Το Πεκίνο αναθεωρεί την επένδυση μεγάλων ποσών του προϋπολογισμού του στη ναυπήγηση νέων αεροπλανοφόρων
Μέχρι σήμερα, το Ναυτικό του Λαϊκού Επαναστατικού Στρατού της Κίνας μιμείται τις κινήσεις του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ναυπηγώντας μεγάλα καταδρομικά κατευθυνομένων βλημάτων, μεγάλα ωκεανοπόρα αεροπλανοφόρα και αναπτύσσοντας τη ναυτική αεροπορία του με μακράς ακτίνας μαχητικά ηλεκτρονικού πολέμου και ιπτάμενα ραντάρ.
Ωστόσο, η αναβολή ένταξης σε υπηρεσία των αμερικανικών υπεραεροπλανοφόρων κλάσης Gerald Ford, λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας στους ηλεκτρομαγνητικούς καταπέλτες, τα συστήματα επιβράδυνσης προσνήωσης και τα ραντάρ και οι υπερβάσεις κόστους, επηρέασαν κατά τα φαινόμενα και τα αντίστοιχα σχέδια του Κινεζικού Ναυτικού.
Το πρώτο κινεζικής ναυπήγησης αεροπλανοφόρο αντιμετωπίζει προβλήματα εισαγωγής σε υπηρεσία
Η δημοσιογράφος Minnie Chan της εφημερίδας “South China Morning Post” ανέφερε πως το Πεκίνο ακυρώνει τα σχέδια ναυπήγησης 5ου και 6ου πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων μετά την ολοκλήρωση των 3ου και 4ου συμβατικής πρόωσης εξαιτίας “υψηλού κόστους” και “τεχνικών προβλημάτων” που ανέκυψαν, ειδικά της ανάπτυξης των ηλεκτρομαγνητικών καταπελτών-ίδιο θέμα με το αμερικανικό αντίστοιχο.
Το “πετσοκομμένο” πρόγραμμα κινεζικών αεροπλανοφόρων
Εδώ και πάνω από μία δεκαετία, η Κίνα ανέπτυσσε και διαφήμιζε σχέδια για ένα ναυτικό έξι αεροπλανοφόρων που θα ναυπηγούνταν με προοδευτική αύξηση ικανοτήτων και μεγέθους.
Το πρώτο αεροπλανοφόρο της, το Type 001 Liaoning, ήταν ένα παλιό σοβιετικό “καταδρομικό ενοποιημένου καταστρώματος” -το “Varyag”- που αγοράστηκε σε οικτρή κατάσταση ως παλιοσίδερα από έναν Ουκρανό επιχειρηματία πρώην αστέρι του μπασκετ δήθεν για να χρησιμοποιηθεί ως πλωτό καζίνο. Αντί αυτού, το πλοίο ανακαινίστηκε πλήρως και επανήλθε σε λειτουργική κατάσταση αποτελώντας το πρώτο αεροπλανοφόρο και βάση εκπαίδευσης ναυτικών και ναυπηγών. Οι περιορισμοί του δεν ήταν λίγοι: αρκετά μικρό, σε σύγκριση με τα αμερικανικά πλοία, έκαιγε ντήζελ, είχε κατάστρωμα με ski-jump μέθοδο απονήωσης και τα λιγοστά μαχητικά J-15 Flying Shark αγκομαχούσαν να αφήσουν τον διάδρομο…
Η κατάσταση βελτιώθηκε κάπως με το δεύτερο αεροπλανοφόρο και πρώτο εγχώριας ναυπήγησης. Το πλοίο ήταν μεγαλύτερο, νεότευκτο αλλά σε όλα τα άλλα, μια απλή μεγέθυνση του 001, με ski-Jump κατάστρωμα και κινητήρες ατμού, λόγος για τον οποίο άλλοτε αναφέρεται Type 002 κι άλλοτε απλά Type 001b.
H ουσιαστική αλλαγή έρχεται με τα δύο νεώτερα αεροπλανοφόρα, τα Type 002 ή 003 όπως θέλετε, που θα είναι σημαντικά μεγαλύτερα, με ευθύ κατάστρωμα και καταπέλτες ατμού που θα έκαναν δυνατή την απονήωση πλήρως εξοπλισμένων μαχητικών.
Το τελικό πρόγραμμα θα ερχόταν με τα νέας τεχνολογίας αεροπλανοφόρα που θα ήταν πυρηνικής πρόωσης και θα ενσωμάτωναν τεχνολογία καταπελτών ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας (EMALS) που μόνο στα νεώτερα αμερικανικά αεροπλανοφόρα θα βλέπαμε. Οι Αμερικανοί έχουν ξοδέψει πολύ χρήμα και μελάνι μιλώντας για τις ικανότητες των νέων καταπελτών και πόσο θα βελτιώσουν τις επιχειρήσεις αλλά φαίνεται πως 10 χρόνια και αρκετά εκατομμύρια μετά τα αποτελέσματα δεν τους δικαιώνουν αφού τα συστήματα αποδεικνύονται πολύ ενεργοβόρα και ευπαθή σε ζημιές.
Γιατί η Κίνα δεν μπορεί (ακόμα) να χτίσει πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο
Σύμφωνα με την αναφορά της Chan που επικαλείται πηγές εκ των έσω στο Λαϊκό Κινεζικό Ναυτικό, οι κινεζικοί EMALS περιορίζονται κι αυτοί από υπερβάσεις κόστους και χαμηλή απόδοση. Ωστόσο, αυτό δεν δείχνει να είναι το μόνο πρόβλημα. Δύο ακόμα παράγοντες έθεσαν τρικλοποδιά στο κινεζικό πρόγραμμα αεροπλανοφόρων.
Το πρώτο είναι η αβεβαιότητα αντικατάστασης του αεροσκάφους J-15, του μόνου κινεζικού μαχητικού αεροπλανοφόρων. Αυτή τη στιγμή, το κινεζικό ναυτικό δείχνει διχασμένο ανάμεσα στο αν θα αναπτύξει το νέο ελαφρύ μαχητικό stealth Shenyang J-31 ή μια έκδοση του ήδη υπάρχοντος stealth Chengdu J-20 για να επιχειρεί από καταστρώματα πτήσεων.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το σύστημα πρόωσης. Η Κίνα δεν έχει αυτή τη στιγμή πυρηνικό αντιδραστήρα ικανό να κινήσει και να συντηρήσει ένα πλοίο στο μέγεθος των υπεραεροπλανοφόρων, παρά την σημαντική εμπειρία της στην ανάπτυξη πυρηνικών κινητήρων υποβρυχίων. Τα μεγέθη είναι αμείλικτα, δυστυχώς για το κινεζικό ναυτικό.
Κύρος έναντι ισχύος πυρός
To Πεκίνο μπορεί να ξανασκέφτεται τα σχέδιά του πριν ρίξει δισεκατομμύρια για μεγάλα αεροπλανοφόρα ως την καλύτερη επιλογή για τον προϋπολογισμό του. Μπορεί η αξία των αεροπλανοφόρων να βρίσκεται με την επίδειξη σημαίας, τον εντυπωσιασμό των αδυνάτων και την ανάπτυξη εμπειρίας που θα βοηθήσει πολύ αργότερα στην εμπέδωση μεγαλύτερης ισχύος παρά στον ανταγωνισμό του αμερικανικού ναυτικού.
Κίνα: πρωτοφανείς επιδόσεις στις ναυπηγήσεις πολεμικών μέσα στο 2019
Άλλωστε, είναι μάλλον αμφίβολο κατά πόσον 6 κινεζικά αεροπλανοφόρα θα αποτελούσαν ίσο αντίπαλο για 11 υπεραεροπλανοφόρα του πιο έμπειρου αμερικανικού ναυτικού. Ας μην ξεχνάμε πως τέτοιες ανισορροπίες κατέληγαν συνήθως με τον πιο αδύναμο να κλείνεται στους ναυστάθμους του περιμένοντας το τέλος του πολέμου παρά μια παληκαρίσια έξοδο και σχεδόν βέβαιη εξόντωση. Η περίπτωση του γερμανικού αυτοκρατορικού ναυτικού και των 17 σύγχρονων θωρηκτών του που παρέμειναν με ελάχιστη ή καθόλου συμμετοχή καθόλη τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου εξαιτίας των 29 βρετανικών είναι χαρακτηριστική.
Σε μια αντίστοιχη, υποθετική, κατάσταση, το κινεζικό ναυτικό θα δίσταζε μάλλον να διακινδυνεύσει τα αεροπλανοφόρα του εναντίον του αμερικανικού στόλου, προκρίνοντας τα φθηνότερα αλλά αποτελεσματικότερα πολεμικά επιφανείας του και τα υποβρύχιά του καθώς και τις συστοιχίες πυραύλων ξηράς και τα βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας με αντιπλοϊκούς πυραύλους. Τέτοια όπλα θα προσέφεραν περισσότερες επιλογές και πιο αποδεκτές απώλειες στο Κινεζικό Ναυτικό στη μάχη για την επικράτηση στον δυτικό Ειρηνικό.
Μακροσκοπικά εξετάζοντας το παραπάνω σενάριο, η ανάπτυξη όλο και περισσότερων, όλο και ακριβέστερων και όλο και καταστρεπτικότερων όπλων μακρού πλήγματος θα έκαναν τις θάλασσες ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα αναγκάζοντάς τα να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ίσως το αμερικανικό ναυτικό να επέλεγε να αναπτύξει τα πλοία του σε μεγαλύτερες αποστάσεις επιλέγοντας μη επανδρωμένες πλατφόρμες μακράς δράσης αντί για τα μαχητικά Super Hornet και τα Lightning II του που εξοπλίζουν τις σημερινές αεροπορικές του πτέρυγες.
Η Κίνα αρνείται ότι εξοπλίζει το H-6N με βαλλιστικούς πυραύλους, «ψεύτικες οι φωτό»
Η επιλογή, λοιπόν, της Κίνας να μειώσει τον στόλο αεροπλανοφόρων του σήμερα μπορεί να είναι μια ευλογία μασκαρεμένη ως κρίση, αφού θα της διαθέσει τον απαραίτητο χρόνο (και το απαραίτητο χρήμα) για να δει την εξέλιξη των τάσεων και να προγραμματίσει καλύτερα το επόμενο βήμα του.
Πηγή: National Interest
