Το δικινητήριο χαμηλοπτέρυγο Martin Maryland δημιουργήθηκε αρχικώς για να καλύψει τις ανάγκες του Αμερικανικού Στρατού (USAAC). Το αρχικό μοντέλο, το Martin Model 167, είχε «ηττηθεί» από το ανώτερο Douglas A-20 στο διαγωνισμό του 1938 για ένα νέο βομβαρδιστικό. Ωστόσο, ο Glenn L. Martin κατόρθωσε να συνάψει συμφωνία πωλήσεώς του στους Γάλλους. Οι τελευταίοι τα παρέλαβαν όλα εκτός από 75 εναπομείναντα, διότι είχε στο ενδιάμεσο επέλθει η συνθηκολόγησή τους με τη ναζιστική Γερμανία. Αυτή η τελευταία παρτίδα, που ήδη τελούσε υπό κατασκευή, κατέληξε στα χέρια των Βρετανών με το πρώτο να παραλαμβάνεται στα τέλη Ιουνίου 1940, εντός δηλαδή του μηνός που είχε υπογραφεί η σύμβαση.
Το Martin Maryland ήταν ολομεταλλικό με οβάλ άτρακτο που κατέληγε σε μονό κάθετο ουραίο και στηριζόταν σε συμβατικό σύστημα προσγειώσεως. Φιλοξενούσε τριμελές πλήρωμα που απαρτιζόταν από τον πιλότο, τον πυροβολητή/ραδιοχειριστή και το βομβαρδιστή. Ως οπλισμό διέθετε έξι επιθετικά και αμυντικά πολυβόλα: τέσσερα στις πτέρυγες και δύο στην άτρακτο. Ο σχεδιασμός γέννησε αυξημένες προσδοκίες, αλλά το Maryland απλά υπερέβαινε το μέσο όρο ταxύτητας αεροσκαφών ιδίου τύπου.
Έχοντας καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για την τελειοποίηση της αμυντικής γραμμής Μαζινό, η Γαλλία ανέτρεξε σε εξωτερικές λύσεις για την ενίσχυσή της με σύγχρονα αεροσκάφη, τεθωρακισμένα οχήματα, πυροβόλα και μικρά όπλα. Αντιλαμβανομένη τον κίνδυνο της επικείμενης γερμανικής εισβολής, παρήγγειλε 200 Martin Model 167. Οι μηχανικοί της μετέτρεψαν τα νεοαποκτηθέντα αεροσκάφη σε Glenn Martin 167 A-3, αλλάζοντας και τους αρχικούς Pratt & Whitney R-1830-S1C3-G «Twin Wasp» με τους μονής σειράς εννιακύλινδρους αστεροειδείς Wright R-1820 «Cyclone».
Μέχρι να επέλθει η συνθηκολόγηση, τα τροποποιημένα Μ.167 απέδιδαν ομολογουμένως πολύ καλά στις δύο μονάδες βομβαρδιστικών που τα παρέλαβαν και σημείωσαν κάποιες επιτυχίες εναντίον των καλυτέρων γερμανικών αεροπλάνων. Στις περίπου 400 αποστολές που συμμετείχαν, σημείωσαν απώλειες μόλις 4%, ποσοστό πολύ ανώτερο από το 16% των LeO 451 σε προσβολές ιδίων στόχων. Μετά την παράδοση της χώρας, τα επιζήσαντα εστάλησαν στις γαλλικές αποικίες της Βορείου Αφρικής, ώστε να μην περάσουν σε γερμανική κατοχή.
Τα υπόλοιπα 75 της γαλλικής παραγγελίας εστάλησαν στους Βρετανούς ως Maryland Mk.I. Στα πρώτα 32 υπήρχε γαλλικός εξοπλισμός, αλλά στα τελευταία 43 αυτός αντικαταστάθηκε από βρετανικό. Επίσης, επανατοποθετήθηκαν και οι κινητήρες «Twin Wasp». Στα βρετανικά χέρια το αεροπλάνο έγινε ακόμη αποτελεσματικότερο, δεδομένων των περιορισμένων δυνατοτήτων του. Κατόπιν έγινε νέα παραγγελία για 150 Maryland Mk.II με υπερσυμπιεστές δύο ταχυτήτων στους «Twin Wasp». Το συγκεκριμένο αεροσκάφος αποτέλεσε τη βάση δημιουργίας του Martin Baltimore, το οποίο παρήχθη σε σαφώς μεγαλυτέρους αριθμούς.
Η συνέχεια στο Military History
