Οι δοκιμές των αναβαθμισμένων SB bis έλαβαν χώρα μεταξύ Σεπτεμβρίου του 1937 και Μαρτίου του 1938. Η εγκατάσταση των κινητήρων M-103 επέφερε ακόμη μεγαλύτερες επιδόσεις και στα τρία πειραματικά που κατασκευάστηκαν. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1937, το αεροσκάφος σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ ανυψώσεως φορτίου ενός τόνου στα 12.246,5 μέτρα. Η μεγίστη ταχύτητά του στα 4.500 μέτρα ανήλθε στα 445 χλμ./ώρα με τα νέα θερμαντικά σώματα νερού. Επίσης, το ιπτάμενο προσωπικό αξιολόγησε θετικά και την ορατότητα από το θάλαμο διακυβερνήσεως.
Ωστόσο, η εγκατάσταση του συστήματος των θερμαντικών σωμάτων είχε κι άλλα περιθώρια βελτιώσεως και το σύνολο των καινούριων αλλαγών οδήγησε στο SB bis 2, το οποίο εγκρίθηκε για μαζική παραγωγή. Διέθετε ενισχυμένη δομή, εξωτερικούς πυλώνες αναρτήσεως βομβών, καθώς και θωράκιση στο πιλοτήριο. Αυτό το τροποποιημένο ταχύ βομβαρδιστικό αποτέλεσε το πρωτότυπο για μαζική παραγωγή κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1938 και το πρώτο του 1939. Το μέγιστο φορτίο βομβών αυξήθηκε στα 1.600 κιλά με κινητήρες M-103. Με βάρος πτήσεως 6.175 κιλών, η μέγιστη ταχύτητά του ήταν 419 χλμ/ώρα και διατηρήθηκε ο υψηλός ρυθμός ανόδου του. Χάρη στους νέους κινητήρες, τα δεδομένα απογειώσεως και προσγειώσεως του SB bis 2 παρέμειναν αμετάβλητα. Το μέγιστο βάρος, με φορτίο βομβών 1.500 κιλών και γεμάτες τις δεξαμενές καυσίμου αυξήθηκε στα 7.750 κιλά, παρέχοντας αυτονομία πτήσεως έως και 600 χλμ.
Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως παρά την όποια επιδείνωση των πτητικών χαρακτηριστικών του με μέγιστο φορτίο βομβών, το καινούριο αεροπλάνο με κινητήρες M-103 εξακολουθούσε να παραμένει στην κατηγορία των βομβαρδιστικών υψηλής ταχύτητας και αυξημένων μαχητικών ικανοτήτων. Με την έγκρισή του για παραγωγή, η σοβιετική αεροπορική βιομηχανία εντατικοποιούσε συνεχώς τους ρυθμούς κατασκευής. Το έτος 1937-1938 έβγαιναν από το εργοστάσιο έως και δεκατρία SB την ημέρα.
Η συνέχεια στο Military History
