Ο Kara Atmaca, είναι η έκδοση του γνωστού τουρκικού αντιπλοϊκού πυραύλου Atmaca (που σταδιακά θα ενσωματωθεί σε όλα τα μεγάλα πολεμικά πλοία του τουρκικού Ναυτικού), για εξαπόλυση από εκτοξευτή ξηράς. Το όπλο δοκιμάζεται εδώ και καιρό, οπότε χθες είχαμε την ανακοίνωση για επιτυχημένη βολή σε απόσταση 400 χιλιομέτρων, κάτι που ξεπερνά τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις για εμβέλεια κάπου 280+ χιλιόμετρα.
Milletimize hayırlı olsun! 🇹🇷
Milli imkanlarla geliştirilen KARA ATMACA Karadan Karaya Seyir Füzesi, ‘uzun menzil atışlı test faaliyeti’ sırasında rekor süre uçarak hedefini vurdu.
280+++ km menzilli KARA ATMACA ile Türk Kara Kuvvetleri, seyir füzesiyle tanıştı. @roketsan pic.twitter.com/bKPhPTGQ68
— SavunmaSanayiST.com (@SavunmaSanayiST) August 18, 2024
Η έκδοση αυτή φέρει τον βελτιωμένο κινητήρα turbojet, KTJ-3700, τουρκικής παραγωγής, της εταιρείας Kale Arge, που έχει πλέον μετονομαστεί σε Kale Jet Engines. Ο νέος κινητήρας έχει ώση 3.700 Nm (από 3.200, του KTJ 3200, που φέρει η ελαφρύτερη ναυτική έκδοση του πυραύλου), ενώ έχει μήκος 63 πόντους, διάμετρο 33, βάρος 50 κιλών και απόδοση ηλεκτρικής ισχύος τα 3 kVA.
Ως πύραυλος εδάφους-επιφανείας ο Kara Atmaca κατασκευής της Roketsan, είναι βάρους 890 κιλών, φέρει πολεμική κεφαλή 250 κιλών, πετά υποηχητικά (κάπου στα 0,9 Mach), ενώ κατευθύνεται στο στόχο με συνδυασμό αδρανειακής πλοήγησης με υποβοήθηση GPS – με δυνατότητα ελιγμών- και στην τερματική φάση ενεργοποιεί υπέρυθρο αισθητήρα για αναζήτηση του στόχου. Το όπλο διαθέτει και αμφίδρομη σύνδεση δεδομένων, οπότε μπορεί κατά τη διάρκεια της πτήσης να λάβει νέα στοιχεία στόχου, αλλαγή προφίλ προσέγγισης, εντολή ακύρωσης ή επανάληψης της επίθεσης εφόσον δεν βρει στόχο κ.ο.κ.
Ο φορέας του με τετραπλό εκτοξευτή, είναι το φορτηγό Derman 8Χ8 της τουρκικής εταιρείας Koluman, με κινητήρα 520 ίππων, αυτόματο κιβώτιο, με μεγίστη ταχύτητα 110 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ η καμπίνα μεταφέρει έως 4 άτομα.
Η ανάπτυξη του Kara Atmaca με τέτοια εμβέλεια είναι ικανή και για παράκτια άμυνα, αλλά και για εις βάθος έλεγχο ναυτικών ζωνών. Ο παρακάτω χάρτης απεικονίζει την κάλυψη που μπορεί να πετύχει σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, από δύο ενδεικτικά σημεία εξαπόλυσης, το ένα στη Σμύρνη και το άλλο στην Αττάλλεια. Ακόμη και να θεωρήσουμε πως τα 400 χιλιόμετρα είναι οριακά και μια πιο πρακτική εμβέλεια θα βρίσκεται κάπου στα 320-350 χιλιόμετρα, και πάλι μπορεί να “κλείσει” σε μεγάλο βαθμό σημαντική θαλάσσια έκταση. Κάτι που αυξάνει την απαίτηση τόσο ενεργητικής απάντησης σε μια πιθανή σύγκρουση, δηλαδή εντοπισμού και καταστροφής των εκτοξευτών, όσο και παθητικής, δηλαδή με ενισχυμένη αντιαεροπορική άμυνα, τόσο με βλήματα, όσο και με δολώματα και παρεμβολείς.
Έτσι η Τουρκία και σε αυτό τον τομέα δείχνει να προηγείται της ελληνικής πρόθεσης για “πυραυλικά αδιαπέραστο Αιγαίο”, παράγοντας η ίδια τα βλήματα, τους κινητήρες και το λογισμικό ελέγχου τους, έχοντας και την τεχνογνωσία και την τοπική αμυντική βιομηχανία να τα εξελίσσει συνεχώς.
