Δημοσιεύμα του meta-defense.fr καταγράφει μια πιθανή εξέλιξη στις γαλλικές εξοπλιστικές προμήθειες που έχει ως παράδειγμα τις φρεγάτες κλάσης FDI. Έτσι, όπως είπε ο Emmanuel Chiva, ο επικεφαλής της Γαλλικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών (DGA), μπορεί να παραγγελθούν “άδειες” φρεγάτες FDI, δηλαδή μόνο το κύτος τους, από τα ναυπηγεία της Naval Group, με στόχο πιθανές εξαγωγές!
Το σκεπτικό εδώ είναι να έχει έργο το ναυπηγείο ώστε να κρατά ανοιχτή τη γραμμή παραγωγής, να διατηρεί την σχετική τεχνογνωσία και εμπειρία και να κατασκευάζει το κύτος σε “καλή τιμή” (μιας και όσες περισσότερες παραγγελίες έχει, τόσο θα καταφέρνει οικονομίες κλίμακος). Αποφεύγοντας έτσι και απότομες αυξήσεις τιμής για τον τελικό πελάτη.
Έτσι η “άδεια” FDI, δηλαδή χωρίς όπλα και ηλεκτρονικά, θα μπορεί να πουληθεί αργότερα, με τον εξαγωγικό πελάτη να αποφασίζει τι θα προσθέσει, κερδίζοντας όμως το χρόνο κατασκευής του πλοίου εξαρχής.
Εδώ ως έμμεσο αντιπαράδειγμα αναφέρεται η πώληση δύο γαλλικών φρεγατών FREMM, μια σε Μαρόκο και μια σε Αίγυπτο, όπου χρειάστηκε για να ικανοποιηθούν αυτές οι παραγγελίες, να δωθούν καράβια που προορίζοταν για το Γαλλικό Ναυτικό. Αν όμως υπήρχαν “έτοιμες” FREMM, ως κύτος, αυτά θα εξοπλίζονταν και όπως ακριβώς θα τα ήθελαν οι πελάτες του εξωτερικού και δεν θα διαταράσσοταν ο εξοπλισμός του Γαλλικού Ναυτικού.
Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι -το αναφέρουμε εμείς- πως μια τέτοια φιλοσοφία επιτρέπει στον πελάτη εξαγωγής να βάλει και “ότι τελευταίο” υπάρχει στην αγορά από πλευράς ηλεκτρονικών, όπλων και άλλων συστημάτων. Καθώς εκεί είναι που έχουμε τις σχετικά γρήγορες εξελίξεις και αναβαθμίσεις, ενώ το βασικό σκάφος, δηλαδή κύτος, κινητήρες, σύστημα μετάδοσης, άξονες, γεννήτριες, κύριες καλωδιώσεις και σωληνώσεις, είναι πολύ πιο τυπικό.
Βέβαια σε μια τέτοια κίνηση υπάρχει το ρίσκο της επένδυσης με γαλλικά κεφάλαια στην παραγγελία αυτών των “άδειων” σκαφών, και μετά να περιμένουν αυτά αραγμένα, μέχρι να βρεθεί εξαγωγικός πελάτης, οπότε τότε μόνο θα υπάρχει επιστροφή του κεφαλαίου και το όποιο κέρδος. Αλλά ίσως εδώ η Γαλλία μπορεί να βασίζεται στην έτσι κι αλλιώς εξωστρεφή και δυναμική της πολιτική αμυντικών εξαγωγών, για να πλασσάρει ακόμη περισσότερο τις FDI διεθνώς.
Θα μπορούσε να υπάρξει κάποιο ελληνικό όφελος, αν παρθεί τελικά μια τέτοια απόφαση από πλευράς Γαλλίας; Η απάντηση είναι θετική τόσο σε επίπεδο δικής μας αμυντικής βιομηχανίας όσο και σε αμυντική ισχύ. Αρχικά υπάρχουν ήδη μια σειρά από συμφωνίες της Naval Group με ελληνικές εταιρείες, που μετέχουν σε κάποιο ποσοστό στη γραμμή παραγωγής των FDI, με κυριότερη τη συμμετοχή των Ναυπηγείων Σαλαμίνος, που παράγουν μεταλλικά μπλοκ του κύτους. Άρα περισσότερες παραγγελίες του ίδιου τύπου σκαφών, λογικά θα φέρουν και περισσότερο κατασκευαστικό έργο εντός Ελλάδας.
Naval Group: υιοθετεί την ελληνική διαμόρφωση για τη περαιτέρω διεθνή καριέρα της FDI
Σε επόμενο επίπεδο, αν υπάρχει κάποιο “στοκ” από ημιέτοιμες FDI, και η χώρα μας αποφασίσει να προχωρήσει σε αγορές περισσότερων τέτοιων σκαφών για ενίσχυση του Ναυτικού και για διατήρηση της ομοιοτυπίας (αν δηλαδή τα διάφορα άλλα σχέδια που ακούμε για ευρωκορβέτες, Constellation κ.ο.κ. δεν αποδώσουν), τότε σαφώς θα μας συμφέρει και εμάς. Μιας και θα είναι δυνατή η πιο γρήγορη παραλαβή τους, και με έλεγχο του κόστους κατασκευής του έστω “άδειου” πλοίου, να είναι γνωστό και υπό έλεγχο.
