Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, πρώην φρούραρχος των Αθηνών, δολοφονείται μέσα στην Ακρόπολη. Είναι ένα ακόμα τραγικό επεισόδιο της Ελληνικής διχόνοιας στα κρίσιμα χρόνια της Επανάστασης. Άνδρας του καιρού του, εξαιρετικός πολεμιστής, ξεχώριζε για το θυελλώδη και παθιασμένο χαρακτήρα και την προσωπική του ακτινοβολία.
Γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1788, γιός του Αρβανίτη καπετάν Ανδρέα Βερούση και της Ακριβής Τσαρλαμπά, κόρης προεστού της Πρέβεζας. Ο πατέρας του, γνωστός κλέφτης και καπετάνιος από τη Λοκρίδα, έφερε το προσωνύμιο “Ανδρούτσος” που κληρονομήθηκε και στον γιο του. Ως νέος ο Οδυσσέας έζησε μια ταραχώδη αλλά ενδιαφέρουσα ζωή μεταξύ Πρέβεζας και Ιονίων νήσων, μεγαλώνοντας στο περιβάλλον σημαντικών ανδρών και γυναικών, πολιτικών, ποιητών και αρματωλών.
Μετά την επανάσταση του Λάμπρου Κατσώνη, ο πατέρας του, που έλαβε ενεργά μέρος, συνελήφθη στα Επτάνησα από τους Βενετούς και παραδόθηκε στους Τούρκους, όπου βασανίστηκε και αποκεφαλίστηκε, όταν ο Οδυσσέας ήταν 8 ετών. Με τη βοήθεια του περιβάλλοντος της μητέρας του εισήλθε στην αυλή του Αλί Πασά Τεπελενλί στα Ιωάννινα και γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητές του. Φοίτησε στην στρατιωτική σχολή που είχε οργανώσει ο πασάς και παρά τα επεισόδια που ξεσήκωνε ο χαρακτήρας του, ο τελευταίος πάντα τον συγχωρούσε και τον προωθούσε. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να προαχθεί σε αρχηγό της προσωπικής φρουράς του Αλί και να μεταστραφεί στην αλεβίτικη θρησκεία, όπως ο πασάς (αν και αυτό μάλλον ήταν ένα επιφανειακό προαπαιτούμενο για να πάρει τη θέση).
Η συνέχεια στο Military History
