έστω «ημιβαρέως” οπλισμού από τους Κούρδους κατά των Τούρκων, έχει πρακτικά σταματήσει, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την επιταχυνόμενη προέλαση του τουρκικών δυνάμεων που έχει παρατηρηθεί το τελευταίο διάστημα.
Είναι προφανές λοιπόν που οι Κούρδοι του YPG που αμύνονται στο Αφρίν, έχουν περιέλθει σε δεινή θέση. Η τελευταία γραμμή άμυνας, είναι πλέον η ίδια η πόλη. Όπως προαναφέραμε, πρόκειται για μια σχετικά μικρή πόλη που πριν το πόλεμο φιλοξενούσε περί τους 36.000 κατοίκους, με πολλούς να φοβούνται πως οι Κούρδοι δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν αμάχους ως ασπίδα. Αυτό που ενδεχομένως προβληματίζει πολλούς, είναι το γεγονός πως σε περιβάλλον αστικού πολέμου, οι τουρκικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν συντριβή τύπου «Στάλινγκραντ». Οι διαφορές ωστόσο είναι τεράστιες.
Το Στάλινγκραντ στις παραμονές του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, κατοικούταν από σχεδόν μισό εκατομμύριο Ρώσους και ήταν μια μεγάλη πόλη με ψηλά κτήρια και υποδομές. Το Αφρίν συγκριτικά είναι μια μικρή πόλη, χτισμένη σε μικρό ύψωμα με μικρά κτήρια.
Ο εκτεταμένος βομβαρδισμός του Στάλινγκραντ, μετέτρεψε τη πόλη σε έναν ανυπέρβλητο για τους Γερμανούς σωρό ερειπίων. Αν και οι Τούρκοι επίσης βομβαρδίζουν το Αφρίν, δεν το κάνουν σε βαθμό που θα κάνει τη πόλη απροσπέλαστη.
Το κακό για τους υπερασπιστές είναι πως οι Τούρκοι διαθέτουν ήδη εμπειρία σε μάχες σε αστικό περιβάλλον. Η προχθεσινή κατάληψη της Ζανταρίς των 13.000 κατοίκων, αποτέλεσε «περίπατο» για τις τουρκικές δυνάμεις, αφού καταλήφθηκε μέσα σε λίγες ώρες από τη στιγμή που ξεκίνησε η τελική έφοδος. Οι Τούρκοι βασίστηκαν κυρίως σε μονάδες του FSA, αλλά και μονάδες ειδικών επιχειρήσεων που έχουν εκπαιδευτεί για μάχη σε πόλεις. Τέτοιες δυνάμεις έχουν καταφθάσει στο μέτωπο ήδη από τα μέσα του προηγούμενου μήνα και ανάμεσά τους βρίσκονται επίλεκτες μονάδες της αστυνομίας και της στρατοχωροφυλακής.
Οι μάχες του Τουρκικού Στρατού με το PKK που ξεκίνησαν το 1984, λάμβαναν χώρα αρχικά σε αγροτικές περιοχές. Με τη πάροδο του χρόνου όμως και ειδικά μετά τη διάλυση της εκεχειρίας το 2015, οι μάχες μεταφέρθηκαν και εντός πόλεων στη νοτιοανατολική Τουρκία. Πλέον οι Τούρκοι ήρθαν αντιμέτωποι με τακτικές ανορθόδοξου αστικού πολέμου, που περιλαμβάνουν τη χρήση αυτοσχέδιων βομβών (IEDs), ελεύθερων σκοπευτών και εδαφικών κωλυμάτων που είχαν ως σκοπό την εμπόδιση της κίνησης βαρέων όπλων.
Αρχικά οι Τούρκοι απάντησαν με τη χρήση ειδικών και μη δυνάμεων της στρατοχωροφυλακής και της αστυνομίας, και όταν οι τακτικές αυτές έβρισκαν εμπόδιο, στράφηκαν στο στρατό και με τη χρήση μηχανοκίνητων μονάδων, κατέλαβαν τους θύλακες αντίστασης, μη διστάζοντας να καταστρέψουν ολόκληρες γειτονιές και σκοτώσουν αμάχους, με κλασικότερο παράδειγμα αυτό της Τσίζρε, όπου έγινε συστηματική χρήση αρμάτων μάχης και πυροβολικού, για να αποφευχθούν περισσότερες απώλειες στους στενούς δρόμους της πόλης. Σε γενικές γραμμές, η δράση των τουρκικών δυνάμεων σε περιβάλλον αστικού πολέμου μέσα στην ίδια τη Τουρκία, ήταν επιτυχημένη και οι όποιες ελλείψεις σε εκπαίδευση, φάνηκε να αντιμετωπίζονται με τη καθιέρωση σχετικών σχολείων.
Όπως και στη περίπτωση της αλ-Μπαμπ, οι Τούρκοι πιθανότατα θα χρησιμοποιήσουν τους μαχητές του FSA ως κύρια επιτιθέμενη δύναμη, συνεπικουρούμενη από επίλεκτες δυνάμεις του Τουρκικού Στρατού, με υποστήριξη από πυροβολικό και αεροπορία. Αφού αποκόψουν το Αφρίν από τον “έξω κόσμο”, κάτι που σχεδόν το έχουν επιτύχει, θα επιστρατεύσουν τη πείνα, τη δίψα (το νέρο έχει ήδη κοπεί) και την έλλειψη ιατροφαρμακευτικού υλικού για να την “αλώσουν” εκ των έσω, ενώ η συνεχής παρουσία drones, θα φέρει τη πόλη σε πλήρη ακινησία. Πρόκειται για μέρος τακτικών που χρησιμοποιήθηκαν και στη Τσίζρε που προαναφέραμε.
Είναι πλέον δεδομένο που οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, διαθέτουν την απαραίτητη εμπειρία για μάχη σε αστικό περιβάλλον, ενώ η σθεναρή υποστήριξη από χιλιάδες εμπειροπόλεμους μαχητές του FSA, θα παίξει καθοριστικό ρόλο. Σαφέστατα και οι Κούρδοι διαθέτουν ανάλογη εμπειρία, αλλά δεν φαίνεται να διαθέτουν τις απαραίτητες δυνάμεις και κυρίως τον εξοπλισμό να αμυνθούν.
Σίγουρα η εισβολή στη πόλη του Αφρίν δεν θα είναι «περίπατος» για τους Τούρκους, αλλά είναι απίθανο να εξελιχθεί σε «Στάλινγκραντ». Όλα θα εξαρτηθούν από την αντοχή των υπερασπιστών στις ελλείψεις βασικών αγαθών που είναι βέβαιο πως σε λίγες ημέρες θα σταματήσουν να καταφθάνουν στη πόλη και το βαρύ οπλίσμο που έχουν διαφυλάξει (;) για αυτή τη κρίσιμη μάχη.
Διαβάστε επίσης
Ένα βήμα πριν τη τελική έφοδο στο Αφρίν ο Τουρκικός Στρατός, ενώ οι σφαγές αμάχων συνεχίζονται
