Η συγκεκριμένη ήταν η μεγαλύτερη μάχη του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος στο Δυτικό Μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου, και εξελίχθηκε και στη μεγαλύτερη τραγωδία του Βρετανικού Στρατού. Η επίθεση προετοιμαζόταν ήδη από τα τέλη του 1915 για να ανακουφιστεί ο γαλλικός στρατός στο γειτονικό μέτωπο του Βερντέν.
Υψηλοί στόχοι τέθηκαν από την Βρετανική διοίκηση: Με μαζική επίθεση και καθήλωση των Γερμανών, θα γινόταν κατάληψη των θέσεων τους σε βάθος δύο γραμμών άμυνας, ενώ η απόσπαση σημαντικών εδαφών υποτίθεται πως θα αποσταθεροποιούσε τους Γερμανούς, αρκετά, ώστε να επέλθει ξανά η κινητικότητα του μετώπου.
Εννέα Σώματα Στρατού από τις Τρίτη και Τέταρτη βρετανικές στρατιές και την Έκτη γαλλική συμμετείχαν αρχικά στην επίθεση κατά της 2ης γερμανικής Στρατιάς (στρατηγός Φριτζ φον Μπύλωβ). Την επίθεση άνοιξαν 19 εντυπωσιακές εκρήξεις υπονομεύσεων, από σήραγγες που σκάφτηκαν μεθοδικά κάτω από τις γερμανικές θέσεις, πακτώθηκαν με 2-20 τόνους εκρηκτικών και πυροδοτήθηκαν ταυτόχρονα το πρωΐ της 1/7 (εκτός από μία που άργησε και εξερράγη μετά την έφοδο του πεζικού…). Ακολούθησε καταιγισμός πυροβολικού και με τη λήξη του το βρετανικό πεζικό βγήκε από τα χαρακώματα, και προέλασε αργά προς τις εχθρικές θέσεις που όλοι πίστευαν ότι είχαν καταστραφεί πλήρως. Όμως, οι Γερμανοί δεν είχαν καταρρεύσει.
Η συνέχεια στο Military History
