Ένα έργο που είχε από την ανακοίνωση εγκατάστασης του στη Πολωνία, προκαλέσει μεγάλες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις με την Ρωσία, είναι πλέον έτοιμο επιχειρησιακά. Πρόκειται για το Aegis Ashore στο Redzikowo, δηλαδή μια εγκατάσταση του αντίστοιχου λογισμικού διαχείρισης μάχης (Aegis), αλλά όχι σε πλοία όπως ήταν μέχρι τώρα, μα σε ξηρά, συνοδευόμενο από ραντάρ SPY-1 όπως και συστοιχία εξαπόλυσης αντιβαλλιστικών πυραύλων SM-3. Ένα δηλαδή ολοκληρωμένο “πακέτο” αεράμυνας του Αμερικανικού Ναυτικού που εφαρμόζεται σε εγκατάσταση ξηράς.
Το Πολωνικό Aegis Ashore υποτίθεται πως θα ήταν έτοιμο το 2018, αλλά διαδοχικά τεχνικά προβλήματα και η πανδημία του Covid, καθυστέρησαν την εξέλιξη του, μέχρι πρόσφατα. Αντίστοιχη εγκατάσταση ήδη λειτουργεί στη Ρουμανία, στο Deveselu, από το 2016.
Σύμφωνα με το ΝΑΤΟ οι εγκαταστάσεις αυτές στο κέντρο της Ανατολικής Ευρώπης έγιναν για να αναχαιτίζουν πιθανή βαλλιστική επίθεση από “κράτη παρίες”, δηλαδή το Ιράν κυρίως, αλλά προφανώς η Ρωσία διαφώνησε: λέγοντας πως αποτελούν σύστημα αεράμυνας προσανατολισμένο για να καταστείλει τη δική της αντίστοιχη δυνατότητα. Οπότε -στην περίπλοκη λογική των όπλων μαζικής καταστροφής- τα ευρωπαϊκά Aegis Ashore, αποτελούν μια έμμεση επιθετική ενέργεια, καθώς περιορίζουν την δυνατότητα “ρωσικής πυρηνικής ανταπόδοσης”, άρα μειώνουν την ικανότητα αυτοάμυνας της Μόσχας.
Πάντως με την ολοκλήρωση και της εγκατάστασης της Πολωνίας, δομείται αυτό που οι ΗΠΑ μέσω ΝΑΤΟ, είχαν αναγγείλει ως πρόγραμμα “European Phased Adaptive Approach” (EPAA), από την εποχή Ομπάμα, το 2009. Δηλαδή μια σύνθεση στοιχείων αεράμυνας, σε ξηρά και θάλασσα, η οποία θα προστατεύει τον ευρωπαϊκό χώρο από βαλλιστικές επιθέσεις. Το δίκτυο αποτελείται από τα δύο πλήρη Αegis Ashore σε Πολωνία και Ρουμανία, ένα ραντάρ μεγάλης εμβελείας (AN/TPY-2) στο Κουρετσίκ, στην Τουρκία, ένα κέντρο διοίκησης στην Γερμανία, και στάθμευση 4 αμερικανικών αντιτορπιλικών Arleigh Burke στην Ρότα στην Ισπανία, τα οποία θα συνεισφέρουν με τους δικούς τους πυραύλους, ως δεύτερη γραμμή άμυνας.
