Η ολοκλήρωση της φρεγάτας HMS Saud 820 σηματοδοτεί ένα κρίσιμο ορόσημο για το πρόγραμμα «Tuwaiq», το φιλόδοξο ναυπηγικό εγχείρημα της Σαουδικής Αραβίας που περιλαμβάνει την κατασκευή τεσσάρων προηγμένων μονάδων επιφανείας για το δύσκολο περιβάλλον του Ερυθράς Θάλασσας και του Περσικού. Το συμβόλαιο υπεγράφη το 2018 μεταξύ του Βασιλείου και των ναυπηγείων Fincantieri Marinette Marine στο Ουισκόνσιν, με τη Lockheed Martin ως βασικό ανάδοχο. Από την αρχή ήταν σαφές ότι η ανάπτυξη των πλοίων δεν θα αποτελούσε μια απλή παραλλαγή της αμερικανικής Freedom-class LCS, αλλά μια εντελώς νέα σχεδίαση προσαρμοσμένη σε αυστηρότερες επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Παρότι το πρόγραμμα βασίστηκε στη φιλοσοφία της LCS, η πραγματικότητα επέβαλε πλήρη αναμόρφωση. Οι ανάγκες του σαουδαραβικού ναυτικού σε επιβιωσιμότητα, ισχύ πυρός, ανθυποβρυχιακές ικανότητες και ολοκληρωμένα συστήματα μάχης δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν με την υπάρχουσα σχεδίαση. Έτσι, η Fincantieri ουσιαστικά ανέπτυξε ένα νέο πλοίο: βαρύτερο, πιο ανθεκτικό, με VLS Mk41 (το πρώτο σκάφος της οικογένειας LCS με Mk41, strike-length), με ραντάρ TRS-4D, σύστημα ελέγχου πυρός Ceros-200 και ολοκληρωμένη σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου. Στην πράξη, το σκάφος της σειράς MMSC φιλοδοξούσε να αποτελέσει μια φρεγάτα πολλαπλών ρόλων και όχι απλώς μια καλύτερα οπλισμένη μετεξέλιξη της LCS.
Η πορεία του προγράμματος, ωστόσο, δεν ήταν χωρίς προβλήματα. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, η σοβαρότερη καθυστέρηση προήλθε από το εμπάργκο όπλων που επέβαλε η Γερμανία στη Σαουδική Αραβία μετά την υπόθεση Κασόγκι. Το εμπάργκο πάγωσε την παράδοση του κιβωτίου μετάδοσης της Renk, ενός κρίσιμου υποσυστήματος του CODAG συστήματος πρόωσης. Χωρίς το συγκεκριμένο κιβώτιο, οι εργασίες ναυπήγησης δεν μπορούσαν να προχωρήσουν και το πρόγραμμα παρέμεινε στάσιμο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όταν η κρίση ξεπεράστηκε και οι παραδόσεις επανεκκινήθηκαν, η πρόοδος εξακολούθησε να είναι αργή, αυτή τη φορά λόγω χωρητικότητας του ίδιου του ναυπηγείου. Το Marinette Marine είχε ήδη αναλάβει το βαρύ και απαιτητικό έργο της κατασκευής της νέας αμερικανικής φρεγάτας FFG-62 Constellation. Η ταυτόχρονη διαχείριση πολλών μεγάλων προγραμμάτων ξεπέρασε τις βασικές δυνατότητες του ναυπηγείου, προκαλώντας νέες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της HMS SAUD 820 και των αδελφών της πλοίων.
Παρά τα εμπόδια, η HMS SAUD 820 παρουσιάστηκε πλέον ολοκληρωμένη σε επίπεδο κύτους και μηχανολογικών εγκαταστάσεων, και σε λίγο και εισέρχεται στη φάση των δοκιμών πλεύσης και ευστάθειας. Η εγκατάσταση πλήρους οπλισμού, αισθητήρων και επικοινωνιακών συστημάτων θα πραγματοποιηθεί σε επόμενο στάδιο, όπως συμβαίνει συνήθως στα σύγχρονα ναυπηγικά προγράμματα.
Το πλοίο ενσωματώνει το σύστημα μάχης COMBATSS-21, παράγωγο του Aegis, ενώ διαθέτει δυνατότητες χρήσης πυραύλων ESSM ή CAMM, σύστημα SeaRAM, Harpoon, ολοκληρωμένο IFF Mode IV/V και πλήρεις λύσεις ηλεκτρονικού πολέμου με WBS-2000, φωτοβολίδες και αερόφυλλα, καθώς και σύστημα παραπλάνησης εισερχόμενων τορπιλών Nixie τελευταίας γενιάς. Η φιλόξενία ενός MH-60R, με πλήρωμα για ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις, συμπληρώνει τις δυνατότητες της νέας μονάδας, η οποία όμως συνεχίζει να στερείται σόναρ για ανθυποβρυχιακή έρευνα χωρίς τη χρήση του ελικοπτέρου.
Με την ολοκλήρωση της HMS SAUD 820, το σαουδαραβικό ναυτικό αποκτά μια από τις πλέον τεχνολογικά προηγμένες φρεγάτες της περιοχής. Το πρόγραμμα «Tuwaiq», παρά τις δοκιμασίες που αντιμετώπισε, δείχνει πλέον να κινείται σε σταθερή πορεία και αναμένεται η ομαλότερη πρόοδος των υπόλοιπων τριών πλοίων της κλάσης. Πάντως, οι καθυστερήσεις δεν οφείλονται σε προβλήματα της σχεδίασης, όπως υπαινίσσονται κατά καιρούς διάφοροι “κύκλοι” στην Ελλάδα, αλλά σε διπλωματικά θέματα της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και τον αυξημένο φόρτο των ναυπηγείων. Σημειώνουμε πως αυτή τη στιγμή υπάρχει τρομερή έλλειψη εργατικών χεριών εκεί, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τις απαιτήσεις των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων.
Το δημοσίευμα προέρχεται από το post αυτό.
