Στην κατηγορία των «μυστικών όπλων» κατατάσσεται ο πύραυλος Burevestnik για τον οποίος ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, είπε προχθές, πως «έχει γίνει επιτυχημένη δοκιμή του» δημιουργώντας παγκόσμια αίσθηση καθώς το ιδιαίτερο του όπλου είναι πως κινείται από πυρηνικό αντιδραστήρα!
Πούτιν: Σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης στη Ρωσία δεν θα επιβιώσει κανείς
Σύμφωνα με το ινστιτούτο ΝΤΙ, ο Burevestnik είναι πύραυλος cruise, ο οποίος εκτοξεύεται συμβατικά με ρουκέτα booster και μετά μέσω πυρηνικού αντιδραστήρα ιδιαίτερα συμπαγούς, θερμαίνει τον εισερχόμενο αέρα σε κινητήρα ramjet που διαθέτει, δημιουργώντας ώση ικανή να του προσφέρει εμβέλεια 23.000 χιλιομέτρων (!) δηλαδή περίπου τη μισή περίμετρο της Γης.
Το θεωρητικό πλεονέκτημα του Burevestnik (SSC-X-9 Skyfall κατά ΝΑΤΟ), είναι πως συνδυάζει την εμβέλεια ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου, με το προφίλ λειτουργίας ενός πυραύλου cruise. Δηλαδή να μπορεί να κινείται παράλληλα με το έδαφος, σε χαμηλό ύψος, να κάνει ελιγμούς αλλαγής πορείας, να είναι δύσκολα ανιχνεύσιμο από ραντάρ και βέβαια να φέρει και πυρηνική κεφαλή για μεγάλη καταστροφική ισχύ.
Οι τεχνικές δυσκολίες βέβαια ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι πολλές, καθώς πρέπει να κατασκευαστεί ένας συμπαγής πυρηνικός κινητήρας, με αυτόματη έναυση κατά την πτήση, να χωρά σε μια άτρακτο πυραύλου, να έχει κάποιο στάδιο θωράκισης ώστε να προστατεύεται το προσωπικό εδάφους αλλά και να μπορεί να ρυθμίζει την απόδοση του συνεχώς, ανάλογα το προφίλ πτήσης.
Μετά, το όλο σύστημα πρέπει να είναι τόσο ασφαλές ώστε να μη διαρρέει κατά τη λειτουργία του, κάτι που μπορεί να καταστρέψει τον ίδιο τον πύραυλο (υποθέτουμε πως σε περίπτωση χρήσης του, δεν θα απασχολεί κανένα η ραδιενεργή μόλυνση που θα προκαλεί κατά την πορεία, μιας και ήδη θα έχει ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος).
Θετικό είναι πάντως πως δεν απαιτείται τεράστια ισχύς (πέρα από την αρχική εκτόξευσης) καθώς μια απόδοση γύρω στο 1 ΜW μάλλον επαρκεί για να τροφοδοτήσει την υπερθέρμανση της ροής του αέρα (σε περίπου 1.600 βαθμούς) για να λειτουργήσει ο ramjet, αν και το όπλο αναφέρεται ως υποηχητικό.
Δυτικές υπηρεσίες αναφέρουν πως η έρευνα για το όπλο ξεκίνησε το 2011 και μεταξύ 2017-18 έγιναν 13 δοκιμαστικές εκτοξεύσεις, αποτυχημένες όλες εκτός από δυο με μερικά αποτελέσματα. Μια αναφορά λέει πως το Σεπτέμβριο του 2017 υπήρξε σοβαρή αστοχία, καθώς δημιουργήθηκε ένα ραδιενεργό νέφος από Ρουθήνιο-106 (ένα ραδιενεργό ισότοπο) στα Ουράλια Όρη.
Από το 2018 οι δοκιμές έχουν μεταφερθεί σε εγκατάσταση στη νήσο Νοβάγια Ζέμλια στη Θάλασσα του Μπάρεντς, ώστε τα όποια βλήματα αστοχούν να πέφτουν στα βάθη του Αρκτικού Ωκεανού. Ενώ, όπως αναφέρουν οι New York Times, στις 31 Αυγούστου, η Ρωσία εξέδωσε μια ΝΟΤΑΜ για απαγόρευση περιοχής, και καταγράφηκε δραστηριότητα στη βάση, οπότε πιθανά να έγινε τότε η δοκιμή που αναφέρει ο Πούτιν.
Η αμερικανική προσπάθεια
Η όλη ιστορία πάντως θυμίζει ένα παρόμοιο πρόγραμμα που είχαν ξεκινήσει οι ΗΠΑ τη δεκαετία του 60, το Project Pluto. Με στόχο την σχεδίαση κινητήρων ramjet ακριβώς για προώθηση τεράστιων πυραύλων cruise με το όνομα SLAM. Το πρόγραμμα έφθασε σε παραγωγή πρωτοτύπων, των κινητήρων Tory II-A και Tory II-C, τεράστιων διαστάσεων και επιδόσεων, έως και παραγωγής 600 ΜW, από το εργαστήριο Lawrence. Οι κινητήρες δοκιμάστηκαν στατικά στην περιοχή Jackass Flats, ή αλλιώς Area 25, στην αχανή ζώνη πυρηνικών δοκιμών της Νεβάδα (η διαβόητη Area 51 είναι πιο μακριά, αλλά στην ίδια ευρύτερη περιοχή, που η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατηρεί ως κέντρο ερευνών και εκπαίδευσης).
To αμερικανικό πρόγραμμα αν και θεωρήθηκε αρκετά επιτυχημένο καθώς είδαν τους κινητήρες σε λειτουργία τελικά εγκαταλείφθηκε, καθώς κρίθηκε ιδιαίτερα περίπλοκο τεχνολογικά, με μεγάλη πιθανότητα ραδιενεργής μόλυνσης και χωρίς ειδικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους διηπειρωτικούς πυραύλους. που είναι και πολύ πιο «ώριμοι» τεχνολογικά.
SLAM: ο πυρηνοκίνητος πυραυλικός Αρμαγεδδών – Το απόλυτο όπλο μαζικής καταστροφής
Η αναζήτηση για «όπλα θαύματα»
Η ρωσική έμφαση όμως στο SSX-9 Skyfall/Burevestnik δεν είναι μια ιδιοτροπία. Παράλληλα με αυτό εξελίσσεται και η τορπίλη τεράστιου μεγέθους (ουσιαστικά ένα μη επανδρωμένο υποβρύχιο) Poseidon, που επίσης έχει πολύ μεγάλη εμβέλεια με πυρηνικό αντιδραστήρα για πρόωση και φέρει πυρηνική κεφαλή για να δημιουργήσει κοντά σε ακτές «κύματα τσουνάμι», που θα σαρώσουν υποτίθεται ναυστάθμους, λιμενικές εγκαταστάσεις, στόλους κ.ο.κ.
Έτοιμη ως το 2022 η νέα πυρηνική τορπίλη Poseidon της Ρωσίας
Ο Πούτιν, στη συγκεκριμένη ομιλία του, σε μια λέσχη συζήτησης στη Ρωσία, αναφέρθηκε και στο ότι είναι έτοιμος ο διηπειρωτικός πύραυλος RS-28 Sarmat (Satan 2 κατά ΝΑΤΟ), η νέα γενιά τέτοιων ρωσικών όπλων, με ικανότητα μεταφορά έως 10 κεφαλών, ή και οχημάτων ολίσθησης για ακόμη μεγαλύτερη εμβέλεια και καταστροφική ισχύ, ενώ έχουμε και ως εξίσου εξωτικά όπλα τα πολυηχητικά Kinzhal και Avangard.
Η Ρωσία ξεκινά την παραγωγή του διηπειρωτικού πυραύλου RS-28 Sarmat -Satan 2
Πέρα από τα ζητήματα τεχνολογίας, δεν μπορούμε να επισημάνουμε σε όλες αυτές τις συζητήσεις από Ρωσικής πλευράς, μια φανερή διάθεση για δημιουργία δέους, από «ανίκητα-ανυπέρβλητα-υπερόπλα», κυρίως πυρηνικής φύσεως, που υποτίθεται θα προσφέρουν στη Μόσχα μια μη αντιμετωπίσιμη στρατιωτική ισχύ.
Το πρόβλημα είναι πως αυτή η ρητορική είναι περιττή και εκτός «λογικής» όπλων μαζικής καταστροφής (αν βέβαια υπάρχει λογική σε τέτοια όπλα). Καθώς ήδη η Ρωσία διαθέτει το μεγαλύτερο διεθνώς στοκ πυρηνικών κεφαλών (5.977), έχει αναπτύξει 1.600 από αυτές έτοιμες για χρήση με πολλές πλατφόρμες, δηλαδή διηπειρωτικούς πυραύλους, ξηράς και υποβρυχίως εκτοξευόμενους, αεροσκάφη και πυραύλους cruise και τακτικούς βαλλιστικούς, ενώ μπορεί να πολλαπλασιάσει εύκολα τον επιχειρησιακό αριθμό τους.
Άρα η αναζήτηση «Wunderwaffen», όπλων-θαυμάτων (σαν και αυτά που υποσχόταν ο Χίτλερ, όταν ήδη είχε η Γερμανία χάσει τον πόλεμο) δεν αποδίδει κάτι περισσότερο, πέρα βέβαια από επίδειξη τεχνολογικών δυνατοτήτων. Με απλά λόγια, αν η Ρωσία απειληθεί πυρηνικά, ή επιθυμεί να απειλήσει πυρηνικά, δεν χρειάζεται ούτε «πυρηνοκίνητους cruise» ούτε «τορπίλες φονιάδες λιμένων», ούτε τίποτα άλλο παράδοξο. Εκτός βέβαια αν έχει περιπέσει σε μια εσωστρεφή άσκηση ματαιοδοξίας και πρέπει να προσφέρει ονειρώξεις μεγαλείου με άρωμα όπλων μαζικής καταστροφής. Οπότε εκεί περισσεύει κάθε κουβέντα, αλλά ανοίγει ο προβληματισμός για το πόσο η ρωσική “κεφαλή” αξιολογεί πλέον ορθολογικά τον διεθνή περίγυρο, ώστε να χρειάζεται τόσο συχνές αναφορές στο πυρηνικό έρεβος.
