Στην βιομηχανική ζώνη Baskent, στα δυτικά περίχωρα της Άγκυρας, έχει εγκαταστήσει η τουρκική εταιρία Aselsan ένα νέο κέντρο δοκιμών, το HSTEM, το οποίο παρουσιάστηκε επίσημα σήμερα, με αφορμή την τελετή παράδοσης των τεθωρακισμένων ΖΜΑ-15 Zirhli.
Tα τελευταία έχουν το πήγμα του τεθωρακισμένου ACV-15 (εξέλιξη του ΑIFV) που παράγει η εταιρία FNSS, και ένα νέο πύργο της Αselsan με πυροβόλο 30 χιλιοστών. Τα οχήματα προέρχονται από υπάρχοντα αποθέματα και περνάνε ανακατασκευή και αναβάθμιση με προσθήκη του πύργου, νέων ηλεκτρονικών και αισθητήρων.
Το HSTEM όμως είναι το πιο ενδιαφέρον, καθώς προσφέρει στην Τουρκία δυνατότητα δοκιμών νέων συστημάτων αεράμυνας (αυτός είναι ο βασικός προορισμός του). Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Defenceturk.net η υποδομή περιλαμβάνει κέντρο ελέγχου, στεγασμένο πεδίο βολής μήκους 200 μέτρων για πυροβόλα έως 40 χιλιοστών (από τα πολλά που αναπτύσσει η Τουρκία για εγγύς αντιαεροπορική άμυνα), κέντρο δοκιμών και διακρίβωσης ηλεκτρονικών και αισθητήρων (π.χ. κάμερες εντοπισμού), ανοιχτό πεδίο δοκιμών οχημάτων (σε αυτά παρουσιάστηκε το ZMA-15) αλλά και ένα ιδιαίτερο σύστημα δοκιμών σε ανοιχτό χώρο, το ROBOSIM.
Το τελευταίο απαρτίζεται από 6 μεταλλικούς πύργους (3 εκατέρωθεν) ύψους 75 μέτρων. Από τους πύργους κρέμονται με καλώδια διάφορα φορτία, τα οποία μπορεί να κινηθούν σε διάφορα ύψη (τα καλώδια είναι ελεγχόμενα από υπολογιστή), ώστε να προσομοιώσουν έναν εναέριο στόχο.
Σκοπός του ROBOSIM είναι να προσφέρεται μια πλατφόρμα στα διάφορα αντιαεροπορικά συστήματα, που θα επιχειρούν να ανιχνεύσουν και να παρακολουθήσουν το στόχο σε διάφορα εικονικά σενάρια ενάεριας επίθεσης, π.χ. από αεροσκάφος ή από πύραυλο.
Το νέο πεδίο δοκιμών προστίθεται στα αντίστοιχα που έχει δημιουργήσει ή ετοιμάζει η τουρκική βιομηχανία (πυροβόλων όπλων, εκρηκτικών, ηλεκτρονικού πολέμου, αεροσήραγγες) ώστε να κάνει η ίδια την πιστοποίηση των αμυντικών της συστημάτων. Η τελευταία είναι ένα κρίσιμο στάδιο στην εξέλιξη κάθε όπλου, καθώς έτσι εξακριβώνεται η πραγματική του επίδοση και δοκιμάζονται οι βελτιώσεις/αλλαγές στη σχεδίαση του. Η φάση δοκιμών έχει έτσι μεγάλο κόστος, το οποίο η Τουρκία πλέον «μεταφέρει» στο εσωτερικό της, αντί να χρησιμοποιεί διεθνείς αντίστοιχες εγκαταστάσεις.
Διεθνές συμβόλαιο για την τουρκική εγκατάσταση δοκιμών βλημάτων