Σε μια σπάνια περίπτωση αποκάλυψης της θέσης πυρηνοκίνητων υποβρυχίων του Αμερικανικού Ναυτικού, υπήρξε νωρίτερα σήμερα ανακοίνωση της CENTCOM (Central Command) για την άφιξη στη ζώνη ευθύνης της ενός υποβρυχίου κλάσης Ohio.
Το θέμα βέβαια έγινε το σημερινό «πρωτοσέλιδο» στο περιθώριο του συνεχιζόμενου πολέμου στη Γάζα, αν και πολύ λίγες αναφορές σημειώνουν ένα ουσιώδες σημείο, ότι δηλαδή από τα 18 σκάφη της κλάσης που παραμένουν σε υπηρεσία, 14 είναι SSBN (μεταφέρουν 20 βαλλιστικούς SLBM Trident I C4 με πυρηνικές κεφαλές) και 4 είναι SSGN (με 154 πυραύλους κρουζ Tomahawk) που προήλθαν από μετατροπή ισάριθμων SSBN.
Η ανακοίνωση της CENTCOM δεν διευκρινίζει προφανώς για ποιο τύπο Ohio πρόκειται, αλλά όπως διακρίνεται από το “φορτίο” του, το ASDS (για την μεταφορά και ανάπτυξη ομάδων SEAL) αφορά σε ένα από τα τέσσερα SSGN [Ohio SSGN-726, Michigan SSGN-727, Florida SSGN-728 και Georgia SSGN-729].
Σημειώνεται ότι τα SSGN (ούτε φυσικά τα SSBN) δεν έχουν ρόλο προστασίας των αεροπλανοφόρων που είναι καθήκον των υποβρυχίων κρούσης SSN.
Το καλύτερο μαχητικό συνοδείας βομβαρδιστικών ναι, αλλά ο τίτλος του καλύτερου καταδιωκτικού ανήκει βάσει επιδόσεων στο Spitfire. Η τεράστια εμβέλεια του P-51 και η απόδωση του κινητήρα των τριών βαθμίδων υπερσυμπίεσης στα μεγάλα ύψη το κάνουν ξεχωριστό, αλλά του προσθέτουν και βάρος σε σύγκριση με τα ευέλικτα Spitfire, Bf-109 και Yak-1/9/3.
Ήταν το μόνο συμμαχικό μαχητικό που μπορούσε να συνοδεύσει τα βομβαρδιστικά μέχρι βαθιά μέσα στη Γερμανία, λόγω της εξαιρετικής ακτίνας δράσης του. Μείωσε κατά πολύ τις απώλειες των βομβαρδιστικών και έκανε τους βομβαρδισμούς εφικτούς και κατά την ημέρα, με σημαντική αύξηση της (χαμηλής τότε) ακρίβειας. Συνέβαλε έτσι ουσιωδώς στην καταστροφή της βιομηχανικής βάσης της Γερμανίας και στην συνεπακόλουθης μείωση της μαχητικής ικανότητάς της.
Ταλαιπώρησε άσχημα την Luftwaffe μέσα στην έδρα της, καταστρέφοντας αεροπλάνα της και στον αέρα και στο έδαφος. Στην ουσία την καθήλωσε στην “περιοχή” της από το 1943 και μετά που απέκτησε σημαντικούς αριθμούς. Σα να την έπαιζε μονότερμα. Tο Spitfire ήταν το αναχαιτιστικό-θρύλος για την αμυντική φάση των Συμμάχων και αυτό το μαχητικό-θρύλος για την επιθετική φάση.
Μόλις μπήκε ο μαγικός κινητήρας Μέρλιν μεταμορφώθηκε κυριολεκτικά.
Είμαι σίγουρος ότι όπως όλα τα αεροσκάφη, έτσι και το Mustang, είχε τα δικά του μηχανολογικά και σχεδιαστικά προβλήματα. Πάντα κάτι υπάρχει που θα χαλάσει πρώτο ή πιο συχνά. Ποιο ήταν αυτό; Ποια ήταν τα αδύναμα σημεία του; Κάποια αεροσκάφη, πχ, ήταν επιρρεπή σε flat spin (ονόματα δεν λέμε).