Θα μπορούσε να είναι και μια ακόμη ιστορία βαλκανικής «τρέλας», αλλά τελικά είναι μια ιστορία δυτικοευρωπαϊκής απρονοησίας. Ο Βελγικός Στρατός, όπως πολλοί άλλοι στρατοί στη Δυτική Ευρώπη, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου «ξεφορτώθηκε» τα άρματα μάχης που είχε στη διάθεσή του, ενόψει σημαντικών περικοπών στα αμυντικά κονδύλια. Έτσι είτε τα παραχώρησε σε άλλες χώρες σε ασήμαντη τιμή ή και δωρεάν, κι όσα έμειναν, τα πούλησε σε ιδιώτες για 15.000 ευρώ έκαστο!
Ερχόμενοι στο σήμερα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βελγίου, όπως αναφέρει το www.vrt.be, ενέκρινε πρόσφατα ένα νέο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία, αλλά μέσα σε αυτό δεν περιλαμβάνονται άρματα μάχης γιατί δεν υπάρχει τίποτα διαθέσιμο, ενώ για τα παλαία Leopard 1, “…oι έμποροι όπλων ζητούν έως και 500.000 ευρώ για ένα άρμα που εμείς τους πουλήσαμε μόλις 15.000 ευρώ”, δήλωσε η υπουργός Άμυνας Λουντιβίν Ντεντόντερ σε συνέντευξή της.
Όταν ένας τωρινός ιδιοκτήτης, ο έμπορος όπλων Freddy Versluys, ρωτήθηκε σχετικά με την αποστολή των αρμάτων που έχει στην ιδιοκτησία του, στην Ουκρανία, ήταν αρνητικός! “Δεν θα συνιστούσα σε κανέναν να τα στείλει”, δήλωσε σε συνέντευξή του στο VRT NWS. “Πρέπει να είναι αξιόπιστα αν μεταφερθούν σε εμπόλεμη ζώνη”. Ακόμα, η γραφειοκρατία που απαιτείται για μια τέτοια αποστολή είναι χρονοβόρα και δύσκολη. Παρόλα αυτά η η κυβέρνηση του Βελγίου εξετάζει το ενδεχόμενο να αγοράσει ξανά αυτά τα άρματα, αλλά ακόμη και να πληρώσει την αυξημένη τιμή, παραμένουν σε κακή κατάσταση και θα χρειαστούν σοβαρές και ακριβές επισκευές και ελέγχους.
Αλήθεια, που βρίσκονται τα δικά μας Μ60Α1/Α3, τα Leopard 1A4, Leopard 1V και M48A5 που αποσύραμε; Μήπως ξαφνικά η αξία τους είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή του απλού μετάλλου; Κι ακόμη χειρότερα, αν οι Βέλγοι πούλησαν άρματα για 15.000 ευρώ, που είμασταν εμείς τότε να αγοράσουμε κάθε κινούμενο Leopard 1 αλλά και AMX-13 για την ΑΣΔΕΝ; Και έχουμε ακόμη και σήμερα τα μουσειακά ΒΜΡ-1 ή άλλες «πατέντες»;
