Τα πράγματα είναι απλά για το ΠΝ, τόσο απλά όσο το να λέμε πως ένα κι ένα κάνουν πάντα δυο.
Τα πλοία του Στόλου των φρεγατών είναι τόσο παλιά, που έπρεπε, οποιοδήποτε σοβαρό κράτος, με θαλάσσια σύνορα τόσο εκτεταμένα, με χιλιάδες νησιά και τόσο ζωτικά συμφέροντα να διακυβεύονται (όπως η ΑΟΖ) , να είχε κάνει τις Kortenaer είτε παλιοσίδερα, είτε γιοτ (βλέπε ΗΑΕ).
Εμείς, τις έχουμε στην πρώτη γραμμή, τη στιγμή που ακόμη και η Χιλή τις αποσύρει, και μάλιστα όχι τις S, αλλά τις ικανότερες στον Α/Α αγώνα, κλάσης L. Ταυτόχρονα έχουμε ένα γείτονα, που ουσιαστικά θέλει να πετσοκόψει όσο γίνεται τα θαλάσσια σύνορά μας ( αλλά όπως φαίνεται και τα χερσαία).
Για πολλούς και διαφόρους λόγους, δυο χώρες έχουν ενδιαφερθεί σφόδρα να μας πουλήσουν πλοία που θα ενισχύσουν το ΠΝ. Αν το θέλετε, δυο εταιρείες που έχουν την υποστήριξη των κυβερνήσεών τους. Η πρώτη είναι η Γαλλία και η Naval Group, με την πρόταση της Belh@rra, και η δεύτερη είναι οι ΗΠΑ, και η Lockheed Martin, με την εξέλιξη της LCS κλάσης Freedom, MMSC frigate.
Αν και πολλοί έχουν γράψει πως θα μπορούσαν κι άλλες χώρες να προσέλθουν, εντούτοις, η προμήθεια πλοίων για το ΠΝ, είναι ίσως η μεγαλύτερη των Ελληνικών ΕΔ για τα επόμενα έτη. Συνεπώς, θα πρέπει οι όποιοι ενδιαφερόμενοι, να έρθουν μαζί με κάποια χρηματοδοτική πρόταση. Όταν το ΠΝ δεν βρίσκει αρκετά χρήματα για να εκσυγχρονίσει τις ΜΕΚΟ200ΗΝ, είναι αστείο να λέμε πως θα μπορούσε να έρθει κάποια εταιρεία, χωρίς σοβαρό χρηματοδοτικό πρόγραμμα και να διεκδικήσει το πρόγραμμα νέων φρεγατών. Αυτό και μόνο βγάζει εκτός την Ισπανία και την Ιταλία…
Επίσης, θα ήταν υποκριτικό, να έρθει μια χώρα να ζητήσει να πάρει το πρόγραμμα των φρεγατών, όταν αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία πως είναι καλύτερος σύμμαχος της Τουρκίας από ότι της Ελλάδας. Αυτό με την σειρά του βγάζει εκτός Μεγάλη Βρετανία και Γερμανία (γιατί να το κρύψομεν άλλωστε…)
Αντίθετα, ΗΠΑ και Γαλλία, όποια κυβέρνηση κι αν είχαν, Δημοκρατικοί ή Ρεπουμπλικανοί στο Λευκό Οίκο, δεξιά, σοσιαλιστές ή κεντρώοι στο Σαν Ελιζέ, οι χώρες ήταν αρωγοί στις δύσκολες στιγμές για την Ελλάδα. Όταν άλλοι πλήρωναν τη χώρα μας για έξοδο από το ευρώ (Γερμανία), οι χώρες αυτές έκαναν τα πάντα να μας βοηθήσουν. Και τώρα, που ο Ερντογάν πλέον έχει κάνει τα πάντα εκτός του να μας κηρύξει τον πόλεμο, είναι δίπλα μας. Άρα, δεν έχουμε πολλές επιλογές, ένα κι ένα κάνουν δυο. Belh@rra/FDI και LCS Freedom/MMSC, τα δυο πλοία.
ThinkOfTheBox: Belh@rra ή FFG (X) για το ΠΝ; ποια είναι η καλύτερη λύση;
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ FDI/Belh@rra και LCS/MMSC!
Οποιαδήποτε τεχνική σύγκριση μεταξύ των δυο πλοίων είναι τελείως ανυπόστατη, για να μην την πούμε για γέλια. Είναι διαφορετικά πλοία, σχεδιασμένα με διαφορετικό σκοπό το καθένα. Αν θέλαμε να είμαστε δίκαιοι, η Belh@rra θα έπρεπε να συγκριθεί με κάποιο άλλο πλοίο, όπως για παράδειγμα την Type 26 και η LCS θα μπορούσε κάλλιστα να συγκριθεί με την Gowind 3100 ή κάποιο άλλο, μεγαλύτερο ίσως, μη υλοποιημένο σχέδιο της σειράς Gowind.
Τώρα, αν πρέπει να συγκρίνουμε τα δυο πλοία, θα δούμε πως η διαφορά τους δεν είναι χαώδης . Αν και το δυνατό σημείο της Belh@rra είναι το προηγμένο ραντάρ SeaFire 500, θα δούμε πως το TRS-4D δεν υπολείπεται σε δυνατότητες. Απλά οι αμερικανικές LCS Freedom, όπως και οι σαουδαραβικές MMSC, έχουν το περιστροφικό AESA TRS-4D Rotator, ενώ υπάρχει και σταθερή έκδοση, με 4 στοιχειοκεραίες, το TRS-4D Fixed. Fixed και Rotator έχουν ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες, καθώς και κεραία GaN.
Συγκρίνοντας τα δυο ραντάρ, θα δούμε πως ενώ έχουν σχεδόν τις ίδιες δυνατότητες, το SeaFire 500 έχει ουσιαστική τη διπλάσια εμβέλεια, με 500 χιλιόμετρα ενώ το TRS-4D έχει “μόλις” 250. Αυτό είναι η πρώτη ουσιώδης, αν όχι χαώδης, διαφορά, που κάνει την Belh@rra ανώτερη, και ικανή να καθοδηγεί με μεγαλύτερη “ευκολία” πυραύλους ASTER 30BT1, καθώς θα έχει την “ευκαιρία” να εντοπίζει στόχους πολύ νωρίτερα από το TRS-4D.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το TRS-4D δεν μπορεί να καθοδηγήσει πυραύλους SM-2. Απλά, δύσκολα θα χαρακτηρίζαμε το TRS-4D σαν το ιδανικό ραντάρ για AAW φρεγάτα, ενώ το SF500 έχει φτιαχτεί για τον ρόλο αυτό. Άλλωστε, μέχρι σήμερα, πέρα από σχέδια σε χαρτί, δεν υπάρχει υλοποίηση της MMSC με πυραύλους SM-2MR/ER, ενώ η Belh@rra από το σημείο μηδέν έχει ASTER 30.
H Lockheed Martin προτείνει στο ΠΝ φρεγάτες LCS, με κατασκευή όλων των πλοίων στην Ελλάδα!
Πέρα από αυτό, ακόμη και οι σαουδαραβικές MMSC έχουν 8πλό ΜΚ41, που σημαίνει μεταφορά 32 ESSM Block2, καθώς η αντίστοιχη μεταφορική ικανότητα σε SM-2 θα ήταν μόλις 8. Δεν γνωρίζουμε αν τελικά προστεθεί κι άλλος ένας εκτοξευτής ΜΚ41 δίπλα στο πρωραίο, ή κάποιοι Mk56 στο υπόστεγο (μάλλον δύσκολο), συνεπώς η LCS/MMSC θα μείνει στους -όχι ανεπαρκείς, αλλά το αντίθετο- ESSM Block2, σε ένα πρόγραμμα (πύραυλοι ESSM) που ούτως ή άλλως το ΠΝ έχει επενδύσει αρκετά χρήματα (για τα ελληνικά δεδομένα).
Πηγαίνοντας παρακάτω, βλέπουμε πως η MMSC δεν μπορεί να φέρει σόναρ τροπίδας, αν και μπορεί να φέρει συρόμενο και μάλιστα ικανότατο. Αντίθετα, η Belh@rra έχει ένα ολοκληρωμένο σύστημα ανθυποβρυχιακής έρευνας, που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν φρεγάτα ASW παράλληλα με την αποστολή AAW. Κάπου εκεί, τεχνικά “σταματούν” τα πλεονεκτήματα των Belh@rra.
Υπογραφές για τις 4 Σαουδαραβικές φρεγάτες LCS αξίας 2 δισεκατομμυρίων
Η LCS έχει δοκιμασμένο CMS (COMBATSS-21), σύστημα ECM/ESM (τι στιγμή που πρώτοι έχουμε γράψει πως η Belh@rra δείχνει να μην έχει ακόμη κάποιο σύστημα, και θα είναι δύσκολο να μπει έτσι απλά εκ των υστέρων δίπλα σε ένα προηγμένο ραντάρ όπως το SF500), σύστημα CIWS (RAM, ενώ μπορεί να τοποθετηθεί και SeaRAM ή ακόμη και Phalanx).
Επίσης, το “σκαρί” μπορεί να επιτύχει ταχύτητες μέχρι και 50 κόμβους (σαν LCS, με άλλο προωστήριο συγκρότημα), ενώ σαν MMSC ξεπερνά τους 30 (προφανώς με GODAG, ίσως και με τους γνωστούς σε εμάς LM2500). Κάτι τέτοιο είναι βασικό για το ΠΝ, που θεωρεί την ταχύτητα βασικό όπλο για την αντιμετώπιση τορπιλών. Αν αυτό πιστεύει το ΠΝ και οι επιτελείς του, εμείς δεν θα διαφωνήσουμε.
H πρόταση για 4 αμερικανικές φρεγάτες LCS ήταν στο τραπέζι από το καλοκαίρι και είναι αυτή!
Κάπου εδώ σταματούν και οι όποιες τεχνικές “συγκρίσεις”, αν και το ξαναλέμε και το υπογραμμίζουμε ότι τα πλοία δεν είναι συγκρίσιμα. Κακώς θεωρούμε πως οι δυο σχεδιάσεις είναι ανταγωνιστικές, εδώ δεν τις συγκρίνουν ούτε καν τα εμπορικά τμήματα των Naval Group και Lockheed Martin.
Κάτι άλλο που είναι ενδιαφέρον, είναι το γεγονός πως οι MMSC μπορούν να πάρουν αρκετά από τα όπλα των υπό απόσυρση (“Καιρού Επιτρέποντος” και ΥΠΟΙΚ Θέλοντος) φρεγατών Kortenaer. Έτσι θα μπορούσαμε να δούμε τα OtoMelara, Phalanx, Harpoon, Mk32 τορπίλες, SBROC κοκ, να οπλίζουν τις ελληνικές MMSC, συμπιέζοντας το κόστος μόνο στην αγορά πυραύλων ESSM Block2 για τα πλοία. Κάτι τέτοιο έκαναν και οι Δανοί με τις Absalon/Iver Huitfeld, κρατώντας χαμηλά τα κόστη.
ΑΠΟΨΗ: Φρεγάτες LCS vs Belh@rra ή σωστότερα ASTER 15/30 vs ESSM/SM-2
Αλλά τα πλεονεκτήματα των MMSC, δεν εξαντλούνται εδώ. Όπως πρώτοι γράψαμε, τα ελληνικά MMSC μπορούν να κατασκευαστούν σε ελληνικό ναυπηγείο, (το ποιο δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο), δημιουργώντας μια ελληνική γραμμή παραγωγής, που σε βάθος χρόνου θα μπορούσε να αντικαταστήσει όλες τις παλιές μας φρεγάτες.
Αντίθετα, οι Γάλλοι δείχνουν ξεκάθαρα πως η λύση της ελληνικής κατασκευής είναι πέρα από αυτά που μπορούν (ή θέλουν) να προσφέρουν. Προσφέρουν άλλα “αντισταθμιστικά”, όπως συνεργασίες, αλλά όχι ελληνική γραμμή ναυπήγησης.
Οι ΗΠΑ αντίθετα δεν έχουν πρόβλημα να μεταφέρουν το έργο σε οποιοδήποτε ελληνικό ναυπηγείο, κατασκευάζοντας όλα τα πλοία (έχουν προσφερθεί για αρχή 4) στην Ελλάδα, με το ΠΝ να μπορεί να επιλέξει αν το πρώτο πλοίο θα κατασκευαστεί στις ΗΠΑ για λόγους ταχύτητας παραλλαβής.
Έτοιμο το σύστημα AN/SLQ-61 ως αντίμετρο ενάντια σε τορπίλες για τις αμερικανικές LCS
Σημειώνουμε πως οι LCS, είναι πολλά χρόνια σε παραγωγή, και μάλιστα πέφτουν στο νερό συνεχώς. Ο όποιος ανασχεδιασμός για τη Σαουδική Αραβία έχει ολοκληρωθεί, συνεπώς, μια ελληνική LCS/MMSC θα βρισκόταν στην Ελλάδα ακόμη και νωρίτερα από το 2024 (στην περίπτωση που αποφασίζαμε το πρώτο πλοίο να κατασκευαστεί στις ΗΠΑ). Θυμίζουμε πως κάτι ανάλογο έγινε και με τις ΜΕΚΟ200ΗΝ, με το πρώτο πλοίο να κατασκευάζεται στη Γερμανία, ενώ τα άλλα 3 στην Ελλάδα.
Είναι προφανές πως το κόστος της όποιας ελληνικής Belh@rra θα είναι υψηλό, άλλωστε η ίδια η Naval Group το προσδιόρισε για τα 2 δις ευρώ. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των ελληνικών “αλλαγών”, με βασικότερη την προσθήκη νέων εκτοξευτών Sylver A70 για τους SCALP Naval, αλλά μάλλον και του Strales (απαραίτητο αν λείπει τελικά από το σχέδιο κάποιο σύστημα CIWS). Δυστυχώς, οι ελπίδες για επιπλέον CAMM-ER ή/και RAM χάνονται λόγω υψηλού κόστους ενσωμάτωσης στην προηγμένη σχεδίαση.
Καθώς όμως 2 πλοία δεν επαρκούν, το ΠΝ πρέπει να επιλέξει και κάποια άλλη κλάση πλοίων. Αυτές τις γραμμές δεν θα τις γράφαμε, αν η υπόθεση FDI οδηγούσε σε κάποιο ναυπηγικό πρόγραμμα για τη χώρα μας, με τουλάχιστον 4 πλοία. Συνεπώς, οι ίδιοι οι Γάλλοι αφήνουν χώρο στους ανταγωνιστές Αμερικανούς να “μπουν” σε μια “κλεισμένη” υπόθεση και να προσφέρουν αυτά που δεν μπορούν να προσφέρουν οι ίδιοι.
Αν μάλιστα, η Lockheed Martin, κάνει τα “μαγικά” που έκανε και με τον εκσυγχρονισμό των F-16C/D σε F-16V, και εξασφαλίσει και κάποιο ποσό από FMF, ή ακόμη καλύτερα, εξασφαλίσουν μια ευνοϊκή μακροχρόνια χρηματοδότηση, τότε η λύση “MMSC” θα βρεθεί να “παίζει” πολύ δυνατά για το ΠΝ. Εκεί θα παίξει και τον ρόλο του το Αμερικανικό USN, και φυσικά η Ουάσινγκτον, αν τελικά αποδεσμεύσει κάποια στιγμή αντιτορπιλικά Arleigh Burke, κάτι που δεν έχει να προσφέρει το Παρίσι.
Συνοπτικά λοιπόν, η FDI/Belh@rra έχει ανώτερο ραντάρ, με δυνατότητες AAW αγώνα, και προφανώς τον ASTER 30BT1, καλύτερες ανθυποβρυχιακές δυνατότητες, δυνατότητα κρούσης με βλήματα cruise SCALP Naval. Από την άλλη φαίνεται πως το κόστος έχει ανέβει σημαντικά, δεν υπάρχει “ενδιάμεση λύση” καθώς το Γαλλικό Ναυτικό δεν φαίνεται να προσφέρει ούτε τις μέτριες LaFayette, δεν προσφέρεται κατασκευή στην Ελλάδα, ενώ παραμένει ασαφής η χρηματοδότηση.
Από την άλλη, η LCS/MMSC έχει ένα πολύ καλό ραντάρ, μάλλον θα αρκεστεί στους ESSM Block2, έχει μεγαλύτερη ταχύτητα, ενώ μπορεί με διάφορους τρόπους να συμπιεστεί η τιμή της, που είναι σίγουρα χαμηλότερη της Belh@rra. Ταυτόχρονα προσφέρεται για κατασκευή στην Ελλάδα (αν και… αναζητείται ναυπηγείο), είναι δοκιμασμένο σχέδιο που μπορεί το ΠΝ να έχει σε λίγα χρόνια το πρώτο πλοίο, υπηρετούν πολλά σκάφη στο USN (για υποστήριξη στο μέλλον αλλά και “δεξαμενή” για παραχωρήσεις), ενώ είναι πολιτική απόφαση να λάβουμε ίσως 2 Arleigh Burke σαν ενδιάμεση λύση.
Χωρίς παρεμβολείς και εκτοξευτές αντιμέτρων όλες οι γαλλικές φρεγάτες FDI;
Όπως φαίνεται, η υπόθεση των Belh@rra είναι κλεισμένη, αλλά όχι και το θέμα της προμήθειας πλοίων για το ΠΝ. Αν οι ΗΠΑ έρθουν με ενδιάμεση λύση ή/και ευνοϊκή (βλέπε μακροχρόνια) χρηματοδότηση, τότε οι MMSC μπορούν να παίξουν το ρόλο τους στον επανεξοπλισμό του ΠΝ.
