Ως σύστημα πολυστρωματικής άμυνας παρουσίασε η Leonardo το Michelangelo, περιγράφοντας το σαν “αρχιτεκτονική που συνδυάζει αισθητήρες για ξηρά, θάλασσα, αέρα και διάστημα, πλατφόρμες κυβερνοάμυνας, συστήματα διοικήσεως και ελέγχου, Τεχνητή Νοημοσύνη κ.α., ικανή να εντοπίζει, ιχνηλατεί και εξουδετερώνει απειλές ακόμα και σε περίπτωση μεγάλης κλίμακας, συντονισμένων επιθέσεων σε κάθε επίπεδο- από αεροσκάφη και πυραύλους (περιλαμβανομένων πολυηχητικών), drones κ.α. μέχρι ναυτικές επιθέσεις, πάνω και κάτω από την επιφάνεια, και στην ξηρά”.
Το Michelangelo έτσι εμφανίζεται ως σύστημα διαχείρισης πεδίου μάχης, με τα αναμενόμενα για το σύγχρονο πόλεμο χαρακτηριστικά, δηλαδή με σύντηξη δεδομένων από κάθε είδους αισθητήρα, αναγνώριση και αξιολόγηση κινδύνων με χρήση τεχνητής νοημοσύνης, και βέβαια αυτοματοποιημένη ανάθεση αντίδρασης σε συνδεδεμένα οπλικά συστήματα, που μπορεί να είναι από πυροβολαρχίες αντιαεροπορικών πυραύλων, αναχαιτιστές drone, εκπομπές ηλεκτρονικού πολέμου, μαχητικά κ.λπ.
Το όλο σύστημα θα είναι “ανοιχτό”, δηλαδή θα μπορεί να ενσωματώνει νέες πλατφόρμες, ενώ διαβεβαιώνεται η συμβατότητα με τα συστήματα ΝΑΤΟ αλλά και παλαιότερα “ανατολικού” τύπου, που ακόμη χρησιμοποιούνται σε κάποιες χώρες της Συμμαχίας, όπου θα γίνεται η σχετική “μετάφραση” επικοινωνίας δεδομένων.
Το Michelangelo έχει ήδη παρουσιαστεί στις ιταλικές Ένοπλες Δυνάμεις, και θα αρχίσει να προσφέρεται από το 2027, καθώς στο μεσοδιάστημα θα προηγηθεί κύκλος δοκιμών-ανάπτυξης, μαζί τους.
