Το εργοστάσιο είχε κάθε λόγο να μείνει ευχαριστημένο με το πόρισμα της επιτροπής και να επεκτείνει το εύρος της παραγωγής. Όλα τα μέτρα και οι αλλαγές που προτάθηκαν εφαρμόστηκαν γρήγορα και στις 20 Ιουλίου ξεκίνησαν δοκιμαστικές πτήσεις με κλειδωμένο τον ουραίο τροχό (δεν ήταν έως τότε και αποδόθηκαν σε αυτόν τα ατυχήματα κατά τις στροφές πριν την προσγείωση). Η μικρή αυτή τροποποίηση κατέδειξε η δυνατότητα ασφαλών προσγειώσεων, ακόμη και χωρίς την αντικατάσταση του υδραυλικού συστήματος πέδησης.
Νέες προτάσεις περαιτέρω βελτιώσεων
Στα τέλη Ιουλίου του 1942, το Γραφείο Σχεδιασμού πρότεινε την αντικατάσταση κάποιων τμημάτων του Tu-2 με ξύλινα, λόγω έλλειψης ντουραλουμινίου. Ο Losyukov, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ερεύνης της Πολεμικής Αεροπορίας, έδωσε τη συγκατάθεσή του υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) τα ξύλινα τμήματα να περνούσαν πρώτα από στατικές δοκιμές, β) η μάζα τους δεν θα πρέπει να υπερβαίνει αυτήν των ιδίων τμημάτων κατασκευασμένων από μέταλλο και γ) να υπάρχει κατάλληλη προετοιμασία του κόντρα πλακέ για μείωση της ευφλεκτικότητάς του. Ο κώνος της ατράκτου, οι θυρίδες της καταπακτής βομβών, το κάθετο σταθερό, τα άκρα των κινητήρων και των πτερύγων αποτέλεσαν τα βασικά κομμάτια που αντικαταστάθηκαν από ξύλο.
Το Γραφείο Σχεδιασμού προχώρησε και σε προτάσεις νέων τύπων όπλων για το Tu-2, οι οποίες εστάλησαν στην Πολεμική Αεροπορία για εξέταση. Στα μέσα Αυγούστου εγκρίθηκε μία από τις τρεις που κατατέθηκαν, με κάποιες αλλαγές: την αντικατάσταση των σταθερών εμπρόσθιων πολυβόλων ως αναποτελεσματικών και την αφαίρεση των τεσσάρων αμυντικών RS-82 από τα πλαϊνά της ατράκτου που επιδείνωναν την αεροδυναμική και δεν προσέθεταν τίποτε ουσιαστικό στο ραχιαίο οπλισμό. Συνάμα, έγινε δεκτή και η πρόταση εγκατάστασης βαρέων πολυβόλων Berezin αντί των τριών αμυντικών ShKAS, καθώς και τροποποίησης του χώρου του πολυβολητή-ραδιοχειριστού.
Απρόσμενη εντολή διακοπής της παραγωγής
Στις 10 Οκτωβρίου του 1942, μετά από έναν χρόνο κολοσσιαίων προσπαθειών σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες έως την έναρξη του σταθερού ρυθμού κατασκευής βομβαρδιστικών πρώτης γραμμής, έφτασε στον Sokolov εντολή από την Επιτροπή της Αεροπορικής Βιομηχανίας περί διακοπής των εργασιών του Tu-2, αποθήκευσης του εξοπλισμού και των εξαρτημάτων του, καθώς και έναρξη της παραγωγής των Yak-9. (Να σημειώσουμε πως μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου, είχαν εξαχθεί από το εργοστάσιο Νο.166 συνολικά 80 Tu-2).
Ο Λαϊκός Επίτροπος A.I. Shakhurin γράφει στα απομνημονεύματά του πως είχε προσωπικώς ενημερώσει τον Στάλιν για την έως τότε δράση του βομβαρδιστικού σε μονάδες του Μετώπου. Οι πιλότοι ήταν απολύτως ευχαριστημένοι με τις πτητικές και πολεμικές του ικανότητες, όπου όχι μόνο προσέβαλε με ακρίβεια εχθρικούς στόχους, αλλά αποδείχτηκε αποτελεσματικό και σε αερομαχίες. Ο Στάλιν όμως δεν πείσθηκε, εμμένοντας στην παύση κάθε παραγωγής του και έναρξη κατασκευής μαχητικών αεροσκαφών με ταχείς ρυθμούς. Είκοσι όμως ημέρες αργότερα, έρχονται στο γραφείο του κάποια έγγραφα με την ένδειξη “Ακρως απόρρητο” όπου η γενική βαθμολογία του Tu-2 ήταν εξαιρετικά υψηλή. Κατόπιν ο Στάλιν κάλεσε στο γραφείο του τον Shakhurin στον οποίον παραδέχτηκε εμμέσως το λάθος της απόφασής του.
Η συνέχεια στο Military History
