Η ρωσική στροφή και σημαντική επένδυση στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών όπλων που παρουσιάστηκε ως κεντρική επιλογή της χώρας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν το 2018 είναι πλέον εμφανής. Καθώς έχει παρουσιαστεί σειρά τέτοιων, ανάμεσα τους και ιδιαίτερα εξελιγμένων, όπως πολυχητικών πυραύλων cruise, ενώ κάποια από αυτά ήδη έχουν χρησιμοποιηθεί σε μάχες στην Ουκρανία.
Ο συνεργάτης της «ΠΤΗΣΗΣ», Δρ. Βασίλειος Σιταράς, εξετάζει στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Russia’s Deterrent in the 21st Century. The New Generation of Strategic and Sub-Strategic Weapons», των εκδόσεων Lambert Academic Publishing, ακριβώς αυτή τη γκάμα όπλων όλων των κλάδων αλλά βέβαια και τη ρωσική αντίληψη για την αναγκαιότητα και τη χρήση τους έναντι των απειλών που η Μόσχα θεωρεί πως ήδη αντιμετωπίζει.
Και είναι πολύ ενδιαφέρον πως τα νέα -αλλά και τα υπάρχοντα- στρατηγικά όπλα της Ρωσίας, δεν ακολουθούν μόνο τη δεδομένη ανάγκη εξισορρόπησης άλλων πυρηνικών δυνάμεων, στο γνωστό δόγμα περί «αμοιβαίας καταστροφής» που θα αποτρέψει τον πυρηνικό πόλεμο, αλλά ίσως φαίνεται να εξυπηρετούν και μια νέα θεώρηση. Αυτή της χρήσης τους ως «εργαλεία πίεσης», ως μια απειλή για την καθυπόταξη «ανυπότακτων χωρών» αλλά και ως γενική προειδοποίηση προς τον περίγυρο τους, ώστε να μην προστρέξει κανείς προς βοήθεια τους.
Το βιβλίο -στα αγγλικά και σε προσιτή διατύπωση- οργανώνεται σε 5 κύρια κεφάλαια, με το πρώτο να περιγράφει αυτή τη ρωσική αντίληψη περί στρατηγικής αποτροπής και τα επόμενα να επικεντρώνονται στις ειδικές κατηγορίες αυτών των όπλων: Διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, άλλοι εκτοξευόμενοι από το έδαφος πύραυλοι, όπλα αέρος-εδάφους και επιφανείας-εδάφους.
Μπορείτε να το αγοράσετε εδώ και προτείνεται καθώς αποτελεί μια πολύ επίκαιρη ανάλυση για τη Ρωσική αμυντική θεώρηση, όπως αυτή ήδη εφαρμόζεται και προκαλεί διεθνή προβληματισμό αλλά και παράγει τις σχετικές αντιδράσεις, σε νέους γύρους εξοπλισμών και αμυντικής τεχνολογίας.
