Του Τάσσου Αναστασιάδη
Η πολιτική αεροπορία μπήκε στο 1990 με τις καλύτερες προϋποθέσεις μετά την εκρηκτική αύξηση των τελευταίων ετών της δεκαετίας του 1980. Οι παλιότεροι θα θυμούνται το 1989 ως τη πρώτη χρονιά με τις πολύωρες καθυστερήσεις στις ενδοευρωπαϊκές πτήσεις που δυσκόλεψαν τη ζωή όσων ταξίδευαν τότε. Εξάλλου να θυμίσουμε ότι λίγο νωρίτερα είχε ξεκινήσει η απελευθέρωση των αερομεταφορών στην Ευρώπη ανοίγοντας το δρόμο για τις εταιρείες χαμηλού κόστους που κυριαρχούν σήμερα.
Δυστυχώς η εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ στις 2 Αυγούστου 1990, εξαΰλωσε τη ζήτηση όχι μόνο εξαιτίας της εκρηκτικής ανόδου του κόστους των καυσίμων.
Σημαντικοί φόβοι υπήρχαν και για τρομοκρατικές επιθέσεις σε επιβατικές πτήσεις. Να θυμίσουμε ότι η καταστροφή της Pan Am 103, το Δεκέμβριο του 1988, ήταν φρέσκια στη μνήμη πολλών, ενώ λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα η έκρηξη βόμβας στην πτήση 772 της γαλλικής UTA προκάλεσε 170 θύματα στις 19 Σεπτεμβρίου 1989.
Στα τέλη του 1990 και στις αρχές του 1991, η κίνηση ήταν τόσο περιορισμένη που δεν ήταν ασυνήθιστες οι υπερατλαντικές πτήσεις με ελάχιστες δεκάδες επιβάτες σε Boeing 747 με χωρητικότητα 400 ατόμων.
Οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστες και απαιτούσαν εξίσου ασυνήθιστες λύσεις. Η πιο προχωρημένη από αυτές ήταν η ενέργεια της British Airways (που τότε ήταν ακόμα τυπικά ο εθνικός αερομεταφορέας του Ηνωμένου Βασιλείου) να διαθέσει όλες τις θέσεις στις διεθνείς πτήσεις στις 24 Απριλίου 1991 δωρεάν, προκειμένου να παρακινήσει τους διστακτικούς εν δυνάμη πελάτες να ταξιδέψουν και πάλι.
Η καμπάνια ήταν ιδιαίτερα καλά οργανωμένη καθώς η πρόσφατα ιδιωτικοποιημένη British Airways έκανε μια καμπάνια σε βάθος ενός μήνα, παρά τις ανάγκες για τη σωστή οργάνωση της, εκτιμώντας ότι η αεροπορική κίνηση μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου παρέμενε αναιμική για αρκετό διάστημα μετά, παρά την προσωρινή αύξηση των ταξιδιωτών λόγω Πάσχα.
Η επιλογή της ημέρας είχε και αυτή τη σημασία της: ήταν μια μέρα με χαμηλή κίνηση επιβατών για επαγγελματικούς λόγους, καθώς η 23 Απριλίου είναι η γιορτή του Αγίου Γεωργίου, που είναι ο πολιούχος της Βρετανίας. Όσοι είχαν ήδη κλείσει θέσεις για εκείνη την ημερομηνία, έλαβαν επιστροφή χρημάτων, ενώ οι υπόλοιπες θέσεις δόθηκαν στους νικητές μιας λοταρίας που οργανώθηκε για αυτό το σκοπό. Τα αποτελέσματα της κλήρωσης ανακοινώθηκαν ταυτόχρονα σε 100 εφημερίδες στις ΗΠΑ και 200 συνολικά σε αγγλόφωνες χώρες. Παράλληλα το συγκεκριμένο δώρο συνοδεύθηκε από το εισιτήριο επιστροφής.
Εξίσου εντυπωσιακά ήταν και τα υπόλοιπα δώρα που δόθηκαν σε άλλους νικητές καθώς δυο από αυτούς θα λάμβαναν από ένα… τίτλο ευγενείας, μια Jaguar και δωροεπιταγές για ακριβά καταστήματα του Λονδίνου. Ουσιαστικά η εταιρία ήθελε να βρεθεί με ένα θετικό τρόπο στο επίκεντρο της δημοσιότητας και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε.
